Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή παρουσιάζεται μία τεράστια ευκαιρία, στην οποία θα μπορούσε να στηριχθεί για να αλλάξει όλους τους γεωπολιτικούς και διεθνείς συσχετισμούς που την αφορούν υπέρ αυτής αποκτώντας για πρώτη φορά στα χρονικά πολιτική ισχύ και κύρος.
Όπως είχαμε πει από την ΕΡΤ–ΟΡΕΝ, ότι στο θέμα του προσφυγικού πρέπει να εφαρμοστεί η Συνθήκη της Γενεύης που επιβάλλει ελεύθερη και απρόσκοπτη μετακίνηση/μετάβαση των προσφύγων σε οποιαδήποτε χώρα επιλέξουν (ασχέτως του πόσες χώρες μεσολαβούν γεωγραφικά), καθώς και στο σημείο που εξασφαλίζει τα περί προάσπισης της Εθνικής ασφάλειας των χωρών υποδοχής, και επιβεβαιωθήκαμε το ίδιο βράδυ από τον ίδιο τον ΟΗΕ περί της ορθότητας της λύσεως που προτείναμε από το μικρόφωνο της ΕΡΤ-ΟΡΕΝ ως τη μόνη νόμιμη και Ανθρωπιστική υπάρχουσα λύση επί του θέματος, έτσι και με αντίστοιχη υποστήριξη δεδομένων λέμε τα ανωτέρω.
Επιβεβαιωθήκαμε επίσης στο ότι εάν ικανοποιήσουμε το αίτημα των προσφύγων και των παρανόμως εισελθόντων μεταναστών (για τους οποίους η Συνθήκη της Γενεύης κάνει ιδιαίτερη μνεία λέγοντας ότι εάν δώσουν επαρκείς εξηγήσεις περί του λόγου απειλής της ζωής τους στην χώρα προέλευσης τους που μπορεί να είναι και οικονομικής φύσεως, μπορούν να έχουν την ίδια μεταχείριση όπως και οι πρόσφυγες πολέμου), δίνοντας τους πρόσβαση στα σύνορα μας, τότε το πρόβλημα (και η παραβίαση του υπέρτατου Διεθνούς Νόμου Ανθρωπισμού βάσει του οποίου δικάζονται οι εγκληματίες κατά της Ανθρωπότητας) μετατίθεται στις χώρες που εμποδίζουν την πρόσβαση/διέλευση στους πρόσφυγες. Η διεθνής πίεση της Διεθνούς Κοινής Γνώμης πέφτει πλέον στους ώμους αυτών των χωρών και όχι σε εμάς εδώ στην Ελλάδα όπως ήδη διαφαίνεται.
Τονίζουμε το πώς επιβεβαιωθήκαμε ακόμα μια φορά, όχι για να πάρουμε εύφημο μνεία αλλά, για να δείξουμε και καταδείξουμε ότι όσο και αν φαίνεται άπιαστο όνειρο αυτό που είπαμε στην πρώτη παράγραφο αυτού του άρθρου, όχι μόνο είναι εφικτό αλλά και η μόνη φυσιολογική, λογική και πρακτική επιλογή η οποία είναι και νόμιμη, και Ανθρωπιστική και οικονομική : αφʼ ενός διότι τηρούνται οι Διεθνείς Συνθήκες του ΟΗΕ όπως πρέπει (εξαναγκάζοντας τον de facto και de jure να υποστηρίξει και δράσει σύμφωνα με τις ενέργειες/πράξεις της Ελλάδας, εάν βεβαίως τις έκανε), και αφʼ ετέρου διότι είναι πολύ πιο φτηνό να χρηματοδοτηθεί η όποια μετακίνηση των προσφύγων με τραίνα, αυτοκίνητα, πλοία και αεροπλάνα από την αγορά, στήσιμο, συντήρηση και φύλαξη απέραντων παραγκουπόλεων και του αντίστοιχου φιλοξενούμενου πληθυσμού τους που θα έχουν αναλάβει οι διάφοροι υμέτεροι μεσάζοντες για να ξανα-αισχροκερδίσουν και πλουτίσουν αθέμιτα. Αυτά χωρίς να υπολογίσουμε τα άλλα θέματα ασφαλείας και οικονομίας που προκαλούνται με τις παραγκουπόλεις και της δια βίας εγκαταστάσεως αλλοτρίων και απροθύμων πληθυσμών.
Πώς λοιπόν έπρεπε και πρέπει να χειρισθεί η Ελλάδα το θέμα;
Με την Προσφυγή στον ΟΗΕ που ανακοινώθηκε εχθές 29/2/2016, αφού είχαμε πιέσει από το ραδιόφωνο και αφού είχε βγει η ανακοίνωση από τον ΟΗΕ για το τι πρέπει και επιβάλλεται από το Διεθνές Δίκαιο να γίνει, και που ανησυχητικά φαίνεται να κουκουλώνεται σε λιγότερο από 12 ώρες από τα ΜΜΕ και την πολιτική συζήτηση σήμερα.
Αυτή η Προσφυγή όφειλε και οφείλει όχι μόνο να επιβάλλει το άνοιγμα των συνόρων παντού για τους πρόσφυγες όπως ήδη περιγράψαμε αλλά επίσης, επικαλούμενη την πολύ σωστή τοποθέτηση ότι «το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα δεν είναι μόνο μια ανθρωπιστική κρίση αλλά και μια ασύμμετρη απειλή που θέτει θέμα ασφάλειας και σταθερότητας σ’ ολόκληρη την Μεσόγειο» (όπως περιεγράφηκε στις σχετικές ανακοινώσεις αξιωματούχων του ΟΗΕ και διπλωματικών πηγών εχθές) να ζητήσει και να επιβάλλει δια της νομικής οδού την παύση πυρός και εχθροπραξιών στην Συρία και άλλες συναφείς χώρες της Αφρικής και Ασίας με πολεμικές αναταραχές, καθώς και την εγκατάσταση μίας ζώνης προστασίας προσφύγων γύρω από όλα τα σύνορα των εμπολέμων χωρών όπου οι πρόσφυγες θα διαμείνουν προστατευμένοι έως ότου κριθεί ασφαλές να επαναπατρισθούν ως έχουν Δικαίωμα.
Σε αυτά τα πλαίσια ο ΟΗΕ και μόνο και όχι το ΝΑΤΟ ή οποιαδήποτε άλλη μεγάλη δύναμη/συμμαχία μπορεί και πρέπει να δράσει και η Ελλάδα είναι αυτή που μπορεί να εξαναγκάσει τις καταστάσεις ώστε αυτό να γίνει.
Επί πλέον, σε αντίθεση με τις δηλώσεις Μέρκελ μπορεί και πρέπει άμεσα νομικά και πρακτικά να συνδεθεί το θέμα των Μνημονίων με το θέμα του προσφυγικού, εάν η Ελλάδα κηρύξει τον εαυτό της ως «μη ασφαλή χώρα για αξιοπρεπή διαβίωση και προστασία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων λόγω της κατάστασης ακραίας λιτότητας και οικονομικού πολέμου που υφίσταται» και ως εκ τούτου ακόμα και με την κατάπτυστη Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, να μην μπορεί να επιστραφεί κανείς πρόσφυγας/μετανάστης στην Ελλάδα αφʼ ενός και αφʼ ετέρου να θέσει ταυτόχρονα και θέμα προσφυγικού κύματος Ελλήνων (το οποίο υπονομευτικά καλύπτεται και δεν φαίνεται η έκταση του λόγω Σένγκεν) λόγω του οικονομικού πολέμου που υφίσταται στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, χαρακτηρίζοντας πλέον εντελώς διαφορετικά το καθεστώς των Μνημονίων και της Τρόϊκας/κουαρτέτου/κλπ και την άμεση αντιμετώπιση του.
Αυτά βεβαίως με κυβέρνηση που την ενδιαφέρει να προστατεύσει τον Ελληνικό Λαό, την Ελλάδα και τον Ελλαδικό χώρο αφʼ ενός και αφʼ ετέρου να προστατεύσει και τα κύματα των Ανθρώπων που έρχονται εδώ από το να στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου απαγορεύεται η πρόσβαση κάθε καταγραφής, κάμερας, δημοσιογράφου και μη ʽδιαπιστευμένουʼ Πολίτη, έρμαια σε κάθε ʽμπίζναʼ ή σχέδιο εξολόθρευσης/εκμετάλλευσης παντός είδους, που πλέον αρχίζει να θυμίζει ανησυχητικά την προ-πολεμική ναζιστική/χιτλερική Γερμανία το Σεπτέμβρη/Οκτώβρη 1939 με την επωνυμία Τ4.