Διαλέξαμε στο editorial αυτού του μήνα να θέσουμε τις βάσεις για την ανάλυση που αποκρύπτεται όχι μόνο από τον Λαό αλλά και από ένα ικανό ποσοστό επιστημόνων, περιγράφοντας τα βασικά δυναμικά της οικονομίας και το πραγματικό status quo των κοινωνικών τάξεων πανελλαδικώς και παγκοσμίως. Το κάναμε αυτό διότι αυτό ακριβώς το προφίλ είναι που επηρεάζει και διαμορφώνει ό,τι προωθεί η λεγόμενη ποπ κουλτούρα, δηλαδή η κουλτούρα που εγκρίνουν και προωθούν / επιβάλλουν ακριβώς τα στρώματα της ηγεμονικής οικονομικής κάστας. Και κάθε τι που επιβάλλεται από αυτή την κάστα είναι άμεσα συνδεδεμένο με το οικονομικό / ηγεμονικό σχέδιο τους και το κίνητρο το οποίο αναλύσαμε στο editorial Ιανουαρίου.
Το μεταναστευτικό ζήτημα ( το οποίο έχει πάρει τουλάχιστον πανευρωπαϊκή διάσταση εσκεμμένα ) είναι ο μοχλός που χρησιμοποιούν αυτή τη στιγμή για να καρπωθούν κλοπιμαία οφέλη του συνολικού πλούτου όλων των υπολοίπων κοινωνικών στρωμάτων καθώς και να επιβάλλουν την κοινωνική οργάνωση που θα τους επιτρέψει την μεγιστοποίηση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους και τον πλήρη έλεγχο όλου ανεξαιρέτως του πλούτου που παράγουμε. Αυτό και πώς γίνεται καθώς και πώς σκοπεύουν να το εξελίξουν θα αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο.
Την εποχή των Σταυροφοριών πάλι υπήρχε μεταναστευτικό ζήτημα μόνο που αντί να λέγεται μετανάστευση λεγόταν ιερός πόλεμος και αντί να χρησιμοποιείται ως ιδεολογία η Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χρησιμοποιούταν ο Χριστιανισμός. Δηλαδή, τότε η ίδια συνταγή χρησιμοποιήθηκε για την άλωση και αλλοίωση της Ανατολής όπως τώρα η ίδια συνταγή χρησιμοποιείται για την άλωση και αλλοίωση της Ευρώπης τουλάχιστον.
Τι λέει αυτή η συνταγή : χρησιμοποιούμε ένα σύστημα ιδεών που χαίρει κοινής αποδοχής και σεβασμού, έχει επικίνδυνες επαναστατικές ιδέες που απειλούν την ηγεμονική τάξη και μπορεί να ενδυναμώσει μαχητικά συναισθήματα σε σύνολο μαζών. Το σύστημα αυτό το στρεβλώνουμε και διαστρεβλώνουμε τοποθετώντας εγκάθετους δικούς μας ( της ηγεμονικής, δηλαδή, τάξης μέλη ) στις θέσεις των αντιπροσώπων / αρχηγών / διαμορφωτών κοινής γνώμης οι οποίοι θα πείσουν τις μάζες που πρόσκεινται στην συγκεκριμένη ιδεολογία / σύστημα ιδεών να ακολουθούν και να υπακούν τυφλά, ακυρώνοντας την κριτική τους σκέψη για χάρη της υποταγής στους εγκάθετους μας τους οποίους θεωρούν τιμητές των πάντων. Αποκλείουμε την πρόσβαση των μαζών αυτών στην σωστή ή όποια εκπαίδευση ώστε να μην υπάρξει δυνατότητα αποκάλυψης της στρεβλώσεως όσο χονδροειδής και εάν είναι. Κατόπιν και αφού έχουμε φανατίσει ικανά τις μάζες αυτές, τις χρησιμοποιούμε, με το όνομα του συστήματος ιδεών / ιδεολογίας ως προμετωπίδα ηθικού δικαίου / νομιμοποίησης για πράξεις που αλλιώς θα ήταν επονείδιστες και κατακριτέες ακόμα και από τις φανατισμένες μάζες ώστε να επιτεθούμε και να διαλύσουμε κάθε κέντρο / μέρος / σύστημα αξιών / τρόπο ζωής που επιθυμούμε, να καρπωθούμε τον πλούτο που διαθέτει, το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει και κάθε όφελος που μπορούμε να οικειοποιηθούμε από τους κόπους ή την θέση αυτών που έχουμε κατακτήσει. Ταυτόχρονα, έχουμε επιτύχει να διαστρεβλώσουμε τελείως και άρα να καταστήσουμε τουλάχιστον προσωρινά ακίνδυνο το σύστημα αξιών / ιδεολογία που χρησιμοποιούμε ως προμετωπίδα.
Αυτή η συνταγή έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές. Ο Χριστιανισμός χρησιμοποιήθηκε από τους Σταυροφόρους για να πλιατσικολογήσουν όλη την Ανατολή και να εγκατασταθούν εκεί στο Όνομα του Θεού, επιβάλλοντας την δική τους κουλτούρα και αποικιοκρατία με αυτή την δικαιολογία σε περιοχές μακρινές στις οποίες δεν είχαν καμμία απολύτως δουλειά ή δικαίωμα. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε από τον κάθε πάπα για να απομυζά και να διαφεντεύει όλη την Ευρώπη με τρόπο τόσο αντικείμενο στο Ιησού Χριστό και βαρβαρότητα τόσο ακραία που ακόμα και απολίτιστα νομαδικά φύλα να πιστέψουν ότι ήταν ο φορέας του διαβόλου ( και ορθώς αλλά δυστυχώς ταύτισαν τον πάπα με τον Χριστό και το Δόγμα Του ).
Ο Χριστιανισμός επίσης χρησιμοποιήθηκε αντίστοιχα από το Βυζάντιο με την Ορθόδοξη μορφή ξεκινώντας από τον Μ. Κωνσταντίνο και μία σειρά αυτοκρατόρων εξ ίσου αντικείμενους στον Ιησού Χριστό όσο και ο κάθε πάπας ( με αιμομιξίες, πατρο-μητρο-παιδο-αδελφο-κτονίες, τρομαχτικές βαρβαρότητες ισάξιες της Ιεράς Εξέτασης και των ομοϊδεατών τους ηγεμόνων της υπόλοιπης Ευρώπης ) πάντα προτάσσοντας τον Χριστιανισμό ως δικαιολογία τους ή καταξίωση τους με την ‘νομιμοποίηση’ του « Ελέω Θεού» τίτλου και την απεικόνιση τους με το φωτοστέφανο του αγίου / μάρτυρα στις εικόνες που παρήγγελναν. Ο επεκτατισμός του Βυζαντίου δείχνει την εφαρμογή ακριβώς της ίδιας συνταγής περίπου χίλια χρόνια πρίν τις Σταυροφορίες.
Η Επιστήμη επίσης χρησιμοποιήθηκε έτσι, υποτάσσοντας τους ανθρώπους στην νέα λατρεία των επιστημόνων που η ηγεμονική τάξη προέβαλε και επέβαλε ( όχι όλων ανεξαιρέτως ). Γενοκτονίες ολόκληρες στηρίχθηκαν στην Επιστήμη για να νομιμοποιηθούν και να παραδώσουν στην ηγεμονική κάστα τα οφέλη της κυριολεκτικής εξαφάνισης πολιτισμών και πληθυσμών που είχαν και πλούτο και γνώσεις ή απλώς ζούσαν σε εδάφη που επιθυμούσε αυτή η ηγεμονική κάστα, όπως η λεγόμενη ανθρωπομετρία και η χρήση της θεωρίας της εξέλιξης για να πολιτογραφηθούν ως κατώτερα όντα άνθρωποι της Αφρικανικής, Ασιατικής ή της Αμερικανικής Ηπείρου, με απαύγασμα ανωτερότητος και άρα νομιμοποίησης του πλιάτσικου και της κατάκτησης / εξολόθρευσης / υποδούλωσης τρίτων την λευκή φυλή των ‘καθαρόαιμων’ ( δηλαδή, των μελών της ηγεμονικής τάξης ). Έτσι, Αφρικανοί νομιμοποιήθηκαν ως δούλοι / ζώα / αντικείμενα στο σύγχρονο δουλεμπόριο, οι γηγενείς Βορειοαμερικάνοι ερυθρόδερμοι ξεκληρίστηκαν σε μία γενοκτονία που ποτέ δεν αναφέρεται ως τέτοια και σήμερα οι πραγματικοί δικαιούχοι της Βορείου Αμερικής είναι είδος υπό εξαφάνιση και μαντρωμένο σε καταυλισμούς ( όπως και με τους πολιτισμούς της Νότιας Αμερικής που κυριολεκτικά έσβησαν ή αλλοιώθηκαν στρεβλώνοντας τόσο την δική τους κουλτούρα όσο και την ξενόφερτη ) και βέβαια, το 1939 εκατομμύρια Εβραίοι και μη – Άρειοι βρήκαν φριχτό μαζικό θάνατο σε εργοστάσια θανάτου. Οι περιουσίες, τα εδάφη, οι επιχειρήσεις, οι επιστημονικές ανακαλύψεις και κάθε άλλο αγαθό των θυμάτων αυτών εκλάπησαν ανεπιστρεπτί και τώρα υπάρχουν στα χέρια μελών της ηγεμονικής αυτής τάξης και των υποχειρίων της.
Βεβαίως, είναι περιορισμένος ο χρόνος που μπορεί να γίνεται χρήση ως προμετωπίδα της όποιας ιδεολογίας ή συστήματος αξιών / ιδεών ώστε να απομυζάται αυθαίρετα και εγκληματικά από την ηγεμονική τάξη μέσω της δικαιολογίας αυτής. Για αυτό η ηγεμονική τάξη καπηλεύεται τον κάθε Διαφωτισμό που της κυρώνει την κάθε προμετωπίδα της. Αυτό το κάνει ως εξής : σε κάθε περίοδο που ο Λαός διαφωτίζεται και αποτινάζει τον σκοταδισμό που του έχει επιβληθεί από την ηγεμονική τάξη, αυτή υποχωρεί και διαβιεί σε λανθάνουσα κατάσταση, αφήνοντας για ένα χρονικό διάστημα να εξελιχθεί η καινούργια ιδεολογία που λαβαίνει την θέση της παλαιότερης που αυτή ακύρωσε και στρέβλωσε. Αφήνει να δημιουργηθεί νέα ορολογία για τις ίδιες απειλητικές και ριζοσπαστικές ιδέες, δεν καταπολεμάει την ανάπτυξη ρεύματος υπέρ των ιδεών αυτών και φροντίζει ώστε μέλη της να παρουσιαστούν ως ‘αντιστασιακοί’ ενάντια στο κατεστημένο της κάστας τους και της οικογένειας τους ( αν και μυστηριωδώς δεν αποβάλλονται ούτε αποκόπτονται ποτέ από αυτήν ). Τα μέλη αυτά κερδίζουν την εμπιστοσύνη του επαναστατημένου / διαφωτισμένου / αγανακτισμένου Λαού, αν χρειαστεί αλλάζουν και όνομα με το οποίο προβάλλονται στον Λαό και όταν η καινούργια ιδέα έχει εγκαθιδρυθεί αρκετά, και ο Λαός εφησυχάζει πιστεύοντας ότι δεν χρειάζεται πλέον να είναι σε εγρήγορση για να προστατεύει την ιδέα αυτή, τα μέλη αυτά ενεργοποιούνται και καπηλεύονται την ιδέα αυτή χρησιμοποιώντας την ξανά με τον ίδιο τρόπο, κάνοντας την προμετωπίδα και διαφθείροντας την στα μάτια του Λαού αφού μέσω αυτής ακόμα μία φορά πλιατσικολογούν και επιβάλλουν τον ανθρώπινο πόνο και εξαθλίωση.
Με αυτόν λοιπόν τον επαναλαμβανόμενο φαύλο κύκλο ηγεμονική αυτή τάξη έχει επιβιώσει για παραπάνω από 2.000 χρόνια χωρίς στην ουσία να κινδυνεύει από οποιαδήποτε ιδεολογία και / ή Λαϊκό Κίνημα.
Φτάνουμε λοιπόν τώρα στον τωρινό κύκλο του μεταναστευτικού. Αυτό που χρησιμοποιείται ως προμετωπίδα άλωσης και σύλησης των κεκτημένων των Λαών της Ευρώπης είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η καταδίκη του ρατσισμού και του εθνικισμού. Με την εγκαθίδρυση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως το υπέρτατο και παγκόσμιο σύστημα αξιών και την καταδίκη του ρατσισμού και εθνικισμού μετά την διάλυση της ναζιστικής Γερμανίας, πέρασε περίπου μισός αιώνας διείσδυσης μελών της ηγεμονικής τάξης στους υπέρμαχους των αξιών αυτών ( βλέπε το editorial μας ) ώστε τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια με αποκορύφωμα το παρόν να γίνει πλήρης καπήλευση του συστήματος αυτού αξιών για το οποίο έπεσε Λαϊκό αίμα να εγκαθιδρυθεί και να γίνει σεβαστό.
Με την δικαιολογία της υπέρβασης του εθνικισμού και την εξασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη δημιουργήθηκε η Ε.Ε. με αμιγή οικονομικό χαρακτήρα συνεργασίας ο οποίος πάρα πολύ γρήγορα έγινε ηγεμονικός και καταπιεστικός για την οικονομική πολιτική κάθε Έθνους – Κράτους που συμμετείχε. Αντί κάθε Κράτος – μέλος να διατηρήσει την αυτοδιάθεση, σιωπηρά μετατράπηκε σε οικονομική επαρχία ενός αόρατου οικονομικού ηγεμόνα του οποίου οι αυθαίρετες διαταγές με παράλογες, εάν καν υπήρχαν δικαιολογίες, ακούγονταν μέσω της Ε.Ε. ( τότε ΕΟΚ ) με τις γνωστές καταστροφικότατες συνέπειες στις οικονομίες των κρατών, και την εγκαθίδρυση του δανεισμού σε κρατικό επίπεδο ως κανόνα και όχι δείγμα ανεπάρκειας.
Ο παραλογισμός των επιταγών στις οποίες τα κράτη υποτάχθηκαν και υποτάσσονται απεκρύβη ακριβώς πίσω από την τωρινή προμετωπίδα ιδεών, ήτοι την Ελευθερία και Ισότητα και Αξιοκρατία ( και συνεπώς την απελευθέρωση της οικονομίας και απαγόρευση κρατικού ελέγχου στους ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες / κεφαλαιοκράτες ).
Καθώς η Ε.Ε. εξαπλώθηκε ώστε να γίνει τιμητής όλων των πτυχών ενός Κράτους και ενός Έθνους, πάντα λέγοντας ότι δεν επέβαλε αλλά πρότεινε τις διάφορες επιταγές της. Όμως, ο κατά κόρον δανεισμός και η εξάρτηση των κρατών λόγω του εκφυλισμού της πρωτογενούς παραγωγής τους μετά από τις διαταγές για να υπάρχουν στην ΕΟΚ / Ε.Ε. τις έκανε διαταγές αφού η χρηματοδότηση ήταν και είναι στην ουσία υπό τον έλεγχο της Ε.Ε. .
Θα αναλύσουμε σε συνοδευτικό άρθρο πολύ περισσότερο τον οικονομικό τομέα ελέγχου που αναπτύχθηκε με την δικαιολογία της εξασφάλισης οικονομικής ευρωστίας και ειρήνης για τα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά για την ανάλυση μας τώρα αυτό που χρειάζεται να θυμόμαστε είναι ότι με προμετωπίδα την λαχτάρα και τους στόχους των Λαών όπως διαμορφώθηκαν μεταπολεμικά, η ηγεμονική τάξη επέβαλε την πλήρη εξάρθρωση της οικονομικής ισχύος των Κρατών – Εθνών και έτσι υποβίβασε τα κράτη σε εξαρτώμενες επαρχίες.
Όμως, αν και η οικονομία είναι ένα ισχυρότατο χαρτί ελέγχου, ο έλεγχος δεν μπορεί να είναι ολοκληρωτικός και πλήρως εδραιωμένος χωρίς τον έλεγχο της ταυτότητας των μαζών, και ιδιαιτέρως της Εθνικής Ταυτότητας. Τα περισσότερα μοντέρνα κράτη της Γηραιάς Ηπείρου σχηματίσθηκαν από ήδη οργανωμένα εθνικά σύνολα με πλήρη εθνική συνείδηση και εθνική κουλτούρα. Αυτό σήμαινε ότι κάθε Κράτος πρωτίστως είναι οργανωμένο γύρω από ορισμένες πολιτισμικές αρχές σχεδιασμένες ώστε να προασπίζουν και να διαιωνίζουν την εθνική αυτή κουλτούρα, θέτοντας σε συναγερμό το εθνικό σύνολο όταν αυτή η ταυτότητα απειλείται, και τότε η οικονομία μπαίνει σε δεύτερη προτεραιότητα και άρα ο έλεγχος επί του συνόλου αυτού φθίνει ή και χάνεται.
Η ηγεμονική λοιπόν τάξη, με προμετωπίδα τον Ανθρωπισμό και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα γενικώς επιχειρεί αυτή την στιγμή να διαλύσει αυτή την απειλή στην κυριαρχία της επί των Λαών με έναν εποικισμό επιθετικό όπως οι Σταυροφορίες από την ανάποδη : Μουσουλμανικά φύλα κατά κόρον και σε κύματα φτάνουν στην Ευρώπη με απαιτήσεις και υποστήριξη πολύ περισσότερη από αυτή που απολαμβάνουν οι γηγενείς Πολίτες, επικαλούμενοι τα Ανθρώπινα τους Δικαιώματα για να εξαναγκάσουν τους Πολίτες και το Κράτος το οποίο έχουν εποικίσει να παραβιάσει ή να συμβιβάσει ή να αλλοιώσει την κουλτούρα του και τον τρόπο ζωής του για να μην γίνει στόχος και ειπωθεί ότι οι Πολίτες αυτοί είναι ρατσιστές, εθνικιστές, ακόμα και ναζί. Έτσι, σε Χριστιανικά ( ιστορικά και Συνταγματικά ) Κράτη απαγορεύεται ή αποδοκιμάζεται Χριστιανοκεντρική συμπεριφορά ενώ επιβάλλεται κάθε άλλη θρησκεία και ιδιαιτέρως η Μουσουλμανική, Κράτη με ανεξιθρησκεία γίνονται φιλομουσουλμανικά και όχι ανεξίθρησκα, λοιδορίες προς Χριστιανικά σύμβολα θεωρούνται πολιτισμός ενώ προς Μουσουλμανικά θεωρείται casus belli και μάλιστα όχι μόνο από τους λαθραίους / νόμιμους εποικιστές μετανάστες αλλά και από τα Κράτη προελεύσεως τους. Απόλαυση και προώθηση κάθε εθίμου της Χώρας θεωρείται δείγμα εθνικισμού και ρατσισμού ή ως προσβολή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των εποικιστών – μεταναστών, και το Κράτος ωθείται να υποστηρίζει οικονομικά τους μετανάστες με τα λεφτά των γηγενών Πολιτών ενώ καταδιώκει οικονομικά τους γηγενείς Πολίτες.
Κάθε δυσανασχέτηση από Πολίτες θεωρείται ρατσισμός. Κάθε επίδειξη της Εθνικής κουλτούρας της εποικιζόμενης χώρας θεωρείται ρατσισμός. Κάθε προτίμηση των γηγενών ή ομοεθνών θεωρείται ρατσισμός. Κάθε κομμάτι της Ιστορίας ενάντιο στο προφίλ που καλλιεργείται για τους εποικιστές – μετανάστες θεωρείται κακό και ξαναγράφεται. Κάθε μέρος της Ιστορίας που αναδεικνύει Εθνικές Αρετές ξαναγράφεται ώστε να εμπνέει ντροπή στα μέλη του Εθνικού συνόλου για το Έθνος τους.
Κάθε τι που προωθεί την απόρριψη της Εθνικής και θρησκευτικής κουλτούρας που ιστορικά επικρατούσε σε κάθε χώρα της Ευρώπης και εξελίχθηκε να υπάρχει μέσα από αιώνες ζύμωσης με τους υπόλοιπους εθνικούς Λαούς γίνεται άμεσα μέρος της ποπ κουλτούρας και προϋπόθεση για ένταξη στο λεγόμενο mainstream.
Βλέπουμε λοιπόν ότι επιχειρείται η πλήρης εξαφάνιση της Εθνικής Ταυτότητας των Λαών ώστε να εξαρτώνται πλήρως και αποκλειστικά από την οικονομία του τόπου όπου ζούνε : δηλαδή, να εξαρτώνται πλήρως από αυτό που η ηγεμονική τάξη αυτή την στιγμή ελέγχει και διαχειρίζεται. Η ηγεμονική τάξη δεν μπορεί να ελέγξει την δύναμη της Εθνικής κουλτούρας σε παραπάνω από ένα Έθνος και ούτε μπορεί να σχεδιάσει μία ενιαία μαζική πολιτική χειρισμού χωρίς να της επιφυλάσσονται εκπλήξεις ή ανατροπές εάν υπάρχει ακόμα Εθνική διαφοροποίηση στον Ευρωπαϊκό πληθυσμό.
Οι δικαιολογίες για την ύπαρξη των φύλων αυτών στην Ευρώπη με τρόπο ώστε να ενεργοποιείται η πολύ σωστή και αξιέπαινη ιδεολογία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και ο φόβος μήπως δυσανασχέτηση σημαίνει τα προεόρτια ενός άλλου χιτλερικού κινήματος είναι οι εξείς : αόρατοι τρομοκράτες οι οποίοι απειλούν τις ΗΠΑ για τις διάφορες ήδη κατακριτέες από τους Ευρωπαίους πρακτικές της εξαναγκάζουν τις ΗΠΑ να εισβάλλουν στις χώρες όπου ζουν άτομα μη Ευρωπαϊκής φυλής και αλλόθρησκα ( το γεγονός ότι είναι άτομα που ιστορικά έχουν υποφέρει από ρατσισμό δεν είναι τυχαίο ) και τα εξαναγκάζουν να φεύγουν ως πρόσφυγες σε κύματα προς την Ευρώπη. Ταυτόχρονα, δικτατορίες, λιμοί και ανεξέλεγκτες καταστάσεις εξαναγκάζουν άτομα πάλι μη Ευρωπαϊκής φυλής και αλλόθρησκα ( σε αυτή την περίπτωση κυρίως νέγρικης καταγωγής, ακόμα πιο κραυγαλέα και τυπικά θύματα ρατσισμού ) να κάνουν το ίδιο.
Επίσης, η κατάρρευση του Ανατολικού Μπλόκ οδήγησε και οδηγεί και άτομα της λευκής φυλής να κάνουν το ίδιο αν και αυτά τείνουν να θέλουν είτε να αφομοιωθούν είτε να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσης τους όταν επιτύχουν οικονομικά, ΕΚΤΟΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΟΙΚΟΥΝ.
Με τέτοιου είδους εισβολείς ήταν πολύ δύσκολο στους Ευρωπαίους να υιοθετήσουν αντιμετώπιση αντικειμενική, ιδιαιτέρως με τους εγκάθετους της ηγεμονικής τάξης ( π.χ. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις / ΜΚΟ, Εκκλησία, Ιδρύματα ) να απειλούν ότι θα πολιτογραφήσουν ρατσιστές τους Πολίτες, και να μην φέρονται ως ανοχύρωτη πόλη όσο τους γίνονταν ολοένα και πιο επικίνδυνες και θρασείς απαιτήσεις αλλαγής της δικής τους κουλτούρας για χάρη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των παρανόμων εποικιστών. Για να εδραιώσουν ακόμα περισσότερο την αποδοχή των Ευρωπαίων να θυσιάζουν τα δικά τους Ανθρώπινα Δικαιώματα τα οποία καταπατούν οι όποιοι εποικιστές μετανάστες για να μην τους ειπωθεί ότι είναι ρατσιστές, σε κάθε χώρα ιστορίες τρομερής απανθρωπιάς σε βάρος των λαθρομεταναστών από τους Πολίτες ή το Κράτος τους γίνονται ευκαιρία καταρράκωσης των Πολιτών με πύρινους λόγους μέσω των ΜΜΕ που βέβαια πάντα επανδρώνονται από και υπηρετούν την ηγεμονική τάξη.
Σπεύδει λοιπόν ο Ευρωπαίος να αποδείξει ότι δεν είναι ρατσιστής και διαλύει την Εθνική του συμπεριφορά και συνείδηση κάνοντας το αυτό και έτσι γίνεται έρμαιο στην ηγεμονική τάξη που τον απομυζά οικονομικά και θέλει να τον ελέγξει στο μυαλό και την ψυχή του, υποβιβάζοντας τον σε ένα πραγματικά άμορφο όν που υπάρχει μόνο για να δουλεύει και να χαίρεται που τους καρπούς του μόχθου του τους απολαμβάνει άλλος όπως την εποχή των Σταυροφοριών έκαναν οι σέρφοι.
Γιατί η Εθνική Ταυτότητα είναι απαραίτητη για την ευημερία ενός Λαού ; πώς διακυβεύεται η καθημερινότητα του Πολίτη εάν αυτό δεν υπάρχει ή απαξιώνεται ; τι διάβρωση και υποβάθμιση του μέσου όρου της εξυπνάδας των νέων γενιών του Λαού γίνεται όταν αντί για την επικράτηση του πλουραλισμού επικρατεί η ολιγαρχία της αόριστης μειονότητας και της αόριστης κουλτούρας της ;
Όλα αυτά και πώς τα αντιμετωπίζουμε θα τα αναλύσουμε με παραδείγματα από την επικαιρότητα αλλά και την Ιστορία στο επόμενο άρθρο.