Ποια είναι η πραγματική εικόνα – προφίλ του Λαού και πώς μπορούμε να την διακρίνουμε ικανοποιητικά μέσα από ένα κυκεώνα παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που ομολογουμένως εξαπολύει και εκπέμπει το σύνολο των ΜΜΕ ;

Το πρώτο που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι η προπαγάνδα πάντα σε περιπτώσεις απόπειρας διαχείρισης κρίσης ( «damage control» ) από μία καθ’ όλα παράνομη κυβέρνηση υποστηριζόμενη από τις τάξεις αυτές που ανέκαθεν παρανομούσαν, είναι ότι λειτουργεί πάντα σαν αντίδραση στο ερέθισμα είτε που έχουν ήδη διαγνώσει από τον Λαό ή που έχουν σφυγμομετρήσει ότι επέρχεται από τον Λαό.

Επιτέλους λοιπόν έχουμε έγκυρο έγγραφο όπου ο ΓΑΠ παρουσιάζεται να καταρρίπτει και καταλύει το Σύνταγμα αυτοβούλως στα πλέον καίρια σημεία του ήτοι το Πολίτευμα και τα ατομικά Συνταγματικά κατοχυρωμένα Δικαιώματα.

Ήδη έχω αναλύσει και σχολιάσει μεγάλο μέρος από τα όσα λαβαίνουν χώρα στην Πατρίδα μας. Σήμερα, θέλω στα πλαίσια όλων εκείνων των άρθρων όπου είχα μιλήσει και για προσωπική μου δράση ενεργή ενάντια στην αντιανθρωπιστική και αντισυνταγματική δράση των κυβερνητικών, να ανακοινώσω προς ενημέρωση των ενδιαφερομένων αναγνωστών ότι αύριο 30 Νοεμβρίου 2010 και ώρα 9 π.μ. στο κτίριο 5 της Σχολής Ευελπίδων στην Αθήνα εκδικάζονται ασφαλιστικά μέτρα προς επίδειξη εγγράφου ενάντια στον Γ. Α. Παπανδρέου και το γραφείο του, τα οποία υπογράφω εγώ και στα οποία μάρτυρας θα είναι η κόρη μου Τάνυα-Μαρία Γεριτσίδου.

Το 2008 είχα πει επισήμως ότι με κάθε ουσιαστικό τρόπο έχουμε Δικτατορία και ότι θα το αποδείκνυα. Αργότερα το είπα και ζωντανά. Φτάνουμε λοιπόν σήμερα να συλλέγουμε και τις τελευταίες αποδείξεις ότι έχουμε μία Χούντα σε πλήρη ισχύ η οποία έχει επέλθει όχι για να κυβερνήσει χουντικά όπως παλαιότερες Χούντες αλλά για να διαλύσει ό,τι χτίσαμε ως Λαός από το 1821 και μετά τουλάχιστον.

Ο όρος «Πολυτεχνείο» είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης και ανέκαθεν αποτελούσε και αποτελεί σημείο σύγκρουσης τοποθετήσεων, απόψεων και ερμηνειών για το τί ήταν, από ποιους έγινε και τι είδους σύμβολο είναι για την κοινωνία σήμερα. Επίσης, για ορισμένους όπως εγώ και όσους έχουν αγαπημένο στο προσκλητήριο των θυμάτων, αποτελεί μία σκοτεινή επέτειο της στιγμής που η ζωή μας άλλαξε ανεπιστρεπτί

Σήμερα πλέον, εμείς οι Έλληνες Πολίτες όντας πολιτικοποιημένοι και όχι κομματικοποιημένοι έχουμε βρει το σθένος να μην συμβιβαζόμαστε και έχουμε αποτινάξει τον φόβο που μας ωθούσε να υπαχθούμε στο μαντρί του κάθε προδότη και δοσίλογου μειοδότη.

Είμαστε δηλαδή έτοιμοι να αποφασίσουμε εμείς ως πραγματικά Κυρίαρχος Λαός και σε πείσμα όλων αυτών των ολιγαρχικών γόνων τί εμείς θέλουμε για τον εαυτό μας, το Έθνος και την Χώρα μας και να μην επιλέξουμε από το τάμπλ ντοτ που προσφέρουν τα πέντε – έξη εγκεκριμένα μαγαζιά της ίδιας μαφίας.

Μετά το πρώτο μπαράζ γκαιμπελισμού από την κυβερνητική προπαγάνδα, ‘ερμηνείες’ από διάφορους περισσότερο ή λιγότερο ειλικρινείς επαγγελματίες μεταφραστές στα βασικά ΜΜΕ των διαφόρων μηνυμάτων που ο Λαός επιχειρεί να στείλει, είναι ώρα να καθίσουμε και να δούμε όχι τις ερμηνείες αλλά ΤΑ ΑΠΛΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΕΣΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΝΕΥ ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ, συζητώντας εδώ βάσει της κοινής λογικής και μόνο.

Στην πραγματικότητα, αν δούμε τα πράγματα αντικειμενικά υπάρχουν δύο κατηγορίες Πολιτών : αυτοί που αρέσουν στην κοινοβουλευτική δικτατορία και αυτοί που δεν αρέσουν.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και τουλάχιστον 20-30 χρόνια πορευόμαστε με κατ’ ουσίαν ολιγαρχικές κυβερνήσεις μειοψηφίας διότι απλούστατα ο Λαός δεν επιλέγει ΚΑΝΕΝΑ κόμμα από τα προτεινόμενα ώστε να του επιτρέψει να σχηματίσει αμιγή κυβέρνηση.

Oδηγούμαστε να περιμένουμε να δούμε δείγματα αντίστασης εκεί που ο γκαιμπελισμός μας θέλει να περιμένουμε να τα δούμε : στις εκδηλώσεις δηλαδή που ο ολοκληρωτισμός που έχει εξαπολύσει την γκαιμπελική προπαγάνδα ελέγχει πλήρως και συνεπώς είναι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα επιτρέψει να δειχθούν τα δείγματα αυτά που ο Λαός περιμένει, που εμείς περιμένουμε διακαώς να δούμε για να αισθανθούμε ότι έχουμε ξεκινήσει επιτέλους να καταλύουμε ένα καθεστώς που το ίδιο θέλει να μας πείσει ότι είναι βιώσιμο. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή την στιγμή και το καθεστώς είναι φάντασμα, εικονικό : στην πραγματικότητα το καθεστώς έχει διαλυθεί και αυτή η περίοδος που διανύουμε είναι μεταβατική προς μία νέα κατάσταση. Το όλο παιχνίδι που παίζεται είναι για το τι θα είναι αυτή η νέα κατάσταση.