Είναι γνωστό πλέον ότι η ενημέρωση στα ΜΜΕ έχει αντικατασταθεί από γκεμπελική προπαγάνδα και η αποτύπωση της Λαϊκής γνώμης σε αυτά χαρακτηρίζεται από σκληρή λογοκρισία, φίμωση και χειραγώγηση. Όμως, επειδή αυτό ακριβώς είναι μόνο ( δηλαδή, αυτά που μας αναφέρουν είναι μόνο προπαγάνδα ) και η ουσιαστική κατάσταση και Λαϊκή στάση πρέπει να αντιμετωπισθεί από αυτούς που χρηματοδοτούν την προπαγάνδα αυτή, ένα έμπειρο επιστημονικό μάτι με την βοήθεια της δυνατότητας ελέγχου της συναισθηματικής αντίδρασης που προκαλείται όταν κάποιος παρακολουθεί τα ΜΜΕ μπορεί να δει την πραγματικότητα. Και αυτό ακριβώς εμείς πρόκειται να σας μεταφέρουμε βάσει των τελευταίων δελτίων ειδήσεων και των εξαγγελλόμενων ενεργειών μέσα από αυτά για να εμψυχωθείτε και να έχετε αντικειμενική άποψη για τα τεκταινόμενα.
Κατ’ αρχήν, τώρα επέρχεται η απειλή από τον πρωθυπουργό Παπανδρέου ότι θα θέσει την Ελλάδα σε κηδεμονία και μάλιστα υπό κηδεμονία χωρών περιβόητων για την αποικιοκρατική / επεκτατική / ιμπεριαλιστική τους ιστορία και που πολλάκις ιστορικά έχουν αποδείξει ότι είναι εχθρικές προς την Ελλάδα ή στην καλύτερη περίπτωση ότι έχουν προς αυτήν δεσμούς λυκοφιλίας. Μάλιστα, αυτό παρουσιάσθηκε από τα ΜΜΕ ως ικανή λύση διότι ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι δεν μπορούσε να βρεί καλύτερη λύση ή να χειρισθεί το πρόβλημα καλύτερα. Αυτό εμμέσως πλήν σαφώς είναι μία απειλή προς τον Λαό ότι εάν δεν δεχθεί την ουσιαστική κατάλυση του Συντάγματος και κάθε Ανθρώπινου Δικαιώματος του Ελληνικού Λαού με την ανοχή των μέτρων που ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του εξαγγέλλουν, αυτός θα επιφέρει δικτατορία και κατοχή στην Ελλάδα. ( Μία κηδεμονία αμέσως /στην κυριολεξία εννοεί ότι αυτός που θα είναι ο κηδεμόνας έχει υπερεξουσίες και δυνατότητες να επιβληθεί σε ένα κράτος με αυτοδιάθεση στο οποίο χωρίς κηδεμονία θα ήταν αδύνατο να τις διαθέτει ).
Όμως, στο επιστημονικό μάτι αυτό το οποίο διαφαίνεται ως πραγματικότητα και θα πρέπει να υιοθετήσει και να χρησιμοποιήσει ο Λαός είναι το ότι εμμέσως αλλά πολύ σαφώς ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ανίκανος να χειρισθεί την κρίση και επίσης ανίκανος να επιβληθεί στον Ελληνικό Λαό με το να κάνει αυτόν τον Λαό να δεχθεί την μεγαλύτερη αδικία που του γίνεται μετά από την προδοσία των συμμάχων στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και των όσων είχαν τάξει στην Ελλάδα ότι θα κέρδιζε από την Ηρωική της και δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με το μέγεθος και το δυναμικό της συμμετοχή στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο : να ξεκληριστεί ο Λαός και να πτωχεύσει για τον άκρατο πλουτισμό των ήδη υπερ-πλούσιων ληστών της ηγεμονικής τάξης που μαστίζει την υφήλιο.
Όμως όποιος ηγέτης δηλώνει ανίκανος να υπηρετήσει τον Λαό του όπως έχει δεσμευθεί και όπως ο Λαός απαιτεί γενικώς, τότε παραιτείται και αφήνει τον Λαό να τον αντικαταστήσει. Δεν παραδίδει άνευ δημοψηφίσματος ή άλλης Δημοκρατικής διαδικασίας που εξασφαλίζει άμεση και αξιόπιστη Λαϊκή Εντολή την εξουσία σε αλλοδαπούς και μάλιστα αυτούς τους αλλοδαπούς που καταλεηλάτησαν την χώρα λίγες δεκαετίες πρίν, την πρόδωσαν και την εξανάγκασαν να ζημιώνεται συνεχώς.
Δηλαδή, ο Γ. Παπανδρέου έχει παραδεχθεί δημοσίως ότι έχει εκπέσει από πρωθυπουργός όπως και ο προκάτοχος του Κ. Καραμανλής.
Για αυτό και ο Α. Σαμαράς ετοιμάζεται να πείσει τον Λαό ότι είναι η άλλη ‘αξιόπιστη’ επιλογή στις σύντομα επερχόμενες εκλογές που διαφαίνονται ώστε και πάλι να μην φανεί ότι ο Λαός πρόκειται να ρίξει την κυβέρνηση ο ίδιος. Βέβαια ο Λαός θυμάται ότι ο Α. Σαμαράς ήταν αυτός που άνοιξε τα σύνορα στο πρώτο μεταναστευτικό και καθολικά σαρωτικό κύμα το οποίο τώρα πρόκειται να εγκαθιδρυθεί εθνικά και να επιφέρει την αλλοίωση και στο εκλογικό μας σώμα, εάν ο Λαός βέβαια δεν το εμποδίσει. ( Θα αναλυθεί το μεταναστευτικό νομοσχέδιο σε προσεχές άρθρο αλλά για το παρόν άρθρο ας εστιάσουμε μόνο στον έλεγχο της εξουσίας που ο Α. Σαμαράς εξασφάλισε στην ηγεμονική τάξη του και τώρα προσπαθεί να επισημοποιήσει ο συνάδελφος του Γ. Παπανδρέου. )
Επίσης, έχουν εκ νέου επιστρατευθεί οι δημοσκοπήσεις για να πείσουν τον Λαό ότι οι συμπολίτες του περιέργως και αυτοκτονιακά επικροτούν και επαυξάνουν τα μέτρα που θα τους κοστίσουν σχεδόν το σύνολο του εισοδήματος τους χωρίς αντίκρισμα. Είναι ακριβώς η ίδια παράλογη δημοσκόπηση που έδειχνε επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή πλήρη κατακραυγή της κυβέρνησης από τον Λαό αλλά περιέργως τον Λαό να επικυρώνει τον Κ. Καραμανλή ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό μέχρι μέρες πρίν τις εκλογές.
Έχοντας επίσης υπ’ όψη ότι στα Δ.Σ. των εταιρειών δημοσκοπήσεων και τους συλλόγους τους υπάρχουν πολιτικοί και κυβερνητικοί γόνοι / μέλη των οικογενειών αυτών, και έχοντας υπ’ όψη την εμφανέστατη στρέβλωση της πραγματικότητας καθώς και την στρατηγική χρονική στιγμή που οι δημοσκοπήσεις εμφανίζονται ( σε ζωτικά σημεία όπου ο Λαός καλείται να επιλέξει άμεσα άτομα και πολιτικές, δηλαδή σε σημεία που η ηγεμονική τάξη εξαρτάται άμεσα από την Λαϊκή Θέληση και / ή την Λαϊκή Αντίσταση και απόρριψη των ), τι μπορούμε να συνάγουμε ως σωστοί ερευνητές που χρησιμοποιούν την επιστημονική μέθοδο ;
Ότι υπάρχει εντονότατη, γενικότατη και διευρυμένη Λαϊκή κατακραυγή και της κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και του συνόλου των μέτρων που έχουν εξαγγελθεί και έχει δηλώσει αποφασισμένος ο Λαός να μην τα υιοθετήσει. Για αυτό και όλοι εστιάζουν στο κατά πόσον « τα μέτρα θα εφαρμοσθούν» και έχουν επιστρατευθεί όλοι όσοι έχουν κάποια θέση που να τολμάει να κάνει νουθεσίες στον Λαό για να τον πείσουν ή να τον φοβερίσουν ή να τον τρομοκρατήσουν ή να τον χειραγωγήσουν ( χρησιμοποιώντας το Ελληνικό Φιλότιμο και την Υπερηφάνεια με τον πλέον ποταπό και στρεβλωμένο τρόπο για να υποστηρίξουν και να επιβάλλουν τις δικές τους παρανομίες και πομπές ).
Επειδή όμως, έχουν αρχίσει οι φωνές να υψώνονται πολύ και να εστιάζουν σωστά στους πραγματικούς εγκληματίες που έχουν καταδικάσει σε μιζέρια και απελπισία τόσες χιλιάδες οικογένειες, το έμπειρο μάτι στα επικοινωνιακά τρυκ θα δεί ότι οι εκπρόσωποι της ηγεμονικής τάξης έχουν αρχίσει και να φοβούνται και να προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή του Λαού από την πραγματικότητα της ταξικής αντιπαράθεσης και πόλωσης που υπάρχει, όχι μόνο εντός της Ελλάδος αλλά και εκτός, όπως θα αναλύσουμε εν συντομία παρακάτω.
Έχουν αρχίσει λοιπόν οι εκπρόσωποι της ηγεμονικής τάξης να εμφανίζονται με ρούχα σπόρ και χωρίς γραβάτες, με περιβολή που ανήκει στην μεσαία ή μάλλον στην αγροτική – εργατική τάξη ( προς επικύρωση αυτού δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε το χοντρό ζακάρ πουλόβερ του Καναδού υπουργού οικονομικών ή γενικώς το πουλόβερ – πουκάμισο σύνολο όλων ανεξαιρέτως τω G7 μετά από την χρήση μπουφάν αντί παλτών , ιδίως όταν επρόκειτο για εικόνες της διασκέψεως τους κατά την συζήτηση του θέματος της Ελλάδας και γενικώς του νότου της Ευρώπης που τις είχαν επιλέξει για να μεταδοθούν σε αυτούς τους άκρως δυσαρεστημένους Λαούς ). Επίσης, και ο Ομπάμα που έχει να αντιμετωπίσει έναν αντίστοιχα εξαγριωμένο Αμερικανικό Λαό ακολουθεί την ίδια επικοινωνιακή πολιτική.
Επίσης, για πρώτη φορά ( αν και συντόμως ) επιβεβαιώθηκε και μέσω των ΜΜΕ αυτό που εδώ σε αυτό τον ιστοχώρο ανέκαθεν λέγαμε : ότι το πρόβλημα της Ελλάδας όσον αφορά την οικονομία είναι ότι οι πλούσιοι ( δηλαδή οι υπερπλούσιοι της ηγεμονικής τάξης τύπου Μπενάκη, Ράλλη, Τσάτσου, Αγγελόπουλου, Παπαθανασίου, Αβέρωφ, Λάτση, Βαρδινογιάννη, Κυριακού, Κόκκαλη, Μπόμπολα, Καρτάλη, Συγγρού, κλπ ) βγάζουν δισεκατομμύρια από την χώρα, απομυζώντας την αντί να αφήνουν το ρευστό εντός αυτής. Και είναι μαθηματικά σίγουρο ότι πρόκειται για αδίκως οικειοποιημένα και οικειοποιούμενα κεφάλαια του Κράτους ( βλέπε φόροι και εισφορές ) διότι όλοι αυτοί είτε μέσω νόμων που οι συγγενείς τους έχουν περάσει στην Βουλή είτε μέσω της συμμετοχής τους σε ΜΚΟ, και σε Δ.Σ. διαφόρων αθλητικών και πολιτιστικών και πολιτισμικών οργανισμών και συναφών κινήσεων και εκδηλώσεων / μορφωμάτων επιχορηγούνται, φοροαπαλλάσσονται και γενικώς πληρώνονται ακόμα και για την αναπνοή τους. Επίσης τους χαρίζονται κυριολεκτικά, περιουσία και κεφάλαια Εθνικά ( όπως στην περίπτωση του Βατοπεδίου αλλά και πολύ πιο εξόφθαλμα ).
Δηλαδή, ομολόγησαν και μέσω των ΜΜΕ επιτέλους ότι το πρόβλημα της οικονομίας στην Ελλάδα ( αλλά και παντού ) είναι οι υπερπλούσιοι της ηγεμονικής τάξης.
Και εδώ φτάνουμε στην Παγκόσμια Πόλωση που πλέον είναι εμφανής και στο γυμνό μάτι του μέσου Πολίτη, όχι μόνο στο επιστημονικό.
Η Παγκόσμια Πόλωση είναι το συνενωμένο / συγχωνευμένο σύνολο της κοινωνικής τριβής που χτίσθηκε και καταπολεμήθηκε ή επήλθε σε ύφεση κατά καιρούς μέσω αποπροσανατολισμού ( ιδίως με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ) ανάμεσα στις τάξεις που καταπιέζουν και καταπατούν και σε αυτές που καταπιέζονται και καταπατούνται διεθνώς και απανταχού ασχέτως της εκάστοτε ορολογίας που χρησιμοποιείται. Στην ουσία υπάρχουν και υπήρχαν ανέκαθεν μόνο δύο τάξεις κοινωνικές που ανέκαθεν βρίσκονται σε διαμάχη. Κάθε άλλη διακύμανση ή κατηγοριοποίηση εμπεριέχεται σε αυτές τις δύο τεράστιες και διακρατικές κοινωνικές τάξεις : την ηγεμονική και την Λαϊκή.
Η ηγεμονική τάξη εμπεριέχει στρωμάτωση ακριβώς όπως και η Λαϊκή και έχουμε αποφύγει να τις ονομάσουμε οικονομικές τάξεις διότι στην ουσία δεν ορίζονται μόνο από την οικονομική κατάσταση τους αλλά ο ουσιαστικός τους καθορισμός έγκειται στην σχέση τους με την εξουσία και την εργασία : όποιος επιδιώκει και επιθυμεί να εξουσιάζει άλλους τους οποίους εξαναγκάζει να παράγουν και την δική του αντιστοιχούμενη εργασία μαζί με την δική τους, απολαμβάνοντας όλα τα οφέλη χωρίς καμμία από τις ευθύνες ή συνέπειες είναι μέλος της ηγεμονικής τάξης ασχέτως οικονομικής κατάστασης. Για αυτό τα ανώτατα στρώματα της ηγεμονικής τάξης έχουν την δυνατότητα να διαιωνίζονται διότι τα κατώτατα στρώματα της που διαβιούν και συμβιούν με μέλη της Λαϊκής τάξης φροντίζουν να εδραιώνουν και να επιβάλλουν την θέληση της ηγεμονικής στην βάση. Έτσι π.χ. ο μεσαίος μισθωτός υπάλληλος πολυεθνικής ή δημοσίου, ο οποίος συνεργάζεται σε ‘κομπίνες’ μεγάλων κεφαλαίων και προστατεύει τους μεγαλοεπιχειρηματίες που τα καρπώνονται επί στην ουσία πινακίου φακής για τον ίδιο και πολλές φορές μόνο και μόνο για να του επιτρέπεται να υπάρχει γύρω από τον κρατούντα που τον εκμεταλλεύεται και τον περιφρονεί, είναι και αυτός μέλος της ηγεμονικής τάξης και ιδιαίτερα των κατωτάτων στρωμάτων της. Εν αντιθέσει, ένας αντίστοιχος μεσαίος μισθωτός σε αντίστοιχη θέση που επιδιώκει την εφαρμογή του Νόμου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και γενικώς δεν διευκολύνει ούτε συμμετέχει στην εδραίωση των υψηλότερων ηγεμονικών στρωμάτων εις βάρος των Συμπολιτών του είναι μέλος της Λαϊκής τάξης η οποία δεν έχει την ίδια στρωμάτωση με την ηγεμονική.
Η Λαϊκή τάξη δεν εμπεριέχει την στρωμάτωση της πυραμίδας που υπάρχει στην ηγεμονική αλλά μάλλον ένα μοντέλο συνεργασίας και σύνθεσης όπου οι πάντες θεωρούνται μέρος της δύναμης της Λαϊκής τάξης και αναγνωρίζονται αναλόγως. Επειδή η Λαϊκή τάξη είναι αυτή που παράγει και γενικώς προωθεί την πρόοδο, η λογική της είναι πολύ πιο πραγματιστική και πολύ λιγότερο δεσμευτική / αναξιοκρατική, παράλογο το οποίο υπάρχει στην ηγεμονική, απλώς και μόνο επειδή κάθε ένας που μπορεί να προσφέρει την εργασία και την πρόοδο προωθείται για να μπορέσει να το κάνει. Εκφάνσεις αυτής της πραγματικότητας της Λαϊκής τάξης μπορούμε να δούμε λεπτομερώς και ιστορικά σε κάθε σχήμα, δήλωση και οργάνωση που ξεπήδησε από την Λαϊκή τάξη. Επίσης μπορούμε και σε σύγκριση να δούμε πώς επήλθε εκφυλισμός όταν παρεισέφρησε η ηγεμονική τάξη κυρίως με μέλη των κατώτατων στρωμάτων της που πάντα κάνουν την αρχική διαβρωτική δουλειά.
Θα αναλύσουμε σε βάθος την φύση των δύο αυτών τάξεων και την ιστορική τους εξέλιξη και πώς είναι τέτοιος ο τρόπος κατηγοριοποίησης που ακόμα και μέλη των ίδιων οικογενειών κατατάσσονται στην μία ή στην άλλη τάξη ασχέτως της συγγένειας ή των όμοιων οικονομικών τους συνθηκών. Για τώρα όμως, αρκεί ο ορισμός αυτός για να σας δείξουμε ότι έχει πλέον επέλθει η ταξική Πόλωση Παγκοσμίως, με γνώμονα αυτές τις δύο καθολικές και αποκλειστικές κοινωνικές τάξεις, την ηγεμονική και την Λαϊκή.
Ακόμα και μέσα από την πλήρη λογοκρισία, η αναφορά σε γεγονότα μάς δείχνει το εύρος της πολεμικής ατμόσφαιρας που επικρατεί ανάμεσα στον Λαό που πλήττεται ( Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, ΗΠΑ, Καναδάς Γερμανία ) και όπου υπάρχουν κινητοποιήσεις και σαφείς δηλώσεις έλλειψης πειθαρχίας στις απαιτήσεις της ηγεμονικής τάξης ( και δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Ν. Αμερική, στην Αυστραλία, στην Ασία γενικώς ή την Αφρική ) σε σημείο που να εξαναγκάζεται η ηγεμονική τάξη είτε να αναδιπλώνεται είτε να προσπαθεί με επικοινωνιακά παιχνίδια ( όπως αυτά που περιγράψαμε παραπάνω αλλά και παλαιότερα τεχνητές πετρελαιακές κρίσεις, τρομοκρατικά χτυπήματα, χρηματιστηριακά εγκλήματα, καλλιέργεια προπαγάνδας και συστηματική χρηματοδότηση μεταναστευτικών κυμάτων, κ.ά. ) να επιβάλλει αυτό που θέλει χρησιμοποιώντας τις αρχές που έχει ορίσει η Λαϊκή τάξη, δηλαδή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία.
Τι σημαίνει αυτό ;
Στην ουσία ότι έχει εξαναγκασθεί η ηγεμονική τάξη να παραδεχθεί ότι αυτή φταίει για όλα τα προβλήματα της Λαϊκής, από τα Εθνικά προβλήματα της μέχρι την υπογεννητικότητα, αφού αυτή η ηγεμονική τάξη είναι που έχει αναστείλει κάθε δυνατότητα οικονομικής ευρωστίας, έχει ρίξει τα Κράτη έξω και απαιτεί πλέον και την πλήρη εξαθλίωση και υποταγή της Λαϊκής τάξης. Αυτό ομολογήθηκε και μέσω των παραδοχών ότι οι υπερπλούσιοι / ζάπλουτοι φταίνε για το πρόβλημα της Ελλάδος ( και άρα οι αντίστοιχοι ζάπλουτοι φταίνε για τα προβλήματα και των υπολοίπων χωρών που επίσης παραδέχθηκαν ότι είναι αντίστοιχα της Ελλάδος ) αλλά και μέσα από τις δηλώσεις και μισόλογα ότι η οικονομική καταστροφή που μαστίζει την Ευρώπη οφείλεται στην Ευρωζώνη.
Άρα, αυτό το οποίο πρέπει όλοι εμείς που είμαστε της Λαϊκής τάξης, δηλαδή επιδιώκουμε την Ελευθερία του ατόμου σε όλα τα επίπεδα και την προστασία των Ανθρωπίνων του Δικαιωμάτων με βάση τις αρχές της Ισότητας και της Αναλογικότητας, να κάνουμε είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε να δηλώνουμε μη πειθαρχία στους εγκληματίες της ηγεμονικής τάξης και απαίτηση να οδηγηθούν όλοι σε Δικαιοσύνη που πραγματικά θα την αποδώσει και θα τους εξαναγκάσει να επιστρέψουν με τόκο ό,τι υπεξαίρεσαν υλικό και να πληρώσουν και για το έμψυχο που κατέστρεψαν.
Και αυτό θα γίνει μόνο σε Δικαστήριο που θα το έχει η Λαϊκή τάξη, όταν συνειδητοποιήσει ότι αυτή είναι που ελέγχει την ηγεμονική ( εάν η Λαϊκή τάξη σταματήσει να παράγει για την ηγεμονική, η ηγεμονική γίνεται άμεσα και μέσα σε ώρες ανίσχυρη : εάν σταματήσει να κυκλοφορεί το χρήμα, εάν κλείσουν οι συγκοινωνίες όπως με τους αγρότες, εάν οι δημόσιοι υπάλληλοι κάνουν λευκή απεργία ή δηλώσουν την νόμιμη ένσταση σε κάθε τι αντισυνταγματικό, εάν τα δικαστήρια αρνηθούν να εφαρμόσουν νόμους αντισυνταγματικούς όπως τους δίνει την ευχέρεια το Σύνταγμα, εάν κλειστεί εκτός συστήματος η ηγεμονική τάξη ενώ η Λαϊκή συνεχίζει να συνδιαλλάσσεται αλλά όχι με το χρήμα που προς το παρόν ελέγχει η ηγεμονική, η ηγεμονική δεν θα μπορεί να κινηθεί καθόλου όπως το πλοίο χωρίς μηχανές και πλήρωμα στο κέντρο της θάλασσας ) εάν πραγματικά σταματήσει να απασχολείται με την προπαγάνδα των ΜΜΕ της ηγεμονικής τάξης και επικεντρωθεί στους Λαϊκούς στόχους που είναι και οι αντικειμενικά σωστοί : Ισότητα, εξασφάλιση όλων των βασικών αναγκών του Ανθρώπου, αξιοπρεπή διαβίωση και Ελευθερία.