της Όλγας και Τάνυας Γεριτσίδου
Μετά από την κάθοδο των αγροτών στην Αθήνα, όπου δόθηκε στο πανελλήνιο μια σαφής εικόνα και πρόγευση του πώς οποιοδήποτε καθεστώς οποιαδήποτε στιγμή το αποφασίσουμε μπορεί να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος εντός 24 ωρών (βλέπε το χθεσινό μας άρθρο), γίνεται μια συστηματική προσπάθεια διάλυσης και αντιπερισπασμού/διάσπασης προσοχής για να ξεχάσουμε αυτό που είδαμε : ότι μπορούμε να τρέξουμε τα ΜΑΤ σε φυγή, ότι είμαστε σε κάθε περίπτωση υπεράριθμοι των αντιπάλων, ότι είμαστε επί της ουσίας πλήρως εξοπλισμένοι-οπλισμένοι για να τους αντιμετωπίσουμε και το μόνο που μας παρεμποδίζει είναι το γεγονός ότι δεν το έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει, με αποτέλεσμα να έχουμε ανασχετισμούς και φόβους.
Έχοντας αυτό υπʼ όψιν, τώρα που θα παρακολουθήσουμε αυτή την θολή εβδομάδα ενός κυκεώνα αντιφατικών πληροφοριών και εκφοβιστικών δημοσιευμάτων αλλά και υπονομευτικών/απογοητευτικών όσον αφορά τις όποιες κινητοποιήσεις, να σκεφτόμαστε τα εξής βασικά στοιχεία διάσπασης και αδράνειας που θα προσπαθήσουν να μας ενσταλλάξουν :
Το κρύο-ζέστη : όταν ανεβαίνουν οι ελπίδες ότι επιτέλους έρχεται η ημέρα της ανατροπής/της αλλαγής/της επόμενης ημέρας ή της ώρας που πλέον μιλάει ο Λαός, καπάκι την επόμενη στιγμή διαλύεται, ξεφουσκώνει ή αποτυγχάνει το εγχείρημα. Αυτό συνέβη (ή επιχειρείται να συμβεί) με το αγροτικό, έγινε με το Δημοψήφισμα και το «ΟΧΙ», έγινε με τις εκλογές της ʽπρώτης φοράς αριστεράςʼ, έγινε με τους αγανακτισμένους, έγινε με την ʽαλλαγήʼ του ΠΑΣΟΚ το 1981, έγινε με την ʽμεταπολίτευσηʼ το 1974, έγινε με την συμφωνία της Βάρκιζας το 1945, και τόσες άλλες περιπτώσεις εκτός αυτών των τρανταχτών. Αυτό ονομάζεται «Psychological waterboarding» (ψυχολογικός τεχνητός πνιγμός) και είναι μέθοδος κάμψης της ανθρώπινης θέλησης και αποφασιστικότητας. Αυτό επιχειρεί και πάλι η καμαρίλα με την μάσκα του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την φορά.
Ο μόνος λόγος που μπορεί να συμβεί το ανωτέρω σημείο 1. είναι ο κομματικός μηχανισμός ασχέτως κόμματος, που είναι διασπαστικό και αποπροσανατολιστικό στοιχείο εκ φύσεως. Η διάσπαση κάθε μετώπου έχει προκληθεί ανέκαθεν, και στην περίπτωση τώρα των αγροτών, από ʽκαπελώματαʼ και ʽκαθοδηγητέςʼ κομμάτων είτε εμφανώς είτε παρασκηνιακά. Όσο υπάρχουν κόμματα θα μπορεί να μπει συμφέρον πάνω από τον Λαό, πάνω από την Πατρίδα και θα υπάρχει ο πειρασμός του κομματικού εκπροσώπου που θα πουλήσει την εκπροσώπηση του για ίδιον συμφέρον, προδίδοντας κάθε παλλαϊκό αγώνα.
Η συζήτηση με τυράννους οδηγεί πάντα στην τυραννία και στην εγκαθίδρυση της. Δεν μιλάμε/συζητάμε με αυτούς που μας έχουν ήδη δείξει ότι δεν έχουν πρόβλημα να μας εξοντώσουν, δεν έχουν πρόβλημα να μας εξευτελίσουν, δεν έχουν πρόβλημα να μας κοροϊδέψουν/εμπαίξουν κατάμουτρα ονομάζοντας το άσπρο –μαύρο και στήνοντας μας απάτες εις βάρος μας. Όταν έχουμε τέτοιους απέναντι μας τους διώχνουμε κακήν κακώς και αν δεν φεύγουν μεταχειριζόμαστε βία, γιατί μόνο αυτή την γλώσσα καταλαβαίνουν διότι έχουν εκπέσει της πολιτισμένης διαπραγμάτευσης και διαλόγου, αφού δεν τιμούν τον όρκο, τον λόγο, τις δεσμεύσεις τους και επιβάλλονται με φασιστικούς και αυθαίρετους τρόπους μαφίας.
Για να μην πουληθεί ένας αγώνας, θα πρέπει να μην εξαρτάται από εκπροσώπους. Αυτό ισχύει ανέκαθεν και σε όλους τους τομείς στην Ελλάδα διότι συστηματικά μας πούλησαν κάθε αγώνα που μπορούσε να ʽδοθείʼ από την παρασκηνιακή συμφωνία των εκπροσώπων στους οποίους όλοι εμείς (ανοήτως) επιλέξαμε να στηριχθούμε αποδυναμώνοντας τους εαυτούς μας και αναλαμβάνοντας έναν παθητικό ρόλο ακολούθου ιδιώτη.
Απαράβατος αυτός ο κανόνας για τα Ελληνικά δεδομένα ακόμα και στον αθλητισμό όπου τις ελπίδες και τις καρδιές ενός χειμαζόμενου και αγωνιζόμενου Λαού τις πουλάν και τις αγοράζουν εν ριπή οφθαλμού : θυμηθείτε μόνο τι κακό μας έκανε στο ηθικό και στην συλλογική Εθνική μας αυτοεκτίμηση η εξέλιξη των εναποθέσεων των προσδοκιών μας στους πρωταθλητές εν καιρώ χούντας Χρήστο Παπανικολάου (Αθήνα 1969) και Βασίλη Παπαγεωργίου (Μόναχο 1972) που με τις φαιδρές δικαιολογίες τους δεν έδωσαν τις νίκες που τόσο χρειαζόταν για το ηθικό του ο Λαός τότε με θέσεις/αξιώματα, και αργότερα το φιάσκο Κεντέρη- Θάνου (Αθήνα 2004) ….