Μεγάλη αντίδραση από τον Ελληνικό Λαό προκλήθηκε όταν, καθώς εισερχόταν η Ελληνική ομάδα στο Ολυμπιακό στάδιο του Πεκίνου οι κάμερες έδειξαν τον τέως βασιλιά και έκπτωτο με διπλή λαϊκή προσταγή Κωνσταντίνο Γκλύξμπουργκ ως τον τρέχων και επίσημο αντιπρόσωπο της Ελληνικής Κυβέρνησης στην Κίνα. Το γεγονός παίρνει ακόμα πιο έντονη χροιά με την πληροφορία ότι η υπουργός εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη ήταν παρούσα στην αντίστοιχη εξέδρα των επισήμων αλλά δεν επελέγη ως η σωστή αντιπρόσωπος της Ελλάδος από τον σκηνοθέτη και συνεπώς την παραγωγή και αυτούς που την μίσθωσαν.
Τα Ελληνικά ΜΜΕ έσπευσαν να υποτονίσουν το γεγονός ενώ ταυτόχρονα όλη η αλυσίδα υπευθύνων ( από την ΔΟΕ μέχρι τους τηλεπαρουσιαστές ) έσπευδαν να αποσοβήσουν ευθύνες οι οποίες αντικειμενικά και σύμφωνα με τον νόμο είναι δικές τους. Η επίσημη θέση τους είναι ότι δεν προσυπογράφουν το ‘τυχαίο’ όπως το λένε συμβάν και ότι κανείς δεν επιθυμεί ή υποστηρίζει αυτό το οποίο ο Ελληνικός Λαός επανειλημμένως απέρριψε και απαγόρευσε να υπάρχει στην επικράτεια του : την βασιλεία.
Αυτό σαφώς είναι ψευδές και μέσα από όλα τα ρεπορτάζ και τα σχόλια παρατηρούμε μία συστηματική καλλιέργεια τόσο της έννοιας ‘ βασιλέας της Ελλάδος’ όσο και της ίδιας της φιγούρας του Κ. Γκλύξμπουργκ στο ρόλο αυτό. Αυτό παρατηρείται εάν κάνουμε μία λίστα των σχολίων στα ρεπορτάζ για το συγκεκριμένο συμβάν σε συνδυασμό με άλλες φαινομενικά άσχετες εκπομπές και διαφημίσεις εντύπων με τις οποίες κατακλύζεται ο Ελληνικός Λαός :
1. ο ιδιοκτήτης του καναλιού ΑΝΤ1 και πρόεδρος της ΕΟΕ Μ. Κυριακού σχολίασε ότι δεν αποτελούσε προσβολή προς την Ελληνική Δημοκρατία η προβολή ενός εκπτώτου βασιλέα ως αντιπροσώπου της με τα λόγια « δεν έγινε και κανένα έγκλημα », θεωρώντας το ότι ο συγκεκριμένος τέως ανήκει σε σκοτεινές σελίδες της ιστορίας της Ελλάδος τον καθιστά ικανό και άξιο και με δικαίωμα να αντιπροσωπεύσει το Έθνος που τον απέρριψε.
2. η υπουργός εξωτερικών θεώρησε την άμεση διαμαρτυρία και αντίδραση των Ελλήνων ενάντια σε αυτή την προσβολή « μιζέρια» και άρα μικρότητα εκ μέρους του Λαού που έχυσε αίμα για να καταφέρει όχι μία άλλα δύο φορές ( και αρκετές άλλες υπό διαφορετικές μορφές ) να αποσυνδεθεί το Κράτος και το Έθνος από την φιγούρα με την οποία ένας διεθνής οργανισμός ( υπεύθυνος για τις οδηγίες και εντολές που δίνει στον σκηνοθέτη μιάς τηλεοπτικής παραγωγής και τους προϊσταμένους του ) αποπειράθηκε να το συνδέσει συνειρμικά, στρεβλώνοντας την Ελληνική πραγματικότητα σε διεθνές επίπεδο.
3. σε όλα τα ρεπορτάζ που επιφανειακά στηλίτευαν το προσβλητικό αυτό γεγονός επανειλημμένα προβαλλόταν η εικόνα του συγκεκριμένου έκπτωτου μαζί με Ελληνικά σύμβολα ή την Ελληνική ομάδα / σημαία. Αυτό είναι ένας κλασικός τρόπος στην ψυχολογία να συνδυάσεις δύο ασυμβίβαστα / άσχετα πράγματα με ένα κοινό σημείο το οποίο σε αυτή την περίπτωση ήταν η Ελληνική τηλεόραση. Επειδή η Ελληνική τηλεόραση έχει το κύρος της εγκυρότητας ( υποσυνείδητα πιο πολύ παρά συνειδητά ) ο συνδυασμός αυτός αν και αβάσιμος αποκτά σημασία.
4. αναβιώσεις της εποχής της βασιλείας στην Ελλάδα μέσω απομνημονευμάτων / βιογραφικών ανθρώπων που αποτελούσαν πρόσωπα υψηλής προβολής ( όπως η ηθοποιός Α. Βουγιουκλάκη ) διαφημίζονται και γίνονται εκπληκτικά προσιτές στον Λαό μέσω εφημερίδων και τηλεόρασης.
Με όλες τις παραπάνω ενέργειες σε συνδυασμό με ένα απαράδεκτο και άκρως καταστροφικό προφίλ της κυβέρνησης και της κυβερνητικής πολιτικής καθώς και πλήρη διάλυση και φθορά της έννοιας της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας δημιουργεί ένα σαφές σύστημα δυνάμεων ( όπως αυτά της χειραγώγησης που περιγράφουμε πολύ αναλυτικά στο blog ΣΤΙΓΜΑΤΑ ) το οποίο ωθεί και πιέζει τον Λαό να στραφεί προς το πολίτευμα εκείνο το οποίο απορρίπτει εδώ και 150 χρόνια παρ’ όλες τις πιέσεις από εξωτερικές διεθνείς δυνάμεις.