[b]Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ [/b]
Η εμπλοκή της αστυνομίας σε σκαιές και εν ψυχρώ δολοφονίες δεν είναι κάτι καινούργιο. Ανέκαθεν η κατοχή όπλων και άδειας βιαιοπραγίας ήταν και είναι ένα εργαλείο το οποίο απαγορεύεται στον Λαό αλλά χρησιμοποιείται κατά κόρον από αυτούς που άρχουν, ψευδώς ισχυριζόμενοι ότι ενεργούν στο όνομα αυτού που καταστέλλουν.
Γιατί ψευδώς ;
Εάν παρακολουθήσουμε τις περιπτώσεις πραγματικής καταστολής και ποιος πραγματικά προστατεύεται από αυτήν θα διαπιστώσουμε το εξής συστηματικό φαινόμενο :
Οι δυνάμεις των ΜΑΤ και των αστυνομικών γενικότερα απωθούν, απομακρύνουν, καταστέλλουν τις πραγματικές πορείες και διαδηλώσεις του Λαού ( παραδείγματος χάριν την απομάκρυνση του Λαού από την ομιλία του Κ. Καραμανλή στην έκθεση Θεσσαλονίκης, την απομάκρυνση του Λαού από την Βουλή όταν συνεδριάζουν οι βουλευτές, από τα Υπουργεία όταν επιτροπές πάνε να καταθέσουν θέσεις και απαιτήσεις και όταν ο εκάστοτε υπουργός ή κάτοικος περιοχών άρχουσας τάξης θέλει να διασχίσει ταχέως την Αθήνα ).
Αντιθέτως, οι δυνάμεις των ΜΑΤ ποτέ δεν καταστέλλουν και δεν συλλαμβάνουν τους ολιγάριθμους κουκουλοφόρους οι οποίοι επιδίδονται σε όλων των ειδών τους βανδαλισμούς και τρομοκρατικής φύσεως βία που δεν έχει να κάνει με καμμία εκδήλωση καμίας θέσης, ακόμη και εάν επρόκειτο για λανθασμένη θέση. Οι συγκεκριμένοι αυτοί κουκουλοφόροι, πάντα βρίσκονται εντός του κλοιού των αστυνομικών οι οποίοι τους προστατεύουν από τις προσπάθειες των πραγματικών διαδηλωτών να τους εμποδίσουν να επιδοθούν σε καταστροφές. Επίσης, δρούν σε ώρες που οι Πολίτες δεν διαδηλώνουν και βιαιοπραγούν, επιδεικτικότατα με την αστυνομία απλώς να παρακολουθεί και ποτέ να μην συλλαμβάνει, αναχαιτίζει ή εμποδίζει την καταστροφή του κόπου των Πολιτών.
Γιατί όμως να θέλουν την ύπαρξη των κουκουλοφόρων και ποιοι είναι αυτοί ;
Όπως πάντα, για να βρούμε αυτόν που επιδιώκει την ύπαρξη ή την δημιουργία οποιουδήποτε ερεθίσματος ή γεγονότος ( θετικού ή αρνητικού ) πρέπει να απαντήσουμε επαρκώς και εμπεριστατωμένα στην ερώτηση του ποιος επωφελείται από την κατάσταση αυτή.
Η ύπαρξη των κουκουλοφόρων, δημιουργεί τα εξείς :
1. μεγάλες καταστροφές σε δημόσια περιουσία που μετά το κράτος επισκευάζει.
2. μεγάλες και πομπώδεις πραγματείες επί της ανεπάρκειας του κράτους ή της αστυνομίας που οδηγούν σε νέα κονδύλια για παντός είδους αναβαθμίσεις.
3. αίσθηση μεγάλης ανασφάλειας και απειλής τόσο για την περιουσία όσο και για την ζωή των Πολιτών γεγονός που δίνει στο κράτος την δικαιολογία να προβεί σε μέτρα ολοκληρωτικά και αντισυνταγματικά για την εξασφάλιση της ασφάλειας.
Άρα, οι κουκουλοφόροι δίνουν την ευκαιρία και το προπέτασμα για :
1. την ανάληψη έργων με μεγάλα κονδύλια για την επισκευή ξανά και ξανά του ίδιου πράγματος το οποίο είναι πολύ προσοδοφόρο και για τους υπουργούς και για αυτούς στους οποίους αναθέτουν τα έργα και οι οποίοι τους υποστηρίζουν.
2. την προσωπική και κομματική προβολή διαφόρων οι οποίοι αποφαίνονται, σχολιάζουν και πληρώνονται για να κατευθύνουν και να πλάσουν την κοινή γνώμη, προσδίδοντας σε αυτούς τους κουκουλοφόρους την όποια ταυτότητα και ψευδή ταύτιση τους εξυπηρετεί.
3. την αυθαίρετη παρανομία και καταπάτηση του Συντάγματος και των νόμων από δικαστικούς και αστυνομικούς οι οποίοι προφασίζονται ότι το τάγμα αυτό των κουκουλοφόρων ανήκει σε αναρχικούς / αντιεξουσιαστές και συνεπώς αποτελεί κίνδυνο της δημόσιας τάξης.
Αυτό λοιπόν μας δείχνει ότι αυτοί οι οποίοι καλλιεργούν και θέλουν και προωθούν την συμπεριφορά τόσο της αστυνομίας όσο και των κουκουλοφόρων δεν είναι άλλοι από τους συνήθεις χειραγωγούς που έχουν καταλάβει τις κρατικές θέσεις ( από τουλάχιστον το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ) όπως έχουμε περιγράψει και αποδείξει σε άλλα μας άρθρα και υποδουλώνουν και καταστέλλουν τον Λαό όσο πιο σιωπηρά μπορούν.
Αυτός ο οποίος βλάπτεται από όλες τις μεριές και σε όλα τα επίπεδα και άρα δεν έχει καμία σχέση ή συνεργία είναι ο Λαός ο οποίος τραυματίζεται, σκοτώνεται, καταληστεύεται και περιπαίζεται κατά την διάρκεια των επεισοδίων αυτών.
Ποιος λοιπόν επωφελείται και θέλησε να δολοφονηθεί ένας νεαρός ανήλικος της μεσαίας τάξης ;
Η επίσημη εκδοχή από την οποία οφείλουμε να ξεκινήσουμε όπως πάντα κάνουμε είναι ότι ο Αλέξης σκοτώθηκε από έναν μεμονωμένο αστυνομικό ο οποίος επέλεξε να τον πυροβολήσει για ʽνταηλίκιʼ.
Αυτό δεν είναι με τίποτα εμπεριστατωμένο ή ακριβές για τους εξείς λόγους :
1. ένας αστυνομικός λαβαίνει πάντα διαταγές όταν είναι ένστολος σε διατεταγμένη υπηρεσία.
2. ένας αστυνομικός εν υπηρεσία δεν δρά μόνος του αλλά έχει πάντα συνοδό αστυνομικό και λαβαίνει διαταγές από το κέντρο.
3. ένας αστυνομικός οικογενειάρχης ( όπως παρουσίασαν τον δράστη ) δεν ρισκάρει την θέση του, την ελευθερία του και την ζωή του τόσο απροκάλυπτα.
4. η πιο άμεση ένδειξη ʽτσαμπουκάʼ δεν είναι ο πυροβολισμός αλλά η προσαγωγή για εξακρίβωση στοιχείων.
Αυτό σημαίνει ότι εάν πράγματι ο αστυνομικός είχε ʽβάλει στο μάτιʼ τον συγκεκριμένο νεαρό και ήθελε να τον σκοτώσει όπως συνέβη το 1973 στο Διομήδη Κομνηνό, θα περίμενε να τεθεί εκτός υπηρεσίας ή να έχει κάλυψη ώστε να μην είναι σαφές ή σίγουρο με αυτόπτες μάρτυρες ότι αστυνομικός σκότωσε εν ψυχρώ και χωρίς αιτία ανήλικο Πολίτη.
Επίσης, το γεγονός ότι η μετάδοση της είδησης αυτής αυτόματα και σε ριπή οφθαλμού έκανε τον γύρο του κόσμου ειδησεογραφικώς υπονοεί άλλου είδους ετοιμότητα. Επίσης, η τάση στρέβλωσης της ταυτότητας του Αλέξη ως αναρχικού κουκουλοφόρου στην αρχή, θεωρία ή οποία πολύ δύσκολα αλλάζει από το δίκτυο ειδησεογραφίας του εξωτερικού ακόμα και τώρα, δείχνει την επιθυμία προβολής ότι υπάρχουν στοιχεία τρομοκρατίας και γενικής διάλυσης του κράτους και της δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Όμως, με βάση την ανάλυση μας περί κουκουλοφόρων είναι εμφανές ότι κάτι τέτοιο απλώς καλλιεργείται χωρίς να είναι πραγματικό.
Έτσι λοιπόν, αναγκαζόμαστε να οδηγηθούμε σε αναζήτηση άλλων κινήτρων εκτός της ψυχοπάθειας για την ειδεχθή αυτή εκτέλεση.
Το 1973 τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, τα οποία η αστυνομία καλλιέργησε αφού εγκλώβισε τους φοιτητές εντός των ιδρυμάτων αντί να τους αφήσει να διαλυθούν, χρησιμοποιήθηκαν ως έναυσμα / δικαιολογία για την αποσταθεροποίηση του κράτους ( ασχέτως πολιτεύματος ) το οποίο οδήγησε και στην επιφανειακή ανατροπή του πολιτεύματος και στην τραγωδία της Κύπρου ( η Τουρκία προφασίστηκε ανάγκη προστασίας των ομοεθνών της στην Κύπρο και πραγματοποίησε την απόβαση που ξεκλήρισε τόσες Ελληνικές οικογένειες ). Ο συντονισμός του κράτους την εποχή εκείνη για να σαμποτάρει όλες τις προσπάθειες του Λαού για να προστατέψει τους Κύπριους συμπολίτες και τα Ελληνικά εδάφη δείχνει ότι η όλη διαδοχή των γεγονότων ήταν προσυμφωνημένη, άτομα με αγνή καρδιά και Εθνικά αισθήματα χρησιμοποιήθηκαν και αναλώθηκαν και οι συνθήκες που σε πείσμα της γενικής τάξης πραγμάτων είχαν δώσει στην Ελλάδα περισσότερη δύναμη και κύρος ακυρώθηκαν.
ʽΠέφτονταςʼ η χούντα, κάλεσε ως ʽσωτήραʼ και μόνο αρμόδιο να κυβερνήσει μέσα σε αυτή την κρίση την Ελλάδα, τον Κ. Καραμανλή τον πρεσβύτερο, ο οποίος με πολύ πίστη διατήρησε και προστάτεψε όλους τους χουντικούς νόμους και καταστάσεις τους οποίους ο Λαός περίμενε να καταργηθούν, όπως π.χ. η επί χούντας επιβαλλόμενη βουλευτική ασυλία και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Φυσικά το λαϊκό αίσθημα των Ελλήνων δεν μπορεί να ελεγχθεί για πολύ και μετά από την φούσκα της ʽαλλαγήςʼ το 1981 βλέποντας ο Α. Παπανδρέου ότι δεν επρόκειτο να παραμείνει για πολύ στην εξουσία επέτρεψε τον πρώτο εν πλήρη δημοσιότητα φόνο από αστυνομικό : του Μιχάλη Καλτεζά το 1985. Όπως και στην περίπτωση του Αλέξη, οι πρωτοπαρουσιαζόμενοι με την μεταπολίτευση κουκουλοφόροι είχαν δημιουργήσει μία ατμόσφαιρα καταστροφής και αναρχίας εν μέσω της οποίας ο Μ. Καλτέζας εκτελέσθηκε με σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ήταν τότε 15 ετών.
Η δολοφονία αυτή από αστυνομικό είχε τα εξείς οφέλη για την κυβέρνηση Παπανδρέου : συσπείρωσε τον λαό γύρω από την φερόμενη ως σοσιαλιστική κυβέρνηση, δόθηκε έναυσμα και δυνατότητα για περισσότερα κατασταλτικά μέτρα και εδραίωσε την ανήκουστη τότε ιδέα ότι υπάρχουν ταραχοποιά στοιχεία στα Εξάρχεια στην καρδιά της Αθήνας. Επίσης, επέτρεψε για πρώτη φορά την κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου που ο ίδιος ο Παπανδρέου είχε εκλεγεί για να φέρει το 1981 και θεσμοθετήσει το 1982.
Ο δολοφόνος του Μ. Καλτέζα αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας δεν πέρασε ούτε μία μέρα στην φυλακή για έκτιση ποινής ( η οποία πρωτοδίκως ήταν μόνο δυόμισι χρόνια με αναστολή ) και αθωώθηκε από τον δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο και μία πλήρως συνεργάσιμη έδρα. Αυτή η παρωδία δίκης δείχνει ότι ο εκτελεστής Μελίστας προέβη στην δολοφονία του Μ. Καλτέζα έχοντας εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις ότι δεν επρόκειτο να τιμωρηθεί για αυτή.
Μόνο με αυτού του είδους την λογική και την διαβεβαίωση μπορεί αστυνομικός να προβεί σε εκτέλεση και μάλιστα τόσο εξόφθαλμα ειδεχθή και δημόσια ενώπιον πληθώρας μαρτύρων.
Με το ιστορικό που μόλις παραθέσαμε, η δολοφονία του Αλέξη, τώρα τον Δεκέμβριο του 2008 εν μέσω οικονομικής κρίσης και τεράστιας μήνης του λαού προς την κυβέρνηση Καραμανλή και γενικά την πολιτική σκηνή της χώρας, λαβαίνει άλλες προεκτάσεις, άλλους ηθικούς αυτουργούς και άλλη πολιτική σημασία.
Η απρόσκοπτη και προστατευμένη από την αστυνομία δράση των κουκουλοφόρων που καίνε Εθνικά μνημεία ( Βιβλιοθήκες, μουσεία, κλπ ), υπουργεία, επιχειρήσεις και τράπεζες καθώς και αστυνομικά τμήματα δίνουν τα εξείς εναύσματα και δυνατότητες για να βγουν από την δύσκολη θέση όλοι αυτοί που βρίσκονται αυτή την στιγμή σε πολιτικές θέσεις :
1. η κυβέρνηση μπορεί να φανεί δυνατή και / ή ότι ανταποκρίνεται σε κρίσεις εάν ʽκατορθώσειʼ να επιβάλλει την τάξη, την οποία μόνη της διαταράσσει.
2. οι πολιτικοί μπορούν να δείξουν ανθρωπιστικό πρόσωπο.
3. η κυβέρνηση θα δώσει περισσότερα χρήματα στις τράπεζες και άλλους ημετέρους ενώ θα διατυμπανίζει τα μέτρα αρωγής από την καταστροφική δράση των κουκουλοφόρων.
4. εργοδότες πολυεθνικών και μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν άλλοθι για την μαζική απόλυση εργαζομένων, αποφεύγοντας έτσι την κοινωνική κατακραυγή.
5. δυνατότητες σκληρών μέτρων καταστολής είναι ανοιχτές ανά πάσα στιγμή.
6. δυνατότητες αλλαγής της κυβέρνησης με αυτό το πρόσχημα και όχι με την παταγώδη της προσχεδιασμένη αποτυχία στην προάσπιση της κοινωνικο-οικονομικής ζωής των Πολιτών αυτή την στιγμή είναι εφικτή.
7. λήθη για τα τεράστια σκάνδαλα κατά του λαού, του Ανθρώπου και του Έθνους επιτυγχάνεται με τον αντιπερισπασμό των κουκουλοφόρων ( ακόμα και η ίδια η δολοφονία του Αλέξη γίνεται δευτερεύουσα ).
8. η εγκαθίδρυση της αστυνομίας ως κατασταλτικός και ολοκληρωτικός φορέας σε επίπεδο στρατού κατοχής επιτυγχάνεται μετά την σκόπιμη καταστροφή Εθνικών μνημείων που κανένας Έλληνας δεν ανέχεται να του καταστρέφουν.
Με βάση τα παραπάνω είναι εμφανές ότι ο Αλέξης δεν ήταν ένα απλό θύμα ενός ψυχοπαθούς τρελού αστυνομικού αλλά θύμα μιάς εκτέλεσης που είχε διαταχθεί από όλους αυτούς οι οποίοι αυτοί την στιγμή προσπαθούν και καρπώνονται όλη την χειραγώγηση της προπαγάνδας γύρω από τα γεγονότα για τα οποία η δολοφονία αυτή χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή και όχι αίτιο.
Θα αναλύσουμε στο επόμενο άρθρο μας με πιο πολύ λεπτομέρεια τις διάφορες πτυχές αυτού του πολιτικού εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένου και του ρόλου των ΜΜΕ στην κατεύθυνση της κοινής γνώμης για το πώς να σκέφτονται σχετικά με αυτά τα γεγονότα καθώς και την τεράστια λογοκρισία / στρέβλωση που έλαβε χώρα. Όμως, οφείλουμε να τιμήσουμε πραγματικά την μνήμη του Αλέξη με το να μην αφήσουμε να τον χρησιμοποιήσουν όπως αποπειρώνται, δηλαδή ως το προπέτασμα καπνού πίσω από το οποίο κρύβονται και δικαιολογούν την περαιτέρω πάταξη του Λαού, της ζωής του και της περιουσίας του, αλλά να τον σκεφτόμαστε όπως πραγματικά ήταν : ένα Ελληνόπουλο που δολοφονήθηκε για τα συμφέροντα των κρατούντων και των πλουτοκρατών που κρύβονται πίσω από τα διάφορα πολιτικά κόμματα και τις κυβερνητικές καρέκλες.