της Όλγας και Τάνυας Γεριτσίδου

Αλλιώς θα μπορούσαμε να το πούμε “κράτος του κατσαπλιά” ή “κράτος της ασυδοσίας” ή, αν θέλουμε να το βάλουμε με όρους κοινωνιολογικούς, “ολιγαρχία παρακμής” ή με όρους πολιτικούς “κράτος διαφθοράς”. Στο διά ταύτα, όλοι αυτοί οι όροι είναι συνώνυμοι και διέπονται από έναν βαθύτατο παραλογισμό ή αν θέλετε τρέλα, και για αυτό το σημερινό άρθρο μας έχει αυτό τον τίτλο.

Είναι σημαντικό σε αυτή την προεκλογική περίοδο του 2015 να αντιληφθούμε όλοι μας ότι αυτή η τρελή κατάσταση που τώρα πλέον είναι εδώ και κάποια χρόνια μαζικώς και εμφανώς φονική έχει συμβεί και την αντιμετωπίζουμε ΔΙΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΕΘΡΕΨΑΝ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΛΟΓΙΚΟ Ή ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ.

Για αυτό έχουμε φτάσει ως εδώ και πλέον η φύση μας δείχνει ότι αυτό που μας έμαθαν, δηλαδή ότι υπάρχουν κάποιοι (ασχέτως προσδιορισμού) οι οποίοι δικαιούνται να διαφεντεύουν, ορίζουν και καθορίζουν τις ζωές όλων των υπολοίπων κατά βούληση και χωρίς συνέπειες σε περίπτωση πρόκλησης παντός είδους βλάβης /ζημίας ή ακόμα και καταστροφής, είναι καθέτως παρά φύση και οδηγεί στον εκφυλισμό και τον θάνατο- τον απόλυτο και φυσιολογικό : έχουμε φτάσει στο σημείο των μαζικών θανάτων είτε από αυτοκτονίες είτε (και αυτοί είναι οι περισσότεροι) από κακουχίες, πείνα, στερήσεις, έκθεση σε κίνδυνο και έλλειψη περίθαλψης.

Η φύση είναι αμείλικτος και αυστηρός δάσκαλος. Όσο δεν την ακούμε, τόσο περισσότερο θα μας δείχνει με όλο και ευρύτερη γκάμα θυμάτων και θανάτων ότι λάθος διαβιούμε και λάθος πράττουμε ως Λαός : όλο και περισσότερο θα μας δείχνει ότι αυτοί οι λίγοι που έχουμε αποδεχθεί ή έστω ανεχόμαστε ή έστω που προσβλέπουμε ως διαφεντευτές μας και διαχειριστές των ζωών, των περιουσιών και των οικογενειών μας εν λευκώ και ατιμωρητί θα θησαυρίζουν και θα ζουν ως ημίθεοι ενώ ταυτόχρονα εμείς ο Λαός θα ζούμε σε καταστάσεις χειρότερες των ζώων, για το λίγο χρονικό διάστημα που θα κρατάει η ζωή μας μέχρι να αποφασίσουμε να πάρουμε εμείς την ζωή μας, την τύχη, τις περιουσίες και το μέλλον μας στα χέρια μας και να μην αναγνωρίσουμε κανέναν ως έχων το δικαίωμα να τα διαχειριστεί χωρίς να μας ζητήσει ανά πάσα στιγμή την άδεια, την έγκριση και το καλώς έχειν και όχι βεβαίως κάθε τέσσερα χρόνια.

Δεν θα μπορέσουμε ως Λαός να αποφύγουμε αυτήν την σύγκρουση με αυτούς τους λίγους διότι η φύση πλέον δεν μας αφήνει. Ή θα κάνουμε ένα φυσιολογικό Κράτος και θα εξαφανίσουμε το κράτος αυτό του παραλόγου ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ή θα εξαφανιστούμε ως Λαός για μεγάλο χρονικό διάστημα και βεβαίως ο κάθε ένας από εμάς ατομικά θα εξαλειφθεί, διότι το κράτος του παραλόγου έχει φτάσει στο Ιστορικό σημείο που καταβροχθίζει τις λίγες γενιές στις οποίες έχει πρόσβαση μέχρι τον τελευταίο Πολίτη αν βεβαίως του επιτραπεί, κάτι που επίσης Ιστορικά δεν επιτρέπεται ποτέ.

Νομοτελειακά λοιπόν είναι σαφές ότι αυτό το κράτος του παραλόγου που αυτή την στιγμή επικρατεί σε όλη την Ευρώπη τουλάχιστον, θα ανατραπεί με τον πάγιο Ιστορικά τρόπο που δεν έχει αλλάξει και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, ό,τι και αν πρεσβεύει κατά καιρούς η εκάστοτε κοινωνία που καλείται να πραγματοποιήσει αυτή την ανατροπή.

Η Ελλάδα αυτή την στιγμή είναι το σημείο μηδέν, αυτό που στα αγγλικά αποκαλούν “ground zero”. Είναι δηλαδή το πεδίο της κεντρικής μάχης ανάμεσα σε αυτούς που επιβάλλουν το κράτος του παραλόγου και στους Λαούς που αυτή την στιγμή εκπροσωπούνται από τον Ελληνικό Λαό. Είμαστε το Στάλινγκραντ αυτής της ιδιότυπης παγκόσμιας σύρραξης που στα μελλοντικά Ιστορικά αρχεία θα ονομάζεται “παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος” και για αυτό υποφέρουμε όπως και οι κάτοικοι του Στάλινγκραντ τότε, κατ’ αναλογία.

Δεν είναι ανάγκη όμως να φτάσουμε στα έσχατα σημεία που έφτασαν τότε οι Ρώσοι και προδιαγράφεται ότι θα φτάσουμε και εμείς πριν να έρθει η πραγματική Επόμενη Ημέρα, και όχι η ψεύτικη που ευαγγελίζεται ο κάθε επίδοξος, άνευ ρίσκου και εξόδων, διαφεντευτής των τυχών μας και των ζωών μας, είτε λέγεται ΝΔ /ΠΑΣΟΚ /ΚΟΔΗΣΟ/κλπ είτε λέγεται ΣΥΡΙΖΑ /κλπ.

Έχουμε την δυνατότητα αυτή την προεκλογική περίοδο που εμείς ως Λαός τους την επιβάλαμε (όπως θα αναλύσουμε σε αμέσως επόμενα άρθρα μας και εκπομπές) να επιβάλλουμε επίσης και την καταβαράθρωση του κράτους του παραλόγου που αυτή την στιγμή μας φοβάται και αισθάνεται ότι είμαστε ως Λαός ισχυροί απέναντι του.

Για να μπορέσουμε όμως να αδράξουμε αυτή την δυνατότητα και ει δυνατόν να αποσοβήσουμε την ανεξέλεγκτη αιματοχυσία που έρχεται νομοτελειακά ως συνέπεια του κράτους του παραλόγου, πρέπει να αποκολλήσουμε από την συνείδηση μας το παθολογικό status quo (παθολογική ισχύουσα κατάσταση) που μας έμαθαν να θεωρούμε φυσιολογική.

Αυτό είναι πανεύκολο να γίνει εδώ και τώρα, όσο διαβάζετε αυτό το άρθρο, εάν ενστερνισθείτε τις εξής αρχές ή έστω πάτε να διερευνήσετε την ορθότητα των αρχών αυτών Ιστορικά πριν τις δεχθείτε. Εξ άλλου, όπως θα δείτε βασίζονται στην απλή λογική και είναι η Ιστορική πεπατημένη που σας αποκρύπτουν αυτοί οι λίγοι που τρέφονται υπέρμετρα ως τα τσιμπούρια που γίνονται μπαλόνια γιατί δεν έχουν μέτρο στο πόσο αίμα πίνουν :

1. Εάν είσαι ασήμαντος δεν ασχολείται κανείς μαζί σου. Το γεγονός λοιπόν ότι όλη η Ευρωζώνη ασχολείται με δηλώσεις της στο θέμα των Ελληνικών εκλογών, προσπαθώντας να σου επιβάλλουν αυτό που τους συμφέρει σημαίνει κατ’ αρχάς ότι είσαι σημαντικός και κατά δεύτερον ότι αυτό που τους συμφέρει ζημιώνει εσένα και γνωρίζουν ότι χωρίς να σε πιέσουν και να σε κατατρομοκρατήσουν δεν θα το επιλέξεις.

2. Εφ’ όσον είσαι σημαντικός και εφ’ όσον έχουν την ανάγκη σου για την οποία πιέζουν και τρομοκρατούν και απειλούν, μπορείς να τους ‘χορέψεις στο ταψί’ και κυρίως μπορείς να τους επιβληθείς.

3. Είναι επίσης σαφές ότι μπορεί (και είναι η μεγαλύτερη πιθανότητα) να μπλοφάρουν με τις απειλές τους, διότι σε καμμία περίπτωση δεν συμφέρει να εκφοβίσουν τους υπόλοιπους Λαούς της Ευρωζώνης ότι θα πάθουν ό,τι και εσύ (δηλαδή είτε ότι θα γίνουν σέρφοι είτε ότι θα εξαλειφθούν) επειδή τότε οι ίδιοι οι Λαοί θα διαλύσουν την Ευρωζώνη (ακριβώς όπως οι σύμμαχοι του Ροβεσπιέρου τον σκότωσαν όταν φοβήθηκαν ότι θα ήταν οι επόμενοι στην σειρά για την γκιλοτίνα). Υπάρχει όμως και η περίπτωση να δοκιμάσουν να πραγματοποιήσουν τις απειλές τους για να δώσεις εσύ το παράδειγμα στους υπόλοιπους Λαούς να υποταχθούν. Και αυτή η περίπτωση σε συμφέρει διότι εσύ έχεις μόνο να κερδίσεις διότι αυτό που σου απαιτούν να κάνεις με τον εκβιασμό τους δήθεν οικειοθελώς είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που απειλούν να σου κάνουν και οδηγεί στον ίδιο παρονομαστή για εσένα, με την διαφορά ότι εάν υποκύψεις στον εκβιασμό τους δεν έχεις διαφυγή, ενώ εάν δεν υποκύψεις και τους προκαλέσεις να πετάξουν την μάσκα και να δείξουν τί πραγματικά είναι η Ευρωζώνη διεθνώς, θα έχεις κερδίσει και την Ελευθερία κινήσεων που τώρα δεν έχεις και την δυνατότητα να τους εγκαλέσεις βάσει των Συνθηκών που κατά κανόνα καταπατούν. Διαφαίνεται όμως σε κάθε περίπτωση ήδη (όπως θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο) ότι δεν θα κάνουν μετωπική σύγκρουση με εσένα γιατί δεν θεωρούν τον εαυτό τους αρκετά δυνατό. Κοινώς, είναι θρασύδειλοι και δεν έχουν μάθει όπως εσύ να αντιμετωπίζουν πραγματικές απειλές και πραγματική κακουχία.

4. Εντός της Χώρας μας τώρα δεν μπορείς να επιτρέψεις πλέον να έχει λευκή επιταγή ο οποιοσδήποτε, ασχέτως τοποθετήσεως ή ακόμα και προθέσεων, διότι κανείς δεν έχει τα διαπιστευτήρια ότι έχει ζήσει στο πετσί του την φτώχεια αφ’ ενός, και δεν είναι απλά εκεί για την πάρτη του αφ’ ετέρου, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ξέρει τί σημαίνει αντιξοότητα και κακουχία. Ένα Κράτος για να είναι πραγματικά και δυνατό και ανεξάρτητο χρειάζεται τον κάθε έναν Πολίτη του να ελέγχει τον κάθε ένα διαχειριστή των κοινών και να τον βλέπει ως αυτό που είναι : υπάλληλος που θα πρέπει άμεσα να παύεται όταν δίνει το παραμικρό δείγμα ανικανότητας ή διαφθοράς. Εμείς ως Λαός έχουμε το Δικαίωμα στο λάθος και την διόρθωση του. Οι διαχειριστές δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε λάθη που προκαλούν ζημίες και καταστροφές και ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ. Αυτό είναι το φυσιολογικό Κράτος. Το παράλογο κράτος στο οποίο αυτή την στιγμή ζούμε λέει ότι εμείς ο Λαός πληρώνουμε ακριβά το κάθε ένα λάθος που κάνουν οι διαχειριστές κατά βούληση και ερήμην μας, με την επί πλέον υποχρέωση του Λαού να τους αποδεχόμαστε, να τους επευφημούμε και να τους επιτρέπουμε να συνεχίζουν όλο και πιο άπονα, όλο και πιο ασύδοτα στην καταστροφική τους, για εμάς τον Λαό και την Χώρα μας, πορεία που επιλέγουν να ακολουθήσουν.

Αυτές είναι οι απλές αρχές της κοινής λογικής και του σωστού Πολίτη που η φύση επιβάλλει και η Ιστορία τιμωρεί όταν δεν ακολουθούνται.

Πώς θα τις εφαρμόσουμε τώρα, σε αυτήν την τόσο νευραλγική προεκλογική περίοδο και αμέσως μετά ;

Αυτό θα συζητήσουμε και θα παρουσιάσουμε σε όλα τα άρθρα που ακολουθούν, από το θέμα της νοθείας των εκλογών μέχρι το θέμα ΣΥΡΙΖΑ και τί πρέπει να απαιτήσουμε από αυτό και κυρίως στο θέμα του τί θέλει πραγματικά ο Ελληνικός Λαός, όπως μας το δηλώνει αλλά και το ζούμε ως αντιπροσωπευτικοί μέσοι Έλληνες Πολίτες, ως μείγμα διαχειριστών και πορείας του Κράτους.