Στο πρώτο μέρος της κοινωνικής και πολιτικής ανάλυσης του μεταναστευτικού ζητήματος ως την τελευταία έκφραση της προσπάθειας της ηγεμονικής τάξης να αποκτήσει πλήρη έλεγχο των κοινωνιών ώστε να τις μετατρέψει σε μηχανές παραγωγής πλούτου και εξουσίας για την ίδια ( μετατρέποντας την λαθραία υφαρπαγή / καπήλευση αυτών σε νόμιμη και δικαιωματική ), είδαμε πώς αυτό το έχουν επιτύχει διαχρονικά με την εφαρμογή της ίδιας συνταγής ανά τους αιώνες και διακρατικά / διεθνικά.
Στο δεύτερο μέρος της ανάλυσης μας θα δούμε τις επιδράσεις και τις συνέπειες που έχει αυτή η συνταγή ( που στις μέρες μας εφαρμόζεται μέσω του μεταναστευτικού ζητήματος με προμετωπίδα την στρέβλωση και άνιση εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την οικονομική εξάρθρωση των γηγενών Ευρωπαίων και όχι μόνο Πολιτών ), και θα εξηγήσουμε έτσι πολλά κοινωνικά φαινόμενα και κοινωνικές παθολογίες που θεωρούνται σύνδρομα ( δηλαδή σύνολο συμπτωμάτων χωρίς την δυνατότητα να απομονώσουμε την αιτιολογία παθογένεσης ). Επίσης θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ως Πολίτες ( μεμονωμένοι ή σε σύνολο ) και πώς να διασφαλίσουμε ότι η δράση μας θα είναι υπέρ ημών και δεν θα μας υφαρπαχθεί.
Η εξελικτική κοινωνική επιστήμη ( είτε η ψυχολογία είτε η κοινωνιολογία είτε η πολιτική επιστήμη ) μας λέει και πολύ ορθώς ότι μία κοινωνία υγιής εξελίσσεται με βάση παραμέτρους που ελέγχονται από τον τόπο, το κλίμα, το περιβάλλον / ανάδραση με άλλους Λαούς / κοινωνίες και γενικώς τον χρόνο που έχει υπάρξει η κοινωνία αυτή, λύνοντας και υπερπηδώντας προκλήσεις και εμπόδια που κατά καιρούς απειλούν την ύπαρξη της. Έτσι λοιπόν αναπτύσσονται κουλτούρες οι οποίες προέκυψαν και συνεχίζουν να προκύπτουν όσο εξελίσσονται από τους γεωπολιτικούς παράγοντες και τις δυνατότητες εξέλιξης της βάσης της οικονομικής παραγωγής της κοινωνίας αυτής. Για αυτό π.χ. σε συγκεκριμένες κουλτούρες που αναπτύχθηκαν σε ιδιαίτερα θερμά κλίματα η αμφίεση και η αίσθηση της αιδούς, αν και υπαρκτή εκφράζεται τελείως διαφορετικά από κουλτούρες που εξελίχθηκαν σε άλλες κλιματικές συνθήκες ή απαιτούσαν συγκεκριμένες ικανότητες / δραστηριότητες από τα μέλη τους.
Επίσης, επειδή ακριβώς η γεωπολιτική κατάσταση δεν αλλάζει δραματικά σε μία περιοχή αλλά βαθμιαία ώστε λόγω έκτασης και μόνο να υπάρχουν πολλές κοινωνίες οι οποίες εξελίσσονται, οι κοινωνίες που συνορεύουν μεταξύ τους και άρα δρούν, αντιδρούν και συνεξελίσσονται είναι παρεμφερείς και παρόμοιες. Για αυτό και κουλτούρες της Μεσογείου αν και η κάθε μία μοναδική μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία που επιτρέπουν στα μέλη των κουλτουρών αυτών μία καλή επικοινωνία. Το ίδιο συμβαίνει με τις κοινωνίες της ηπειρωτικής Ευρώπης, της κεντρικής Ασίας, της Άπω Ανατολής, κλπ. .
Προσοχή : το ότι δύο κουλτούρες που συνορεύουν μπορεί να είναι ανταγωνιστικές ( π.χ. Κινεζική – Ιαπωνική, Ιταλική – Ελληνική – Τουρκική ) δεν σημαίνει ότι δεν έχουν καλή επικοινωνία. Η καλή επικοινωνία έγκειται στο ότι και οι δύο κουλτούρες αντιδρούν σε παρόμοια ερεθίσματα την σημασία των οποίων κοινώς αποδέχονται ως υψηλή, μεσαία ή μικρή με πολύ λίγες διαφορές.
Έτσι λοιπόν αναπτύσσονται οι εθνικές ταυτότητες οι οποίες είναι το απαύγασμα της κάθε κουλτούρας και το σύνολο των οδηγιών για τα άτομα που πρόκειται να ζήσουν στον τόπο που αναπτύχθηκε η εθνική ταυτότητα αυτή ώστε να εξελίξουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις προσωπικότητες τους, και μέσω της εξέλιξης των προσωπικοτήτων της κάθε καινούργιας γενιάς να εξελίσσεται και η κουλτούρα.
Για αυτό λοιπόν η εθνική ταυτότητα είναι απαραίτητη για την ευημερία ενός Λαού : γιατί του δίνει τα εργαλεία και το σύνολο των συμπεριφορών που θα του εξασφαλίσουν πρόσβαση και αποδοχή στο κοινωνικό του σύνολο καθώς και σε έναν βαθμό και στα συνορεύοντα με το δικό του κοινωνικά σύνολα. Είναι η γλώσσα συμπεριφοράς και η γλώσσα εξέλιξης ενός Λαού. Όταν η κουλτούρα αυτή απαξιώνεται ή διαταράσσεται από την ξαφνική, αυθαίρετη και αφύσικη επιβολή μίας άλλης κουλτούρας τελείως άσχετης από αυτήν, έχουμε τεράστια προβλήματα για τα μεμονωμένα άτομα που ανατράφηκαν με αυτήν.
Κατ’ αρχάς, άμεσα υπάρχει επίθεση και υπονόμευση της αίσθησης αυτοεκτίμησης και δυναμισμού των ατόμων που τους επιβάλλεται η άλλη κουλτούρα και πολλές φορές αυτό συνοδεύεται και από φόβο και αίσθηση παραβίασης της ελευθερίας κίνησης των στον φυσικό αλλά και ιδεολογικό τους χώρο. Αυτό σημαίνει ότι άμεσα η απόδοση του υπό επίθεση / υπονόμευση συνόλου στην πρόοδο και εξέλιξη πέφτει κατακόρυφα αφού εξαναγκάζονται να σταματήσουν για να επανεξετάσουν την βάση της λογικής και μετάφρασης των γεγονότων και του περιβάλλοντος που μέχρι τώρα είχαν βάσει της κουλτούρας τους.
Γιατί συμβαίνει αυτό ; διότι σε κάθε περίπτωση που ένα φύλο / σύνολο φύλων / κοινωνιών επιβάλλεται με την βία σε ένα άλλο ( είτε αυτό ονομάζεται κατάκτηση, είτε ονομάζεται εποικισμός, είτε μετανάστευση ) οι εξείς μηχανισμοί ενεργοποιούνται από αυτούς που επιβάλλουν το παρεισφρύον κοινωνικό σύνολο στο γηγενές / προϋπάρχον : εφαρμόζεται συναισθηματικός εκβιασμός που πάντα υποβιβάζει την προϋπάρχουσα κουλτούρα ώστε να εξαναγκάσει τα μέλη της να μην απορρίψουν αλλά να ανεχθούν ή να δεχθούν την επιβαλλόμενη. Στην περίπτωση που γινόταν κατακτήσεις η κουλτούρα των κατακτητών παρουσιαζόταν ως η εξελιγμένη και ανώτερη ( π.χ. αγγλική κουλτούρα αποικιοκρατών ). Στην τωρινή περίπτωση του μεταναστευτικού η κουλτούρα των προϋπαρχόντων εθνών κατηγορείται ως απάνθρωπη ή ρατσιστική ή γενικώς αντιανθρωπιστική εάν τα μέλη της δείχνουν να την προτιμούν από την κουλτούρα των εποικιστών – μεταναστών.
Με τον τρόπο αυτό στην ουσία όλες οι αξίες, ο τρόπος ζωής, ο τρόπος εργασίας, εκτίμηση της εργασίας, αντιμετώπιση του ανθρώπου και ο τρόπος εκπαίδευσης / ανάπτυξης των παιδιών διαταράσσεται και απαξιώνεται οπότε οι βάσεις επί των οποίων αναπτύσσεται η εξυπνάδα του Ανθρώπου ( ακαδημαϊκή / γνωστική και συναισθησιακή / συναισθηματική ) καταρρέουν. Άρα, τα άτομα αυτά που το παθαίνουν αυτό γίνονται πολύ πιο αδύναμα με χαμηλότερο επίπεδο διανόησης και δυνατότητας αφομοίωσης γνώσεων και μεθοδολογίας ( εξ ου και η πανδημία των μαθησιακών δυσκολιών ) και μεγαλύτερη δυνατότητα να χειραγωγούνται και να χρησιμοποιούνται τόσο από μεμονωμένα άτομα όσο και από αυθαίρετες πηγές ‘κύρους’ που δεν θα μπορούσαν να επιβληθούν στα άτομα αυτά εάν τα άτομα αυτά είχαν διατηρήσει το σύστημα αξιών και ορίων της κουλτούρας τους. Ο συσχετισμός της έξαρσης των μαθησιακών δυσκολιών ως άμεση συμπτωματολογία κοινωνιών που έχουν υποστεί τον εποικισμό που επιβάλλεται με την μετανάστευση των τελευταίων είκοσι χρόνων περίπου είναι πολύ εύκολος να διαπιστωθεί. Το φαινόμενο είναι πολύ έντονο σε χώρες / κουλτούρες όπου οι μετανάστες έχουν δημιουργήσει θύλακες μη αφομοιώσιμους των δικών τους κουλτουρών οι οποίοι πολλές φορές είναι και επιθετικοί και εχθρικοί προς την γηγενή κουλτούρα και τα μέλη της ( π.χ. πρόβλημα τεράστιων μαθησιακών δυσκολιών στην Αγγλία μετά από την εγκαθίδρυση Ινδο- Πακιστανικών αναφομοίωτων θυλάκων, και αντίστοιχα φαινόμενα στην Γαλλία και βεβαίως τώρα και στην Ελλάδα ).
Αντιθέτως, η τεράστια αντίθεση / ανταγωνιστικότητα των κουλτουρών δεν πλήττει τους μετανάστες διότι σε κάθε περίπτωση διέπονται από τις εξείς δύο τοποθετήσεις που τους προστατεύουν από τις καταστροφικές επιδράσεις της επιβολής μίας κουλτούρας επάνω σε άλλη : αφ’ ενός, εκλαμβάνουν ως δεδομένο ότι οι ‘άλλοι’ είναι διαφορετικοί και ό,τι και να τους ειπωθεί ενάντια τους εκλαμβάνεται ως έκφραση της διαφορετικότητας αυτής που θεωρείται άσχετη με την ποιότητα τους ως άνθρωποι. Επίσης, η ύπαρξη τους στην χώρα όπου έχουν μεταναστεύσει είναι από μόνη της μία επιτυχία που δίνει την δυνατότητα και για άλλες επιτυχίες στο οποίο προσδίδει στο άτομο πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και κίνητρο. Αυτές οι δύο αρχές ισχύουν για κάθε είδους μετανάστη είτε αυτός είναι κατακτητής, είτε είναι μετανάστης, είτε είναι πρόσφυγας. Μέχρι την έξαρση του Μεταναστευτικού όπως αυτό υπάρχει τώρα ο μετανάστης και ο πρόσφυγας χρησιμοποιούσαν τις δύο αυτές αρχές για να επιτύχουν αφ’ ενός οικονομική ευμάρεια ( και αρκετοί, όπως οι Έλληνες, και ακαδημαϊκή / πολιτιστική ) και αφ’ ετέρου αφομοίωση τουλάχιστον στην εξωτερική τους συμπεριφορά με τον γηγενή πληθυσμό ( με πολύ συγκεκριμένες εξαιρέσεις οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί για το τωρινό Μεταναστευτικό ως τα βασικά μεταναστευτικά φύλα μετανάστευσης ), εφ’ όσον αυτό τους επιτρεπόταν από τον γηγενή πληθυσμό. Δηλαδή, η γηγενής κουλτούρα πρίν το Μεταναστευτικό πρόβλημα της τελευταίας εικοσαετίας δεν απειλούνταν από τους μετανάστες διότι οι ίδιοι είχαν στόχο την επιτυχία τους με τα μέτρα και σταθμά της κουλτούρας υποδοχής τους, ή την άμεση επιστροφή στην χώρα προέλευσης τους όταν τα οικονομικά τους κριτήρια είχαν ικανοποιηθεί.
Έτσι εξηγείται και το σύνηθες φαινόμενο των Ελλήνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό αντί στην Ελλάδα. Εκτός της παρακρατικής δικτύωσης που επικρατεί στην Ελλάδα ( αυτό είναι καθεστώς και στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες / ΗΠΑ / Καναδάς / κλπ ) ο Έλληνας στο εξωτερικό απαλλάσσεται από τα βαρίδια του γηγενή πληθυσμού αφού πλέον και ο ίδιος είναι μετανάστης και οδηγείται από τις δύο αρχές, μαζί με την επιπλέον ευεργετική αρχή του να αφομοιωθεί στην χώρα υποδοχής ως επιτυχές μέλος της κοινωνίας της χώρας χωρίς να ενδιαφέρεται να υπονομεύσει την κουλτούρα της χώρας αυτής ( συνήθως την υποστηρίζει ).
Τώρα, με το τωρινό Μεταναστευτικό έχει προστεθεί και μία τρίτη αρχή η οποία είναι και η τοξική : θεωρούν ότι θα επιβάλλουν την δική τους κουλτούρα στο περιβάλλον τους ενώ θα απολαύσουν και θα αποσπάσουν τα οφέλη της κουλτούρας υποδοχής και των μελών της χωρίς καμμία αναγνώριση και υποχρέωση. Δηλαδή, οι μετανάστες αυτοί έχουν την λογική των παλαιών κατακτητών και το όπλο τους, αντί για την όποια προηγμένη πολεμική τεχνολογία είχαν οι παλιοί κατακτητές με την οποία επιβάλλονταν, είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Στο πρώτο μέρος αναπτύξαμε πώς χρησιμοποιούνται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ως όπλο ενάντια σε αυτούς που τα εγκαθίδρυσαν ( διότι στο σύνολο τους οι χώρες προελεύσεως των μεταναστών αυτών και η κουλτούρα τους δεν έχει εξελιχθεί ώστε να φτάσει να αναγνωρίσει διαταξικά προστατευτικά Δικαιώματα του Ανθρώπου άνευ διακρίσεως ηλικίας και φύλου ). Θα μπορούσαμε να πούμε ότι και για αυτό κάνουν κατάχρηση με στην ουσία βιασμό του ιερού θεσμού που αναγνωρίζει την αξία του Ανθρώπου διότι η κουλτούρα τους δεν έχει αντίστοιχο σύστημα αξιών που να το σέβονται. Δηλαδή, σε κουλτούρες που ακόμα δεν έχουν εξελιχθεί ώστε να αναγνωρίζουν ότι είναι καταπάτηση και βιασμός της προσωπικότητας ενός ανθρώπου να περιορίζεται λόγω του φύλου του τόσο κοινωνικά όσο και ενδυματολογικά και να υποβιβάζεται στο επίπεδο του οικόσιτου ζώου, είναι λογικό ότι όπου μπορούν θα κάνουν το ίδιο σε άλλα κοινωνικά σύνολα που τους επιτρέπεται να τα κατηγοριοποιήσουν ως κατώτερα ή υποδουλώσιμα. Εάν αυτό προωθείται και από την θρησκεία ( κάτι που γίνεται πολύ έντονα στις Μουσουλμανικές ) τότε σαφώς υπάρχει πρόβλημα αφομοίωσης των μεταναστών αυτών.
Ποιος όμως τους προσδίδει την τρίτη και τοξική αρχή που ενεργοποιεί την αίσθηση τους ότι είναι ανώτεροι και άρα έχουν δικαίωμα να επιβάλλουν σε ξένους τόπους την δική τους κουλτούρα και τρόπο ζωής ; ποιος τους δίνει τον τρόπο συμπεριφοράς και τοποθέτησης που έχει ένας κατακτητής ;
Είναι σαφές ότι από μόνα τους τα μεταναστευτικά αυτά φύλα δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν αυτή την διαδοχική διάρρηξη των γηγενών ευρωπαϊκών κουλτουρών και της ευρωπαϊκής καθημερινότητας ακόμα και εάν είχαν την τρίτη τοξική αρχή. Εάν ήταν μόνα τους χωρίς υποστήριξη θα εξαναγκαζόταν είτε να αφομοιωθούν στις κουλτούρες όπως ανέκαθεν γινόταν είτε να αποπεμφθούν. Επίσης, δεν θα μπορούσαν να είναι τόσο πολλοί τόσο συχνοί και τόσο ικανοί στο να φθάνουν χωρίς πρόβλημα σε τόσες χώρες που είναι πολύ μακριά από τις δικές τους και μεσολαβούν πολλές άλλες που είτε είναι εχθρικές και επικίνδυνες είτε πιο δόκιμες για μετανάστευση ( λόγω αποστάσεως και κοινών / συμβατών κουλτουρών ).
Τα άτομα αυτά λοιπόν υποβοηθούνται τόσο για το τεράστιο ταξίδι τους που σε έναν πραγματικό μετανάστη θα παρουσίαζε πολλά προβλήματα ιδίως στην περίπτωση μίας εγκύου ή ενός ανηλίκου ( στις παλιές μεταναστεύσεις οι μετανάστες ήταν κυρίως νεαροί άνδρες ενώ τώρα υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό εγκύων γυναικών και παιδιών ). Αυτοί που τους βοηθούν να εγκαθιδρυθούν ως κατακτητές και ανακόπτουν τους γηγενείς πληθυσμούς από τις φυσιολογικές αντιδράσεις απόρριψης / δυσανέχειας ατόμων με τέτοιου είδους εχθρικές διαθέσεις ( και συνεπώς πλέον το χτύπημα υφίσταται η κουλτούρα αυτών των γηγενών ) είναι οι συγκεκριμένες οργανώσεις ΜΚΟ, η εκκλησία και διεθνείς οργανισμοί : τα μέρη όπου υπάρχουν πολλοί εγκάθετοι της ηγεμονικής τάξης όπως αναφέραμε στο πρώτο μέρος του άρθρου μας. Αυτοί είναι που εκβιάζουν τους γηγενείς Πολίτες στο να μην προασπίζουν τα δικά τους Ανθρώπινα Δικαιώματα καθώς επίσης να σέβονται και των μεταναστών, αυτοί είναι που υποβιβάζουν την γηγενή κουλτούρα ως δευτερεύουσας σημασίας σε σύγκριση με αυτή των μεταναστών ( εξ ου και το φαινόμενο της απαξίωσης / λοιδορίας της όποιας Ευρωπαϊκής κουλτούρας και έκφρασης του Χριστιανισμού ως δείγμα ‘πολιτισμού / προόδου’ ενώ αντίστοιχη συμπεριφορά στις κουλτούρες των μεταναστών και τον Ισλαμισμό κατακεραυνώνεται ως προσβολή και δείγμα βαρβαρότητας ).
Τόσο η εκκλησία και οι οργανισμοί και οι ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από τις κυβερνήσεις με τα χρήματα από τους φόρους και την περιουσία των γηγενών Πολιτών με τεράστιες επιχορηγήσεις τις οποίες ο Λαός ουδέποτε γνωρίζει ή επικυρώνει. Με τα κεφάλαια αυτά υποστηρίζει το Μεταναστευτικό και εγκαθιδρύει τους μετανάστες όπως περιγράψαμε παραπάνω και τους επιτρέπει να έχουν και τις τρείς αρχές και πολλές φορές ανοιχτή εχθρική συμπεριφορά επιβολής προς τους γηγενείς Πολίτες. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν πλέον των 300 ΜΚΟ οι οποίες όλες με τον άλφα ή βήτα τρόπο υποστηρίζουν τους μετανάστες, υπονομεύουν τους Έλληνες, την ιστορία και την κουλτούρα τους και τορπιλίζουν εκ των έσω και κάθε εθνικό θέμα που θα μπορούσε να οδηγήσει στον κατακερματισμό της Ελλάδας όπως το Σκοπιανό, το Τουρκικό, το Αλβανικό, το δήθεν μειονοτικό, κλπ. . Η χρηματοδότηση που γίνεται από το κράτος σε αυτές είναι τέτοιου ύψους συνολικά που θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τον δανεισμό και να καλύψουμε το δημοσιονομικό χρέος το πολύ σε τρία χρόνια, όσα δηλαδή λέει τώρα το ΠΑΣΟΚ ότι χρειάζεται για να κάνει κυριολεκτικά μία τρύπα στο νερό όσον αφορά το δημοσιονομικό αλλά πολύ αποτελεσματικά θα στραγγαλίσει το εναπομείναν σύνολο του Ελληνικού Λαού.
Εάν επίσης υπολογίσουμε το ποσό που χορηγείται από το κράτος για δωρεάν περίθαλψη ( όχι την περίθαλψη που δικαιούται κάθε Άνθρωπος αλλά για επεμβάσεις πανάκριβες όπως η τεχνητή γονιμοποίηση ), για επιδόματα, για ανεξέλεγκτες γέννες, για έξοδα κινήσεως / ταξιδίου, για έξοδα εκπαίδευσης η οποία μάλιστα απαιτεί και επιπλέον επιχορήγηση για να μπορέσει να διδάξει παιδιά άλλης κουλτούρας και γλώσσας ενώ προορίζεται για παιδιά Ελληνικής κουλτούρας και γλώσσας ( το οποίο είναι μεθοδολογικά λάθος όπως και αν το δει ένας πραγματικός επιστήμονας επί της εκπαίδευσης διότι βλάπτει κυρίως τα Ελληνόπουλα αλλά και τα μεταναστόπουλα και γενικώς υποβαθμίζει την ποιότητα εκπαίδευσης και καλλιεργεί ακόμα περισσότερες μαθησιακές δυσκολίες ), επιδόματα ανεργίας, επιδόματα ασύλου, επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης / αναπηρίας / επανένταξης και πλήθος προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από τα ταμεία και την φορολογία των Ελλήνων, θα είχαμε πλεόνασμα. Ένας από τους κύριους λόγους που τα ταμεία και το δημόσιο έχουν πέσει έξω και οι Έλληνες δεν θα έχουν συντάξεις είναι ακριβώς αυτού του είδους τα παιχνίδια με χορήγηση παράνομων συντάξεων, προγραμμάτων αρωγής, επιχορηγήσεων ΜΚΟ, κάλυψης νοσηλίων μη εγγεγραμμένων ή παρανόμως εγγεγραμμένων δικαιούχων, κλπ .
Στην ουσία δηλαδή με την δικαιολογία του Μεταναστευτικού και την χρησιμοποίηση αυτών των εχθρικά προσκείμενων προς τις ευρωπαϊκές κουλτούρες και τους γηγενείς Πολίτες μεταναστών που διαφέρουν από παλαιότερα μεταναστευτικά κύματα στο ότι φέρονται ως δικαιούχοι και όχι ως φιλοξενούμενοι, η ηγεμονική τάξη πετυχαίνει τα εξείς :
1. στραγγαλισμό της οικονομικής δύναμης των Λαών, τόσο μέσω αποστράγγισης των κεφαλαίων των κρατών όσο και με υπονόμευση των επιχειρήσεων και της περιουσίας των Πολιτών μέσω της λαθραίας παροχής υπηρεσιών και λαθραίου εμπορίου .
2. υποβιβασμό και απαξίωση όλων των δικλείδων ασφαλείας που η κάθε κουλτούρα έχει εξελίξει ώστε να εξασφαλίζεται στον Λαό κάποιος βαθμός ανεξαρτησίας και σημείου αναφοράς, δηλαδή μία μορφή ελέγχου προς την ηγεμονική τάξη.
3. υποβιβασμό της κριτικής σκέψης, διανοητικού επιπέδου και δυνατότητας αυτοδιάθεσης των Λαών λόγω της αδυναμίας τους να βασισθούν σε ένα μόνο σύστημα αξιών αλλά υποχρεώνονται να συμβιβάσουν αντικρουόμενες αξίες που βραχυκυκλώνουν την σκέψη και τους καθιστούν χειραγωγήσιμους και υποδουλώσιμους.
4. μείωση της πρόσβασης των Λαών στη εκπαίδευση και καλλιέργεια λόγω της έξαρσης των μαθησιακών δυσκολιών που καλλιεργούνται λόγω του χαμηλού επιπέδου διδαχής όπως αυτό διαμορφώνεται μέσω προγραμμάτων ταυτόχρονης διδαχής άκρως διαφορετικών συνόλων ( μία βασική προϋπόθεση αποτυχίας στην εκπαίδευση ).
5. έλλειψη λογικής στην καθημερινότητα όπου σε διαφορετικά μέρη απαιτείται δήλωση διαφορετικών τοποθετήσεων ( οικογένεια – σχολείο – χώρος εργασίας – συνομήλικοι ) που οδηγεί στον φόβο που οδηγεί στην μείωση της εξυπνάδας και την αύξηση της επιθετικότητας.
6. μείωση της πρόσβασης των Λαών σε Δικαιώματα που είχαν με αίμα αποσπάσει από την ηγεμονική τάξη όπως το Δικαίωμα στην εργασία, στην εργασία προστατευόμενη από το Κράτος ( 8ωρο, 5νθήμερο, δίκαιη φορολόγηση αυτοαπασχολούμενων, ίσες ευκαιρίες για όλες τις επιχειρήσεις κλπ ).
7. επιθέσεις και γενικώς υποβιβασμό και κακομεταχείριση των γηγενών Πολιτών που τους λέγεται ότι είναι μειωμένων δυνατοτήτων, ικανοτήτων και ποιότητας σε σχέση με τους μετανάστες οι οποίοι πάντα χαίρουν ευνοϊκής αλλά σιωπηρής μεταχείρισης από το κράτος ( συν της υποστήριξης τους από εκκλησία, ΜΚΟ και ιδρύματα ), γεγονός το οποίο πέρα από το ότι ξεκινάει έναν κύκλο αυτό-εκπληρούμενης προφητείας ( self-fulfilling prophecy ), προετοιμάζει τους γηγενείς Πολίτες να αποδεχθούν την επίσημη σερφοποίηση τους ως κατώτερα όντα από την ηγεμονική τάξη η οποία στερήθηκε των δούλων της τους τελευταίους δύο–τρείς αιώνες.
8. αύξηση της ατιμώρητης εγκληματικότητος και παραβατικότητος στις άλλοτε ασφαλείς ή ως επί το πλείστον ασφαλείς περιοχές των γηγενών Πολιτών, το οποίο προκαλεί ανασφάλεια η οποία εντείνει όλες τις άσχημες επιρροές στην αντίληψη και την ικανότητα μάθησης των Πολιτών αλλά επίσης εξυπηρετεί την ηγεμονική τάξη στο να κάνει ανακατανομή των περιουσιών με μηδενικό κόστος σχεδόν αφού κάθε περιοχή που γκετοποιείται χάνει σε επίπεδο τιμών σε σημείο που οι Πολίτες εξαναγκάζονται να ξεπουλήσουν άλλοτε πανάκριβα και προνομιούχα περιουσιακά στοιχεία για να μεταφερθούν σε ένα μέρος άλλο με μία περιουσία κατά πολύ χαμηλότερη σε αξία και ποιότητα. Το κάνουν δε αυτό δεσμεύοντας την ζωή τους και την όποια υπόλοιπη περιουσία τους στις τράπεζες και έτσι η ηγεμονική τάξη καταφέρνει να κλέψει σε βάθος χρόνου το σύνολο της οικονομικής δύναμης του κάθε Πολίτη.
Μέχρι τώρα ο αναγνώστης μας θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει ένα κοινό παρονομαστή – κλειδί μέσω του οποίου επιβάλλονται και συμβαίνουν όλα αυτά : είναι η συναίνεση και αποδοχή των γηγενών Πολιτών ότι αυτά που τους λέγονται από τους αντιπροσώπους της ηγεμονικής τάξης χρήζουν προσοχής και εμπεριέχουν σοβαρότητα. Και επειδή ένα κλειδί μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να ανοίξει αλλά και για να κλείσει μία πόρτα, αυτό το οποίο χρειάζεται να κάνει ο γηγενής Πολίτης είτε μεμονωμένα είτε στο σύνολο είναι να σταματήσει να δέχεται και να αποδέχεται τις κατηγορίες και τις επιβολές που του γίνονται μέσω του μεταναστευτικού σε συνδυασμό με και επηρεασμό του οικονομικού θέματος.
Κάθε κουλτούρα είναι εξελίξιμη και κάθε γενιά των μελών της προσθέτει, διαμορφώνει και τροποποιεί το σύνολο της κουλτούρας αυτής ώστε να είναι πιο βιώσιμη ή να ανταποκρίνεται στα σημεία των καιρών. Όμως, ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ, ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΕΣ. Απλώς ο τρόπος έκφρασης των βασικών αυτών αρχών αλλάζει : μέρος της Ελληνικής κουλτούρας ανέκαθεν ήταν η ισότητα και η ίση αντιμετώπιση των Ανθρώπων με βάση την ηθική και την κοινή λογική, ακόμα και όταν οι γυναίκες δεν είχαν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες. Και τότε εφαρμοζόταν η αρχή, αν και όχι σε αυτό τον τομέα, τον οποίο συμπεριέλαβαν οι Έλληνες στην εφαρμογή της αρχής όσο εξελισσόταν η σκέψη και η διανόηση, αλλά επίσης και οι πολιτικές συνθήκες που επέτρεψαν να συζητηθεί το θέμα αυτό αντί αν συζητάτε πώς θα προστατευθεί το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας από κατακτητές, ιμπεριαλιστές και προδότες. Τι εννοούμε δηλαδή : δεν απαξιώνουμε την κουλτούρα μας για να υιοθετήσουμε μία άλλη η οποία εξυπηρετεί άλλες ανάγκες ενός άλλου Λαού σε έναν μακρινό τόπο και μπορεί να είναι ή να μην είναι εξελιγμένη στο ίδιο επίπεδο με την δική μας ή να αντιδράει με τελείως διαφορετική λογική από την δική μας με την οποία μεγαλώσαμε στα ίδια ερεθίσματα. Μπορεί ακόμα και αν μην έχει τρόπο αντίδρασης σε ερεθίσματα που στις δικές της γεωπολιτικές και κοινωνικές συνθήκες δεν προέκυψαν.
Υιοθετούμε μόνο γνωρίσματα και λύσεις που εξυπηρετούν την ζωή μας χωρίς να αισθανόμαστε ότι πρέπει να απαξιώσουμε κάθε συμπεριφορά και κάθε υπόσταση μας που διαμορφώνει η κουλτούρα μας διότι έτσι την εξελίσσουμε αντί να την διαλύουμε. Χαιρόμαστε και τιμούμε την κουλτούρα μας διότι χάρη σε αυτήν επιβίωσαν οι παλαιότερες γενιές μέσα από τρομερά αντίξοες συνθήκες. Επίσης, σεβόμαστε κάθε άλλη κουλτούρα διότι και αυτή εξελίχθηκε για να εξυπηρετήσει ένα κοινωνικό σύνολο κάπου αλλού αλλά μέχρι εκεί. Όπως οι παλιοί κλασσικοί ζωγράφοι αντάλλασσαν λύσεις σε τεχνικά προβλήματα ζωγραφικής και επηρεάζονταν ο ένας από τον άλλον αλλά δεν εγκατέλειπαν το δικό τους στυλ και τεχνοτροπία για χάρη του συναδέλφου τους και έτσι το δικό τους στυλ και τεχνοτροπία τελειοποιούνταν και γινόταν εντυπωσιακότερο αντί να πεθάνει ( και ταυτόχρονα και του συναδέλφου εάν είχε την ίδια στάση ) έτσι και εμείς ως φορείς της κουλτούρας μας ( το στυλ και η τεχνοτροπία μας να ζούμε και να εξελισσόμαστε ως Λαός ) πρέπει να πράξουμε το ίδιο.
Πρακτικά :
1. δεν ανεχόμαστε καμμία παραβίαση του Συντάγματος μας για χάρη αποδείξεως ότι δεν είμαστε ρατσιστές ( ή για κανένα άλλο λόγο )
2. δεν επιτρέπουμε να μας λέγεται ότι είμαστε ρατσιστές επειδή δεν επιθυμούμε την αλλοίωση του περιβάλλοντος μας και την μετατροπή του σε κάτι που δεν είναι Ελληνικό
3. δεν επιτρέπουμε να φθίνει η ποιότητα ζωής μας και να γινόμαστε όμηροι της ύπαρξης μεταναστών ( λαθραίων ή μη ) για να μην μας ειπωθεί ότι είμαστε ρατσιστές
4. δεν ανεχόμαστε κατηγορίες ότι καταπατούμε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των μεταναστών όταν προσπαθούμε να προασπίσουμε τα δικά μας. Ο Νόμος είναι σαφής και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα επίσης σαφή ότι η ελευθερία και οι απαιτήσεις του κάθε ενός σταματούν στα όρια της δικαιοδοσίας και των Δικαιωμάτων του άλλου
5. επαναφέρουμε την λογική και τον ορισμό των λέξεων : δεν ανεχόμαστε να μας λέγεται ότι είμαστε ακραίοι δεξιοί ή και ναζί (!) επειδή επιμένουμε ότι δημοκρατία σημαίνει ότι ακολουθείται η θέληση της πλειοψηφίας και η μειοψηφία οφείλει να ακολουθήσει ή να φύγει
6. δεν επιτρέπουμε την προσβολή των συμβόλων μας είτε αυτά είναι Εθνικά είτε Θρησκευτικά από κανέναν ( Πολίτη ή μη ) και δεν επιτρέπουμε επίθεση κατ’ αυτών από κανένα καθ’ ότι το Σύνταγμα μας είναι ξεκάθαρο για την θέση που οφείλουν να έχουν εντός του κράτους μας και η κουλτούρα μας επίσης. Με την ίδια λογική σεβόμαστε την θρησκευτική ελευθερία όλων χωρίς όμως να προσβάλλεται ο χαρακτηρισμός και προσανατολισμός του κράτους μας
7. εφ’ όσον λοιπόν επιβάλλουμε το Σύνταγμα μας σε όλους εντός της Επικράτειας μας δεν επιτρέπουμε άνιση οικονομική μεταχείριση κανενός, ούτε ευνοϊκή οικονομική μεταχείριση κανενός εκτός της αρχής της αναλογικότητος
8. η εκπαίδευση μας ορίζεται ευθαρσώς από το Σύνταγμα το οποίο επιτάσσει καλλιέργεια Ελληνικής ταυτότητας και Χριστιανικής κουλτούρας. Δεν επιτρέπουμε στα σχολεία μας να μην διδάσκεται αυτό και σεβόμαστε τον πλουραλισμό όπως πραγματικά ορίζεται σε μία ευνομούμενη Πολιτεία με πολύ σαφή χαρακτήρα.
9. ορίζουμε ότι Ανθρωπισμός σημαίνει κάθε Άνθρωπος να απολαμβάνει την έκφραση της κουλτούρας του και της προσωπικότητας του στον χώρο του και ως εκ τούτου απαιτούμε από τις χώρες προελεύσεως των μεταναστών να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να παράσχουν στους Πολίτες τους τα απαραίτητα αντί να επωμίζουν την ευθύνη αυτή σε άλλες κοινωνίες που ουδέποτε ανέλαβαν ή προκάλεσαν προβλήματα στις χώρες αυτές.
10. επειδή το Σύνταγμα επιτάσσει ίση μεταχείριση όλων απαιτούμε πλήρη έλεγχο των οικονομικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων κάθε ενός από τα μέλη των ΜΚΟ ελέγχουμε την χρηματοδότηση για να ανακαλύψουμε τους ηθικούς αυτουργούς και όπου δούμε ( και όπως θα δείξουμε στα προσεχή άρθρα θα δούμε εφιαλτικά πολλά ) περιστατικά υπεξαίρεσης, κλοπής, υπονόμευσης, καπήλευσης, εκμετάλλευσης για ίδια συμφέροντα της οικονομικής, κοινωνικής, ιστορικής και στρατηγικής υπόστασης των Ελλήνων απαιτούμε άμεση αποζημίωση και αποπομπή των ατόμων αυτών ως προδότες από το Ελληνικό κοινωνικό σύνολο με κάθε συνέπεια των πράξεων τους πέρα από αυτό.