Η Democracy Watch, μια μη-κομματική ομάδα που μάχεται για την υποχρέωση λογοδοσίας της κυβέρνησης, έχει καταθέσει μήνυση στο ομοσπονδιακό δικαστήριο ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη η διάλυση της Καναδικής Βουλής της 7ης Σεπτεμβρίου. Στην μήνυσή της, η Democracy Watch υποστηρίζει ότι «πέρα από το ότι αντιβαίνει (…) τον Καναδικό Εκλογικό Νόμο, η κήρυξη των εκλογών καταπατάει το δικαίωμα όλων των Καναδών πολιτών να συμμετάσχουν σε δίκαιες εκλογές σύμφωνα με το Τμήμα 3 του Καναδικού Χάρτη Δικαιωμάτων και Ελευθεριών.» (Το Τρίτο Τμήμα του Χάρτη εγγυάται σε όλους τους πολίτες το δικαίωμα να έχουν μέρος στις εκλογές των κυβερνήσεών τους. Τους δίνει το δικαίωμα να ψηφίζουν σε ομοσπονδιακές, επαρχιακές εκλογές ή εκλογές επικρατείας, καθώς και το δικαίωμα να εκλέγονται στα αξιώματα αυτά. )
Σύντομα κατόπιν την εκλογή του νωρίς το 2006, ο Πρωθυπουργός Στέφεν Χάρπερ εισήγαγε ένα νομοσχέδιο για αναθεώρηση του Καναδικού Εκλογικού Νόμου το οποίο προέβλεπε προκαθορισμένες ημερομηνίες εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια. Πριν από αυτό, οι ημερομηνίες εκλογών επιλεγόταν από τον εν υπηρεσία Πρωθυπουργό με τον περιορισμό να μην υπερβαίνει καμία θητεία τα πέντε χρόνια, ένα σύστημα που πολλοί πίστευαν ότι έδινε ένα άδικο προτέρημα στην υπάρχουσα κυβέρνηση κάθε φορά. Με τους ίδιους τους λόγους του Χάρπερ, «οι προκαθορισμένες ημερομηνίες εκλογών εμποδίζουν τους αρχηγούς από το να αποπειρώνται να χειρίζονται το ημερολόγιο απλώς για την δική τους κομματική ωφέλεια.»
Το νομοσχέδιο του Χάρπερ ψηφίστηκε νόμος πέρυσι, και σύμφωνα με το καινούριο πρόγραμμα οι επόμενες εκλογές θα διεξαγόταν στις 19 Οκτωβρίου 2009. Αλλά με βάση τα τρέχοντα γεγονότα, γίνεται ξεκάθαρο ότι ο Πρωθυπουργός είχε άλλα σχέδια εξ αρχής. Μία πρόβλεψη στο νομοσχέδιο λέει ότι «τίποτε στον Νόμο δεν επηρεάζει την δύναμη του Γενικού Κυβερνήτη να διαλύσει την Βουλή όποτε ο Γενικός Κυβερνήτης το θεωρεί απαραίτητο.» Με δεδομένη την δυστοκία οποιουδήποτε Γενικού Κυβερνήτη να ανακατευτεί άμεσα με τις λειτουργίες της Βουλής, και την σπανιότητα του ιστορικού προηγουμένου να αρνηθεί ένας Γενικός Κυβερνήτης την αίτηση ενός Πρωθυπουργού να διαλύσει την Βουλή, αυτή η πρόβλεψη και μόνο έδωσε την δυνατότητα στον Χάρπερ να κρατήσει τον έλεγχο. ‘Ηξερε ότι μπορούσε ακόμα να ζητήσει από τον Γενικό Κυβερνήτη να διαλύσει την Βουλή και να κάνει εκλογές όποτε του άρεσε.
Την ίδια στιγμή, οι Καναδοί οδηγήθηκαν να πιστέψουν ότι ο νέος νόμος παρείχε ‘περισσότερη δικαιοσύνη, διαφάνεια και προβλεψιμότητα, βελτιωμένο προγραμματισμό πολιτικής, υψηλότερη συμμετοχή στις εκλογές και διευκόλυνση στο να προσελκύσουν τους καλύτερους Καναδούς στα κοινά’ όπως έλεγε η προκήρυξη και συχνά επαναλαμβανόταν από τους υποστηρικτές του νόμου. Εμείς παραπλανηθήκαμε.
Αυτό που έκανε αυτός ο νέος νόμος, και αυτό που ήταν σχεδιασμένος να κάνει, ήταν να επιτρέψει στον Χάρπερ και την ομάδα του να σχεδιάσουν και να ξεκινήσουν να εκστρατεύουν προεκλογικά μυστικά ένα χρόνο πριν από την προκαθορισμένη ημερομηνία, ενώ η αντιπολίτευση και οι πολίτες συνέχιζαν με τις προγραμματισμένες εργασίες τους. Αυτή είναι πραγματική προσβολή προς την δημοκρατία.
Χρησιμοποιώντας την δικαιολογία ότι η Βουλή ήταν, με τους λόγους του Χάρπερ, «δυσλειτουργική» και «σε κατάσταση χάους», ο Πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει τον ρόλο του αφού η αντιπολίτευση εσκεμμένα εμπόδιζαν την δουλειά της κυβέρνησης. Αλλά ήταν ο Χάρπερ αυτός που αρνιόταν κάθε είδους ρύθμιση, συνεννόηση ή συμφωνία με οποιοδήποτε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μια περίεργη στάση δεδομένου ότι μια τέτοια συνεργασία θα είχε διευκολύνει την εργασία της Βουλής. Και ήταν ο Χάρπερ που έδωσε στους βουλευτές του κόμματός του ένα βιβλίο διακοσίων σελίδων με οδηγίες για το πώς να σταματούν ή να δυσκολεύουν τις εργασίες των επιτροπών. Παρόλα αυτά και την έλλειψη συνεργασίας από τα μέλη του κόμματός του, κατά την διάρκεια της θητείας του των δύο χρόνων και επτά μηνών, 125 νομοσχέδια κατατέθηκαν και 65 ψηφίστηκαν νόμοι.
Αφού οι λόγοι που ο Χάρπερ έδωσε για τον εξαναγκασμό για πρώιμες εκλογές είναι τόσο διάτρητα ψευδής, θα πρέπει να ρωτήσουμε τι συμφέρον είχε για να το κάνει.
Το να διαλύσει την Βουλή πρώιμα σήμαινε ότι αρκετές ενοχλητικές έρευνες και προβληματικές επερωτήσεις ακυρώνονταν, μαζί με δίωξη για ασέβεια που γινόταν ενάντια του επειδή είχε συμβουλέψει μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας να μην παρουσιαστούν σε ακροαματικές διαδικασίες της Βουλής ή να συμμορφωθούν με κλητήρια θεσπίσματα (καθώς και δίωξη κατά των μελών αυτών επειδή υπάκουσαν αυτές του τις οδηγίες). Επίσης πάγωσε επερωτήσεις για την συνεχόμενη υποστήριξη που έκανε ο Χάρπερ σε υπουργούς και κομματικά μέλη με σκανδαλώδη συμπεριφορά που έβλαπτε την Καναδική ασφάλεια και ήταν παράνομη.
Αλλά ένα μεγαλύτερο προτέρημα για τον Χάρπερ ήταν ότι οι πρώιμες εκλογές του επέτρεψαν να παρακάμψει τον Εκλογικό Νόμο του Καναδά, τον ίδιο αυτό νόμο που αναθεώρησε για να «σταματήσει ηγέτες από το να εκμεταλλεύονται το ημερολόγιο απλά για δικό τους κομματικό πολιτικό συμφέρον».
Ο Καναδικός εκλογικός νόμος επιτρέπει μόνο 37 ημέρες για προεκλογική εκστρατεία και περιορίζει αυστηρά τις δαπάνες για τις εκλογές. Γνωρίζοντας από πριν ότι θα γινόταν πρώιμες εκλογές, ο Χάρπερ και το κόμμα του είχαν μήνες για να προετοιμαστούν και να χρηματοδοτήσουν την εκστρατεία τους, και να το κάνουν χωρίς κανένα νομικό περιορισμό. Εκμεταλλεύτηκαν πλήρως το γεγονός, κάνοντας συγκεντρώσεις για άντληση κεφαλαίων και διαποτίζοντας τα ΜΜΕ με εκλογικής χροιάς διαφημίσεις που εξυμνούσαν τον ηγέτη τους και υποβίβαζαν την αντιπολίτευση. Ουσιαστικά, ο Χάρπερ και το Συντηρητικό του κόμμα εκστρατεύουν σε όλη την χώρα προεκλογικά για το μεγαλύτερο μέρος του περασμένου έτους.
Στους μήνες που οδήγησαν στην ανακοίνωση των πρώιμων εκλογών από τον Χάρπερ, εκείνος:
1. Δήλωσε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για μελλοντικά έξοδα
2. Ξόδεψε εκατομμύρια δολάρια σε προεκλογικές διαφημίσεις, κυρίως επίθεσης ενάντια στον αρχηγό της αντιπολίτευσης.
3. Εκμεταλλεύτηκε το πρόγραμμα ‘10%’ σύμφωνα με το οποίο οι βουλευτές μπορούν με έξοδα του κράτους, να στέλνουν ‘ενημερωτικό υλικό’ μέχρι και 10% σε εκλογείς άλλων περιφερειών. Αυτό είναι, για να πούμε το λιγότερο, αμφίβολη χρήση κρατικών κεφαλαίων.
4. Κήρυξε τρεις επιμέρους εκλογές και αργότερα και τέταρτη. Είναι ενδιαφέρον ότι τρεις από αυτές ήταν προγραμματισμένες να γίνουν την ημέρα αμέσως μετά από την διάλυση της Βουλής από τον Χάρπερ. Με αυτή την μέθοδο παρέτεινε αυτές τις εκστρατείες (για τους μεμονωμένους βουλευτές) 37 ημέρες ακόμα με τεράστιο κόστος για τους φορολογούμενους.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πάντα με λιγότερη οικονομική υποστήριξη και συνεπώς εξαναγκασμένα να είναι πιο φειδωλά στις δαπάνες τους, πίστευαν ότι είχαν ακόμα ένα χρόνο για να προετοιμαστούν για τις εκλογές και πιάστηκαν εξαπίνης με την κήρυξη των πρώιμων εκλογών. Πρέπει να τρέξουν να προφτάσουν.
Με αυτό το προβάδισμα, ο Χάρπερ δεν έδινε λόγο σε κανένα στην προπαγανδιστική του εκστρατεία εδώ και μήνες και έχει καταφέρει να θέσει το πρόγραμμα για την επίσημη εκστρατεία, βάζοντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην άμυνα από την πρώτη στιγμή. Είδε σε αυτό το σενάριο μια δυνατότητα να επιβάλλη εύκολα μια πλειοψηφική κυβέρνηση, δίνοντας του ανεμπόδιστη εξουσία και έλεγχο στα ομοσπονδιακά κεφάλαια και νομοθεσία για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Η Democracy Watch κατέθεσε αγωγή και αίτηση να συζητηθεί η μήνυσή της πριν την ημέρα των εκλογών στις 14 Οκτωβρίου. Η ακροαματική διαδικασία έγινε την περασμένη Παρασκευή στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο. Κατά την γραφή του παρόντος, δεν έχει ανακοινωθεί απόφαση.
Όπως έχει γίνει συστηματικά υπό το κράτος Χάρπερ όταν αμφισβητούνται οι πράξεις της κυβέρνησης του, η σιγή των ΜΜΕ γύρω από την δράση της Democracy Watch είναι εκκωφαντική. Επίσης δεν υπάρχει καμία περιεκτική ανάλυση της ζήτησης πρώιμων εκλογών από τον Χάρπερ. Φαίνεται ότι τα ΜΜΕ είτε φοβούνται είναι συμμετέχουν στην διάβρωση της δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Καναδά.
Αφού δεν υπάρχει προηγούμενο στην Καναδική ιστορία, είναι δύσκολο να ειπωθεί τι θα γίνει εάν η Democracy Watch κερδίσει την μήνυση και η πρώιμη κήρυξη εκλογών από τον Χάρπερ κηρυχθεί παράνομη. Είναι πιθανό να ακυρωθούν οι εκλογές και να υποχρεωθεί ο Χάρπερ να τελειώσει την θητεία του. Είναι επίσης πιθανό ότι θα επιβληθούν πρόστιμα σε αυτόν και στις παράνομες ενέργειες του κόμματος του, ίσως και ποινικές κατηγορίες με βάση τον Εκλογικό Νόμο που ο ίδιος αναθεώρησε.
Οποιαδήποτε και εάν είναι η έκβαση της μήνυσης, το γεγονός παραμένει ότι για να κάνει αυτό που ο ίδιος θέλει, ο Χάρπερ εθελούσια και υπολογισμένα εξαπάτησε τον ίδιο τον Λαό που έχει ορκιστεί να υπηρετεί. Οι Καναδοί πρέπει να το γνωρίζουν αυτό, να το καταλάβουν και να τον εμποδίσουν από το να ενδυναμώσει την λαβή του στην Βουλή.