Σε αυτό το σύντομο άρθρο θα δούμε ότι το να είναι κάποιος πολιτικοποιημένος σημαίνει ότι έχει φτάσει σε ένα εξελικτικό σημείο όπου είναι πλέον ικανός να μην άγεται και φέρεται από τις τακτικές εκφοβισμού και αποπροσανατολισμού που χρησιμοποιούνται για τον πλήρη έλεγχο του Λαού και η δράση του είναι αποκλειστικά προϊόν της δικής του κριτικής σκέψης.

Αυτό είναι κάτι που πολλοί το ισχυρίζονται αλλά λίγοι πραγματικά το εφαρμόζουν και δεν βαυκαλίζονται. Παρακάτω, λοιπόν, θα δούμε και πώς να ξεχωρίζουμε τις δύο κατηγορίες ατόμων και πώς να είμαστε στην κατηγορία των ελεύθερων Ανθρώπων που μπορούν να πετύχουν ό,τι θέλουν χωρίς να εξαρτώνται από κανέναν εξουσιαστή.

Μετά την ανάγνωση του Β΄ μέρους των άρθρων (συνιστάται να ξεκινήσετε την ανάγνωση με το editorial αυτού του μήνα για την βέλτιστη ωφέλειά σας) , μπορεί να υπάρχει η απορία « και πώς να έχω πολιτικοποιημένη συμπεριφορά ; Πώς να αποφύγω να είμαι απολιτικοποιημένος/η ;».

Τα βήματα είναι απλά και τουλάχιστον τα πρώτα εύκολα και για αυτό θα τα ανακοινώσουμε σε ένα γρήγορο άρθρο το λιγότερο δύο ημέρες πρίν τις εκλογές ώστε να δοθεί η δυνατότητα επιλογής στους Πολίτες όχι μόνο στο τι θα κάνουν αλλά και πώς θα το κάνουν.

Η απολιτικοποίηση είναι η επιλογή στην οποία ωθείται ένας Άνθρωπος να αδρανοποιήσει την κοινωνική του ύπαρξη και συνεπώς να δρα παθητικά αλλά αποφασιστικά στα κοινωνικά δρώμενα και πολιτική ζωή της εν λόγω κοινωνίας.

Η αποτυχία με την μορφή της ένδειας, της οικονομικής κρίσης, του κράχ, και της οικονομικής καταστροφής ολόκληρων επαγγελματικών τάξεων έδειξε ότι η απολιτικοποίηση που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη κριτικής σκέψης και τον τυφλό ενθουσιασμό άνευ ενημέρωσης ή μελέτης είναι ισότιμη με την αυτοκτονία. Επίσης έδειξε ότι όταν κάποιος φέρει τον τίτλο του επιστήμονα το γεγονός αυτό από μόνο του δεν σημαίνει ότι είναι σοφός ή ευεργετικός για το σύνολο ακριβώς όπως το ότι κάποιος έχει τον τίτλο του ιερέα δεν σημαίνει ότι είναι άγιος ή καν καλός.

Και όπως έχουμε ήδη πει περί της πολιτικής, από την πρώτη κιόλας τρυφερότατη ηλικία μέσω της κοινωνικοποίησης εφαρμόζεται και το πρώτο πολιτικό εργαλείο στον αναπτυσσόμενο Άνθρωπο, επηρεάζοντας τον και βάζοντας τις βάσεις για το εάν θα μεγαλώσει και θα γίνει παράγων της κοινωνίας ή ουραγός της.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η πολιτική συμπεριφορά του Πολίτη δεν είναι ένα φαινόμενο άσχετο με την καθημερινή ζωή και ο δικομματισμός που πλήττει την χώρα μας όπως και πολλές άλλες χώρες, δεν είναι κάτι γραμμένο στα γονίδια μας : είναι κάτι που καλλιεργείται 24 ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες τον χρόνο και μέσω όλων των ερεθισμάτων και τρόπων προβολής, και όχι μόνο αυτών που ασχολούνται εμφανώς με το πολιτικό σκηνικό.

Άνθρωποι που εξεγείρονται από απάνθρωπες φυλακές με μόνη ορμή και υποστήριξη την απελπισία τους δεν είναι προφίλ κράτους που έχει δημιουργηθεί από έναν Λαό που έχει πολεμήσει σφοδρά ακριβώς με μόνη ορμή την αίσθηση Δικαίου και την απελπισία ότι πολιτισμένος τρόπος να εισακουσθεί δεν υπάρχει. Είναι λοιπόν απορίας άξιον πώς τέτοιες φυλακές οι οποίες μάλιστα δεν ονομάζονται έτσι υπάρχουν σε έδαφος της Ελλάδος αντί σε έδαφος χωρών όπως η Τουρκία.

Η κάθε τηλεμαχία που παρουσιάζεται με διάφορους τρόπους τώρα που κορυφώνεται η προεκλογική προπαγάνδα καθώς και παντός είδους διαλέξεις / δηλώσεις / παρουσίας σε ‘παράθυρα’ / και άλλου είδους δημόσιες εμφανίσεις προσφέρουν άπειρες δυνατότητες να καταλάβουμε πέρα από την γενική πεποίθηση ή εντύπωση που έχουμε για τον κάθε πολιτικό / πολιτική παράταξη και συγκεκριμένα τι υπάρχει στα άμεσα σχέδια του καθενός. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να έχουμε υπ’ όψη ως ‘αποκωδικοποιητή’ τις εξείς σκέψεις / γνώμονες / εργαλεία.

Διαβάστε το νέο μας editorial!

Στο τωρινό πολιτικό φάσμα έχουμε το εξής πρωτοφανές φαινόμενο : αντί για αντιπροσώπευση και των δύο ομάδων, και στην αριστερά έχουμε υποστήριξη της δεξιάς και της δεξιάς φιλοσοφίας ΕΝΩ προβάλλεται η εναντιότητα τους σε αυτήν. Εδώ θα δούμε και πώς το πετυχαίνουν αυτό και τους λόγους που διαφαίνεται να το κάνουν.