Σε αυτό το σύντομο άρθρο θα δούμε ότι το να είναι κάποιος πολιτικοποιημένος σημαίνει ότι έχει φτάσει σε ένα εξελικτικό σημείο όπου είναι πλέον ικανός να μην άγεται και φέρεται από τις τακτικές εκφοβισμού και αποπροσανατολισμού που χρησιμοποιούνται για τον πλήρη έλεγχο του Λαού και η δράση του είναι αποκλειστικά προϊόν της δικής του κριτικής σκέψης.
Αυτό είναι κάτι που πολλοί το ισχυρίζονται αλλά λίγοι πραγματικά το εφαρμόζουν και δεν βαυκαλίζονται. Παρακάτω, λοιπόν, θα δούμε και πώς να ξεχωρίζουμε τις δύο κατηγορίες ατόμων και πώς να είμαστε στην κατηγορία των ελεύθερων Ανθρώπων που μπορούν να πετύχουν ό,τι θέλουν χωρίς να εξαρτώνται από κανέναν εξουσιαστή.
Ένας πολιτικοποιημένος Άνθρωπος συμπεριφέρεται σκέφτεται και δρά με τρίτους βάσει των παρακάτω αρχών :
1. πληροφόρηση : ποτέ δεν λαμβάνει απόφαση ή δεν κάνει οποιαδήποτε πράξη πρίν να έχει πληροφορηθεί για τις παραμέτρους του κάθε θέματος που τον απασχολεί από πηγές που είναι αξιόπιστες και έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν χειραγωγούν, αποκρύπτουν και στρεβλώνουν τις πληροφορίες. Επειδή αυτό στην κοινωνία μας είναι σπάνιο ή και ανύπαρκτο, ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος μαθαίνει να αποκωδικοποιεί και να καταλαβαίνει τι του λέγεται με τους τρόπους που έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα.
2. προσοχή : ποτέ δεν λαμβάνει απόφαση ή δεν κάνει οποιαδήποτε πράξη υπό την πίεση του χρόνου ή αβίαστα χωρίς να σταθεί και να σκεφτεί εάν αυτό που κάνει θα του προκαλέσει προβλήματα ή θα τον διευκολύνει αργότερα. Πάντα προετοιμάζεται ώστε να έχει προβλέψει / προστατευθεί από ό,τι υπονομευτικό μπορεί να συμβεί ενώ κάνει κάτι, όπως έχουμε δείξει στους τομείς πληροφόρησης και σε άλλα άρθρα.
3. τεκμηρίωση : ποτέ δεν αφήνει να αλλάξει η γνώμη του ή η επιλογή του / συμπεριφορά του εάν η τεκμηρίωση του λόγου να το κάνει δεν είναι επαρκής. Δηλαδή, τα επιχειρήματα με τα οποία κάποιος προσπαθεί να μεταπείσει τον πολιτικοποιημένο Άνθρωπο πρέπει κατ’ αρχάς να είναι επί του θέματος για το οποίο τίθεται ζήτημα αλλαγής συμπεριφοράς / πλεύσης και ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ ( δηλαδή, τύπου « αν το κάνεις αυτό θα είσαι αντιπαθής / αντιδραστικός / παράξενος / κλπ.» ή τύπου « αν το κάνεις αυτό θα σε μισώ / θα με απογοητεύσεις / δεν θα είσαι καλός γιός – πατέρας – μητέρα- αδελφή- κόρη- κλπ.» ή τύπου « κάνε αυτό και εσύ θα ανταμειφθείς / θα σε προστατεύσω / δεν θα νοιάζεσαι για τίποτα / θα κερδίσεις πολλά / κλπ.» ).
4. συνεχής εκτίμηση / αξιολόγηση των ατόμων και καταστάσεων χωρίς φόβο παραδοχής λάθους ή αλλαγής πορείας λόγω νέων δεδομένων : ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος δεν σημαίνει ότι είναι αλάθητος ή απρόσβλητος από τακτικές εντυπωσιασμού. Πολλές φορές, ιδίως όταν δεν υπάρχει ικανή εμπειρία σε έναν τομέα ή εάν η απάτη είναι αριστοτεχνική, μπορεί ένας πολιτικοποιημένος Άνθρωπος να κάνει λάθος επιλογή ή εκτίμηση. Επίσης πολλές φορές, τουλάχιστον σε πρώτα στάδια ‘γνωριμίας’, όπου ορθά επιχειρήματα και κάποιες αρχικές ορθές πράξεις προβάλλονται προς προσέλκυση του Λαού ή μέρος αυτού, ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος δεν έχει επιλογή παρά να δώσει την ευκαιρία σε αυτόν που επιχειρηματολογεί ορθά να αποδείξει ότι επίσης πρόκειται να υποστηρίξει τους λόγους του με πράξεις. Αυτό όμως για τον πολιτικοποιημένο Άνθρωπο είναι ‘η ευκαιρία που δεν έρχεται δύο φορές’ : δηλαδή, εάν αποδειχθεί ότι εξαπατήθηκε, δεν δίνει άλλη ευκαιρία στον ίδιο εξαπατητή ή την παράταξη του / ομοϊδεάτες του να το κάνει ξανά. Ακολουθεί, δηλαδή, την αρχή ότι αυτός ο οποίος χρησιμοποίησε απάτη για να αναρριχηθεί θα το κάνει ξανά, ακριβώς όπως ο σύζυγος που χτυπάει την σύζυγο του όσες φορές και εάν κατόπιν ζητήσει συγγνώμη.
5. μνήμη και ιστορική έρευνα : ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος δεν ξεχνάει τις εμπειρίες του παρελθόντος ούτε παραγράφει απάτες, αδικίες και εγκλήματα – προδοσίες – μειοδοσίες που έχουν λάβει χώρα σε βάρος του ή σε βάρος τρίτων ώστε να μην επιτρέψει να επαναληφθεί / ξανασυμβεί τίποτε που ήδη έλαβε χώρα. Ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος δεν επιλέγει το λιγότερο κακό από τα κακά διότι γνωρίζει ότι σε κάθε περίπτωση υπάρχει και κάποια επιλογή που δεν θα είναι κακή ακόμα και εάν αυτή η επιλογή ‘δεν έχει ξαναγίνει / δεν έχει προηγούμενο’ ή δεν του προσφέρεται άμεσα. Ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος δεν φοβάται να επιλέξει την μη κακή επιλογή διότι δεν υποκύπτει στους συναισθηματικούς εκβιασμούς και απειλές όπως είπαμε στο σημείο 3 του παρόντος άρθρου. Αντιθέτως και θυμάται τι έλαβε χώρα κατά την διάρκεια της δικής του ζωής ( πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, Εθνικά, κλπ ) και γνωρίζει ή ερευνά ώστε να μάθει τι συνέβη ιστορικά στο σύνολο μίας πολιτικής ή κατεύθυνσης, πού οδήγησε και πώς τον επηρεάζει η πολιτική αυτή και οι πράξεις αυτές τώρα. Έτσι, θα μπορεί να προστατεύεται και να επιβάλλει την ύπαρξη όλο και καλύτερων συνθηκών σε όλα τα κοινωνικά ταμπλό ( πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, Εθνικά, κλπ ) και ο ίδιος αντιμετωπίζεται με όλο και αυξανόμενο σεβασμό.
Βλέπουμε λοιπόν ότι δεν είναι η πράξη μόνο που κρίνει εάν ένας Άνθρωπος είναι πολιτικοποιημένος ή απολιτικοποιημένος αλλά κυρίως ο τρόπος που έφτασε να κάνει την οποιαδήποτε πράξη του ή επιλογή του.
Φυσικά, η απλή λογική που κατευθύνει τους πολιτικοποιημένους Ανθρώπους γενικά τους οδηγεί σε πράξεις παραπλήσιες ή παράλληλες που διέπονται από τις ίδιες αρχές και άρα δεν μπορεί παρά εξελικτικά να συγκλίνουν. Δηλαδή, από όποια αφετηρία, ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος στοχεύει στο να επιτύχει τα εξείς με βάση μόνο την κοινή λογική γιατί θα πρέπει να τα επιτύχει :
1. οικονομική ευημερία για όλους χωρίς εξαίρεση : είναι ο μόνος τρόπος να μην υπάρχει εγκληματικότητα και να δοθεί δυνατότητα κοινωνικής και πολιτιστικής εξέλιξης όπου οι ανέσεις θα αυξάνονται γεωμετρικά για όλους και συνεπώς και για τον ίδιο. Μονομερής οικονομική ευημερία σημαίνει κοινωνική τριβή, ανασφάλεια, ζήλια / φθόνο, αγανάκτηση / θυμό, μίσος και άρα αύξηση της βίας και της εγκληματικότητας και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και συνεπώς συνεχή υποβάθμιση της αντίληψης, του πολιτισμού και των αξιών.
2. εθνική ευημερία για όλους χωρίς εξαίρεση αλλά με ιστορική ακρίβεια : είναι ο μόνος τρόπος και για την εξέλιξη της πολύ-πολιτισμικής παγκόσμιας κουλτούρας και για την εξέλιξη και εμπλουτισμό της κάθε μίας ανεξάρτητης Εθνικής κουλτούρας ανά τον κόσμο χωρίς να υπονομεύεται ή να εξαφανίζεται από τον πολιτισμικό χάρτη. Αυτό εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση ανάμεσα στα Έθνη και την θετική αλληλεπίδραση ώστε να υπάρχει μία παγκόσμια πλουραλιστική κουλτούρα χωρίς να εξαφανίζεται καμμία από τις Εθνικές οι οποίες και τροφοδοτούν την παγκόσμια. Έλλειψη αυτής της Εθνικής ευημερίας σημαίνει τριβή ανάμεσα σε κράτη και Έθνη / Εθνικές ομάδες και έδαφος για πολεμικές και άλλου είδους εχθρικές και καταπιεστικές και εξοντωτικές καταστάσεις. Η έλλειψη της Εθνικής ευμάρειας βασισμένη πάντα σε ορθά ιστορικά στοιχεία είναι ισότιμη με την έλλειψη / εξαφάνιση κάποιου είδους του ζωϊκού ή φυτικού βασιλείου της φύσης και συνεπώς οικολογική καταστροφή και εντέλει καταστροφή και όλης της φύσης.
3. ισότιμη αντιμετώπιση όλων των Ανθρώπων και όλων των κοινωνικών ομάδων χωρίς διακρίσεις που να έχουν την σημασία / έννοια ‘ανωτερότητας – κατωτερότητας’ : αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξαλειφθεί οποιοδήποτε είδος αδικίας ή αποκλεισμού οποιουδήποτε Ανθρώπου, δηλαδή της βάσης επί της οποίας καλλιεργούνται όλα τα βίαια συναισθήματα που οδηγούν σε εγκληματικότητα, τριβή και περιθωριοποίηση, δηλαδή σε σπατάλη και απώλεια Ανθρώπων που κανονικά θα είχαν προσφέρει στην κοινωνία, την επιστήμη και την γενική εξέλιξη και ενδυνάμωση του Ανθρωπίνου είδους σε επίπεδα που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε με την ισχύουσα νοσηρή κατάσταση.
Σαφώς, ο πρώτος συναισθηματικός και όχι αντικειμενικός εκβιασμός που γίνεται προς τους Ανθρώπους είναι να απορριφθούν αυτοί οι στόχοι με λοιδορίες ή απαισιοδοξία / πεσιμισμό / ηττοπάθεια του τύπου ‘ αυτά είναι ουτοπικά / αυτά δεν γίνονται / ο κόσμος είναι πολύ κακός / ανώριμος για κάτι τέτοιο / δεν αξίζουν οι άνθρωποι τέτοια πράγματα / κλπ’. ο πολιτικοποιημένος Άνθρωπος όμως γνωρίζει ότι αυτού του είδους η ‘επιχειρηματολογία’ είναι ατεκμηρίωτη και χωρίς επιχειρήματα και προέρχεται μόνο από άτομα που είτε είναι πονηρά προσκείμενα ( δηλαδή θέλουν την διαιώνιση της βασανιστής και παρά φύση καταστάσεως ) είτε είναι απολιτικοποιημένα και παντελώς αποπροσανατολισμένα και ανίδεα, πάσχοντα από κατάθλιψη ( με τον επιστημονικό ορισμό της ψυχοπαθολογίας και όχι με τον λαϊκό ) που δεν έχει διαγνωσθεί ή συγκαλύπτεται από γνωστές και επίσημες πηγές και μεθόδους ( τύπου μετρήσεων Achenbach ).
Συνεπώς, ο Άνθρωπος που δεν επιθυμεί την διαιώνιση της οικτρής πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα που την μαστίζει τουλάχιστον από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά και που στην περίοδο της μεταπολίτευσης ονομάζεται δικομματισμός / διαφθορά / νοθεία / άτυπη κοινοβουλευτική δικτατορία / κλπ δεν πρόκειται να καταφύγει στο να ψηφίσει οποιονδήποτε που ήδη απέδειξε με κυβερνήσεις ή προσωπική ζωή ή κοινωνική / κοινοβουλευτική δράση ότι είναι προδότης / μειοδότης / δοσίλογος / ληστής / μειωμένης αντιλήψεως ή ασπόνδυλος / ανήθικος / φαύλος και ψεύτης. Αντιθέτως θα προκαλέσει τις άλλες επιλογές που δεν προσφέρονται και θα επιμείνει να απορρίπτει εναλλακτικές που δεν λειτουργούν μέχρι να επιβάλλει τους στόχους του με εκκαθάριση των πονηρών στοιχείων του κρατικού, κοινοβουλευτικού και κοινωνικού μηχανισμού και την απαίτηση δημοψηφίσματος με σωστές επιλογές ( αλλιώς θα είναι ακόμα μια απάτη ) προς την αναδιαμόρφωση της Πραγματικής Λαϊκής Δημοκρατίας στην χώρα μας.
Προς μελέτη και υποβοήθηση όλων των Ανθρώπων που θέλουν να είναι πολιτικοποιημένοι παραθέτουμε στις καταγγελίες την κοινή προεκλογική επιστολή που στείλαμε σε όλους τους αρχηγούς κομμάτων ( συν μίας ακόμα ειδικά για τον Κ. Καραμανλή που ακόμα καταλαμβάνει την πρωθυπουργική θέση ) όπου υπάρχουν ορισμένα καίρια ερωτήματα.
Τα ερωτήματα αυτά στάλθηκαν αρκετά πρίν τις τηλεμαχίες και επίσης με ικανό χρόνο ώστε να απαντηθούν προσωπικά σε εμάς ώστε στα εκλογές να επιλέξουμε ( εάν μπορούσαν να μας πείσουν ) τεκμηριωμένα.
Φυσικά όπως αναμέναμε τα ερωτήματα είναι τέτοια που κανένας πονηρά φερόμενος, φαύλος απατεώνας δεν μπορεί να τα απαντήσει έστω και επιφανειακά σε έγγραφη και δεσμευτική μορφή με την υπογραφή του, και υπολογίζαμε ακριβώς στο να εξακριβώσουμε την τυπική τακτική τέτοιων ατόμων : να δίνεται η απάντηση κάπως νομιμοφανώς κατόπιν εορτής, ή σε περίοδο που δεν θα τους επηρεάσει πολύ, όπως υπολογίζουν στον τρόπο με τον οποίο απαντούν στις άλλες μας επιστολές και διαβήματα.
Επειδή, μπορεί να φανεί σε κάποιον που αναγινώσκει γρήγορα και δεν κάθεται να το σκεφτεί ότι τα ερωτήματα αυτά δεν έχουν απάντηση ικανοποιητική ή ‘μαγική’ ή ‘άμεση’, προς απόδειξη του αντίθετου θα παραθέσουμε εμείς τις απαντήσεις που θα έδινε ένας ειλικρινής επίδοξος ηγέτης που θα αναλάμβανε εκτός από την εξουσία και τις ευθύνες που πάνε με αυτήν ( τις πραγματικές, όχι τις ‘πολιτικές’ που είναι αστείες ).
Φυσικά, επειδή έχουμε ανακοινώσει ότι θα δημοσιευτούν και οι επιστολές και οι όποιες απαντήσεις ( εξ ου και η έλλειψη αυτών προεκλογικά ), θα αναρτήσουμε το ‘λυσάρι’ αφού παρέλθουν οι εκλογές, προς γνώση και σύγκριση και έλεγχο της επόμενης κυβέρνησης.