Καταιγιστική υπήρξε από όλα τα κανάλια και εντός της Ελλάδος αλλά και διεθνώς η παρουσίαση του αθλητή της κολύμβησης Φέλπς ο οποίος παρουσιάστηκε με επίθετα όπως ‘σούπερ αθλητής’, ‘υπεραθλητής’, ‘φαινόμενο’, ‘βασιλιάς’, κλπ.
Επίσης, από όλα τα κανάλια ανεξαιρέτως έγινε τεράστια εστίαση στον λόγο της επιλογής της καριέρας του με τους χαρακτηρισμούς ‘ δυσλεξικός’, ‘ διαγνωσμένος με σύνδρομο περιορισμένης προσοχής / υπερκινητικότητας’, ‘ παιδί χωρισμένων γονέων’, κ.ά.
Η παραπάνω ανάλυση του πορτραίτου του συγκεκριμένου αθλητή ο οποίος παρουσιάζεται ως ημίθεος της κολύμβησης είναι άκρως επικίνδυνη για τους ακροατές, αλλά και για τον ίδιο εάν για οποιονδήποτε λόγο τα παρακολουθεί. Αυτό γιατί στην ουσία τον παρουσιάζουν ως μοντέλο – παράδειγμα και μόνη επιλογή για άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ακαδημαϊκή τους καριέρα ( « αν δεν παίρνει τα γράμματα, κάνε τον αθλητή» ) και σαφέστατα αποσιωπάται πλήρως η πραγματική σημασία του φαινομένου Φέλπς και τι θα έπρεπε να σημάνει για όλους όσους τον διέγνωσαν και του έδωσαν την στάμπα του ‘προβληματικού’ μαθητή :
Για να μπορέσει ο Φέλπς να φτάσει στην θαυμαστή επίδοση που επιδεικνύει ( με ή χωρίς χημικά βοηθήματα ) :
Α. ήταν απαραίτητο να έχει τεράστια αφοσίωση χωρίς σημαντικές αυξομειώσεις σε αυτήν για πολλά χρόνια.
Β. ήταν απαραίτητο να προσέχει πλήρως τις οδηγίες και υποδείξεις ( θεωρητικές και πρακτικές ) του προπονητή του, χωρίς να απαιτείται να κάνει διάλειμμα κάθε 10΄ ( λεπτά).
Γ. ήταν απαραίτητο να τιθασεύσει τον εαυτό του και να πειθαρχεί σε ώρες επί ωρών επαναληπτικών ασκήσεων μειωμένου ενδιαφέροντος για να δυναμώσει τα μέλη του και που δεν ήταν καθεαυτό το άθλημα στο οποίο εκπαιδευόταν και που είναι δύσκολο να τιθασευτεί ένα ‘ φυσιολογικό’ παιδί, πόσο μάλλον ένα με περιορισμένη προσοχή και υπερκινητικότητα.
Δ. ήταν απαραίτητο να κατανοεί βασικούς κανόνες φυσικής ( όπως τριβή, αντίσταση νερού, αεροδυναμική, κλπ ) ώστε να μπορεί να ευθυγραμμίζεται στην σωματική κατάσταση / θέση που απαιτείται κάθε στιγμή χωρίς να χρειάζεται να τον διορθώνει κάθε λεπτό ο προπονητής του.
Όλα τα παραπάνω ( και σίγουρα και άλλες πτυχές που γνωρίζουν μόνο τα άτομα που ασχολούνται με πρωταθλητισμό ) προϋποθέτουν ένα άτομο το οποίο όχι μόνο δεν έχει μικρή διάρκεια προσοχής αλλά αντιθέτως έχει πολύ έντονη προσοχή για πολύ χρονικό διάστημα, έχει πλήρη ικανότητα άμεσης και γρήγορης εκμάθησης και απορρόφησης πληροφοριών καθώς και εφαρμογής των πληροφοριών αυτών και άρα είναι ένα πλήρως φυσιολογικό άτομο χωρίς κανένα σύνδρομο το οποίο να ευθύνεται για την δυσκολία μάθησης.
Συνεπώς, οι διαγνώσεις περί ADHD για τον 6χρονο Φέλπς ήταν πλήρως εσφαλμένες και άδικες αφού μας απέδειξε ότι είναι πλήρως ικανός να διαπρέψει όπου θέλει αρκεί να του εμπνεόταν το κίνητρο να το κάνει αντί να του σπάσουν την αυτοπεποίθηση και να τον κακομεταχειριστούν στο ακαδημαϊκό περιβάλλον όπως είναι εμφανές ότι δεν συνέβη από τους προπονητές στους οποίους ‘έπεσε’ στην αρχή τουλάχιστον.
Το φαινόμενο Φέλπς μας δείχνει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα και η αβίαστη και γρήγορη ( σε ηλικίες που ψυχολογικά μία διάγνωση από ο,τιδήποτε είναι καθοριστική και καταστροφικότατη ) διάγνωση, κατηγοριοποίηση και καναλοποίηση καταστρέφει και σπαταλάει ιδιοφυΐες οι οποίες θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα πολλά περισσότερα πέρα από τέρψη.
Ο κύριος Φέλπς ήταν και είναι ένας φυσιολογικότατος και πανέξυπνος άνθρωπος ο οποίος μπορούσε και μπορεί να διαπρέψει οπουδήποτε, από την αστροφυσική μέχρι την μαγειρική μέχρι την τέχνη και την οικονομία.
Ο κύριος Φέλπς έχει αρκετές αποδείξεις στα χέρια του και μπορεί να δημιουργήσει και άλλες για να μηνύσει όλους ανεξαιρέτως τους επαγγελματίες, δασκάλους καθώς και το κράτος ( συμπεριλαμβανομένων διεθνών οργανισμών όπως η ΔΟΕ και τα ΜΜΕ ) για την ψυχολογική βία που υπέστη μικρός καθώς και την υπονομευτική διεθνή δημοσίευση της ψυχολογικής αυτής βίας τώρα ( προς εξυπηρέτηση αλλοτρίων συμφερόντων ).