Από την τελετή έναρξης και μόνο γίνεται σαφές ότι ο συμβολισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι πολύ σημαντικός. Αυτό δείχθηκε και από τα ΜΜΕ και είναι εμφανές εάν κάνουμε ένα συγκριτικό πίνακα των διαφόρων συμβόλων που προβάλλονται κάθε φορά σε κάθε διοργάνωση και την έκβαση της διοργάνωσης αυτής αλλά και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που ισχύουν σε κάθε εποχή.
Στους αγώνες του Πεκίνου πολύ ενδιαφέρον είναι ότι κέντρο των συμβολισμών αποτέλεσε το σύμβολο της ειρήνης ( περιστέρι ) το οποίο ακολουθείτο πάντα από το σύμβολο του κυνηγιού ( αετός ). Είναι γνωστό ότι τα περιστέρια αποτελούν λεία των αετών. Επίσης, είναι γνωστό ότι ο αετός αντιπροσωπεύει συγκεκριμένη χώρα ( και συγκεκριμένες ιδεολογίες ) σε αντίθεση με το περιστέρι το οποίο είναι συνυφασμένο με μία παγκόσμια ιδέα.
Τι μας λέει λοιπόν ο συμβολισμός των Ολυμπιακών του Πεκίνου με βάση την σειρά παρουσίασης των συμβόλων και των εννοιών / χωρών που αντιπροσωπεύουν ;
Η σειρά είχε ως εξής : εμφάνιση περιστεριού – διάλυση του περιστεριού – εμφάνιση αετού – αλλαγή οπτικής γωνίας πρίν διαλυθεί ο αετός ( ώστε να μην δειχθεί η διάλυση του αετού όπως και ήταν φυσικό αφού τον σχημάτιζαν άνθρωποι ).
Άρα έχουμε : εμφάνιση της ειρήνης, που είναι παγκόσμια στο σύμβολο της αλλά και στην επιθυμία των Λαών – διάλυση της ειρήνης – εμφάνιση του κυνηγιού που τρώει την ειρήνη και άρα εξισούται με πόλεμο, μέσω ενός συμβόλου που δεν είναι παγκόσμιο αλλά αντιπροσωπευτικό μόνο των χωρών που το έχουν, μεγάλων αυτοκρατοριών διαχρονικά και απολυταρχικών και πολύ βίαιων ιδεολογικών σχημάτων – αυτά τα σχήματα / αυτοκρατορίες / χώρες δεν διαλύονται αλλά παραμένουν κατ’ ουσίαν ( αφού το σύμβολο συμβολίζει πάντα την ουσία και όχι τις λεπτομέρειες ).
Το παραπάνω δεν είναι καταστροφολογία όπως αποδεικνύεται από την διεξαγωγή του πολέμου Ρωσσίας – Γεωργίας παράλληλα με τους Ολυμπιακούς αμέσως μετά την έναρξη ( άμεσο πρώτο επίπεδο συμβολισμού ) αλλά και την γενική κατάσταση παγκοσμίως όσον αφορά τον πόλεμο και την ειρήνη και τις οικονομικές αυτοκρατορίες που λυμαίνονται όλες τις χώρες ( δευτερεύον, πιο ευρύ επίπεδο συμβολισμού ).