Η απόπειρα του Κ. Καραμανλή και του επιτελείου του να φερθεί δικτατορικά αγνοώντας το Σύνταγμα, τους νόμους και την Λαϊκή απαίτηση για τον σεβασμό αυτόν και την αποκατάσταση της τάξης υπήρξε κόλαφος. Αυτή τη στιγμή η δυσαρέσκεια του Λαού έχει εξελιχθεί στην ουσία σε δυσανέχεια η οποία απειλεί την παραμονή του Κ. Καραμανλή και του επιτελείου του στην κυβέρνηση οπότε και ακολουθούνται αυτή τη στιγμή ενέργειες για την χειραγώγηση του Λαού ώστε να μην εκδηλωθεί περαιτέρω το αποτέλεσμα της αντικοινωνικής και δικτατορικής τους πολιτικής.

Τα βήματα τα οποία παίρνουν είναι τα εξής :

1. αποπομπή από το υπουργείο του εν λόγω υπουργού που προσπάθησε ο Κ. Καραμανλής να επιβάλει στον Λαό αλλά όχι πλήρης δίωξη και άρση της βουλευτικής ιδιότητας όπως θα άρμοζε.
2. αποτύπωση της τάσης του Λαού ( μέσω δημοσκοπήσεων που συζητούνται και αναλύονται από τα ΜΜΕ ) αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να φανεί αληθοφανής μία αντίθετη αποτύπωση στο εγγύς μέλλον : με αυτό τον τρόπο θα προσπαθήσουν να εξαναγκάσουν τον Λαό να ανεχθεί την κυβέρνηση αυτή με την δικαιολογία «αυτή είναι η κοινή γνώμη» ασχέτως του ότι δεν υπάρχει ένδειξη στην καθημερινότητα που να το υποστηρίζει αυτό.
3. ερμηνεία της αναγκαίας λόγω της αντιδράσεως και δυνάμεως του Λαού αποπομπής ως δείγμα της υψηλής ηθικής της κυβέρνησης και της ευθιξίας του εν λόγω υπουργού ο οποίος εάν δοθεί περιθώριο θα παρουσιασθεί ως θύμα ( όπως η περίπτωση Ζαχόπουλου ). Γίνεται αποσιώπηση της τεράστιας αντίδρασης και άρνησης και θυμού του υπουργού να παραιτηθεί την οποία είχε δηλώσει και ο ίδιος δημοσίως καθώς και την πλήρη κάλυψη των ενεργειών του που αποπειράθηκε ο πρωθυπουργός αποκαλύπτοντας έτσι ότι είναι συνεργός και εντολέας του και καθόλου ηθικός ή εύθικτος. Τέτοια πλήρης κάλυψη δηλώνει ότι και ο πρωθυπουργός καρπώνεται αποδοχές από την δράση του υπουργού καθώς και επιδίδεται σε παρόμοιες αντισυνταγματικές και επίορκες δραστηριότητες.

Σε περίπτωση που τα μέτρα / βήματα δεν πιάσουν και ο Λαός συνεχίσει να μην ανέχεται τον Κ. Καραμανλή και το επιτελείο του, για να εξασφαλίσει η ομάδα αυτή που καπηλεύεται και κλέβει την περιουσία και το μέλλον του Λαού αυτά τα οποία έχει υπεξαιρέσει για τον εαυτό της αλλά και αυτούς οι οποίοι την υποστηρίζουν για να τους φέρνει κέρδη χωρία να προκαλούν απ’ ευθείας την μήνη του Λαού :

1. προβάλλεται ως λύση ο Γ. Παπανδρέου με μία ομιλία στην ΔΕΘ η οποία, ενώ λέει στην ουσία ότι θα κάνει ακριβώς ότι ανακοίνωσε και ο Κ. Καραμανλής, παρουσιάζει ένα πιο φιλολαϊκό προφίλ το οποίο όμως είναι μόνο επιφανειακό καθότι τα μέτρα / πολιτικές που πρότεινε έχουν τεράστιο περιθώριο και δυνατότητες να υπονομεύσουν και υποθηκεύσουν τον Λαό ακόμη μία φορά. Αυτό συνέβη ακριβώς όταν άκρως δυσαρεστημένος από την αντιλαϊκή κυβέρνηση Σημίτη, ο Λαός στράφηκε λόγω παραπλάνησης προς τον Κ. Καραμανλή και τον εξέλεξε κυβέρνηση για να σταματήσει το παντελώς αντισυνταγματικό έργο της κυβέρνησης Σημίτη, βασικό μέλος της οποίας ήταν και ο Γ. Παπανδρέου ( προσεχώς θα παρουσιάσουμε την ανάλυση περιεχομένου της ομιλίας του στο site μας ).

2. υπάρχει η αίσθηση επιλογής ανάμεσα σε σύνολο κομμάτων όπως ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, και ο ΛΑΟΣ σε περίπτωση που ο Λαός είναι συνειδητοποιημένος ή αγανακτισμένος αρκετά ώστε να μην επιλέξει κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, με αρχηγούς κοινοβουλευτικών κομμάτων που υπήρξαν στα δύο βασικά και έδωσαν δείγματα γραφής για τη δράση τους. Το ΚΚΕ έχει εδώ και δεκαετίες δηλώσει σε εμένα προσωπικά αλλά και μέσα από την πολιτική του δράση ότι δεν στοχεύει ποτέ να αναδειχθεί σε κυβέρνηση ή σημαντική πολιτική δύναμη. Σαφώς το γεγονός αυτό δείχνει ότι η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει να απειλήσει ( και συνεπώς υποστηρίζει και προστατεύει ) αυτούς που δηλώνει ότι είναι οι αντίπαλοι της : το μεγάλο κεφάλαιο, οι πολλές αντιλαϊκές / αντισυνταγματικές κυβερνήσεις, η παγκοσμιοποίηση και ο οικονομικός ιμπεριαλισμός.

Στο προσεχές editorial θα παρουσιάσουμε μία τεχνοκρατική ανάλυση της πολιτικής που θα έπρεπε να ακολουθηθεί με στόχο την προστασία του Πολίτη και την οικονομική του ευμάρεια ( και τι συνεπάγεται αυτό αντικειμενικά ), γιατί αυτό είναι άμεσα εφικτό και όχι ουτοπικό, και ποια εχέγγυα θα έπρεπε να δίνει ο κάθε πολιτικός για να έχει την εμπιστοσύνη του Λαού.