Στην φυσική λέγεται ότι όταν χρειάζεται να μετακινηθεί ένα αντικείμενο που μεμονωμένη δύναμη δεν το κινεί, επιστρατεύουμε το λεγόμενο σύστημα δυνάμεων : δυνάμεις οι οποίες μπορεί να φαίνονται ότι δίνουν ώθηση προς άλλες κατευθύνσεις αλλά σε συνδυασμό με την αρχική δύναμη που δεν μπορούσε μόνη της να κινήσει το αντικείμενο, καταπολεμούν τις αντιστάσεις του αντικειμένου αυτού και τελικά αυτό μετακινείται.
Αυτό ακριβώς το σύστημα δυνάμεων ισχύει και για την κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό : όχι μόνο η πολιτική δύναμη της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης και των υπολοίπων κομμάτων της Βουλής δεν συγκρούονται ή αλληλοακυρώνονται. Αντιθέτως, δημιουργούν ένα σύστημα δυνάμεων το οποίο στόχο έχει να οδηγήσει το αντικείμενο, δηλαδή τον Λαό, σε ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και αντίδρασης ο οποίος εξυπηρετεί όχι τον Λαό αλλά αυτούς που τον αφαιμάζουν.
Ιδίως στην περίπτωση της Ελλάδας, ο Λαός είναι αρκετά δύσκολος να ελεγχθεί και να χειραγωγηθεί ώστε να γίνει αυτοκαταστροφικός, δηλαδή να δεχθεί την συνεχή καταπίεση του και την όλο και αυξανόμενη ανέχεια, καταπάτηση κεκτημένων και εξάλειψη αξιοπρέπειας. Πολλές φορές έχει δείξει δυσανέχεια εκεί που άλλοι Λαοί δεν το κάνουν, έχει κατά βάση Δημοκρατικές αρχές / σκέψεις ( π.χ., ακόμα και σήμερα μοναρχία στην Ελλάδα είναι απεχθής και η έννοια της αριστοκρατίας ή της τιτλοφόρησης / άνισης μεταχείρισης λόγω γέννησης των Ανθρώπων προκαλεί θυμό ) και μαχητικές τάσεις.
Πώς λοιπόν εξηγείται ότι διατηρείται ακόμα μία τάξη αριστοκρατίας στην Ελλάδα ( οι πολιτικές δυναστείες και οι πλούσιοι γαιοκτήμονες που ενίοτε παρουσιάζονται ως Εθνικοί ευεργέτες, οι κεφαλαιοκράτες – τραπεζίτες – εφοπλιστές – βιομήχανοι που αναρριχήθηκαν μέσα από πολέμους, κατοχές, χούντες και άλλες μελανές αναταράξεις της πρόσφατης διεθνούς ιστορίας ) και ότι υπάρχει ακόμα, παρ’ όλη την δυσαρέσκεια, νεποτισμός στην ηγεσία της Ελλάδος ; Πώς εξηγείται ότι απροκάλυπτα καταλύονται ή υπονομεύονται θεμελιώδεις αρχές του Κοινωνικού Κράτους, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ;
Εξηγείται διότι και στην πιο επαναστατική φύση, η αντίσταση και επανάσταση δημιουργείται βάσει της πεποιθήσεως ότι υπάρχει καλύτερη επιλογή που θα αντικαταστήσει την τρέχουσα κατάσταση. Κανείς δεν επαναστατεί εναντίον καταστάσεων ή γεγονότων της ζωής που είναι ή τα πιστεύει ότι είναι κανόνας της φύσης που δεν αλλάζει.
Π.χ., κανείς δεν επαναστατεί στο γεγονός ότι ο ήλιος ανατέλλει και δύει ή ότι το νερό βράζει στους 100 βαθμούς C. Δεν υπάρχει λόγος να το κάνει διότι δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή, είναι νόμοι της φύσης και μέρος της λειτουργικότητας της.
Αυτό λοιπόν το οποίο μπορεί να κάνει τον Λαό ( και τον κάθε Λαό ) να δεχθεί την παραπάνω κοινωνική κατάσταση είναι εάν επικοινωνηθεί επαρκώς ότι η παραπάνω κατάσταση, με τις δυναστείες – τζάκια, την συνεχή υπονόμευση της καθημερινής ζωής του Λαού, την προδοσία και την κάτω του μετρίου απόδοση στην καλύτερη περίπτωση είναι νόμος της φύσης του πολιτικού σκηνικού. Είναι η λογική του « αυτό έτσι είναι» που παροπλίζει και το ικανότερο μυαλό και κάμπτει και την δυνατότερη θέληση.
Πώς το επιτυγχάνει αυτό το σύστημα δυνάμεων του πολιτικού σκηνικού ;
Ακολουθεί πολύ συγκεκριμένες πρακτικές :
1. οι εναλλακτικές πολιτικές επιλογές παρουσιάζονται ως φαιδρές, εκτός τόπου και χρόνου, ξοφλημένες, ανοργάνωτες ή αποτυχημένες : δηλαδή, πέρα από την διττή επιλογή του Νεοφιλελευθερισμού με επικοινωνιακή πολιτική δεξιά ή αριστερίζουσα, όλες οι άλλες επιλογές κομμάτων ( ΚΚΕ, ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Οικολόγοι Πράσινοι, ΛΑ.ΟΣ., κ.ά. ) στην ουσία αποδυναμώνονται ή τελείως ακυρώνονται από την ηγεσία τους ώστε να μην επιτραπεί άλλη επιλογή εκτός από τις συγκεκριμένες δύο. Κλασικό παράδειγμα είναι πάντα το Κ.Κ.Ε. αλλά φέτος πρέπει να προσθέσουμε ιδιαίτερα και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που με την όλη διαδικασία των 11 αρχηγών στην ουσία απέτρεψε την εισροή ψήφων σε αυτόν, ακόμα και με τα αποτελέσματα των εκλογών όπως είναι.
2. η κοινή κατεύθυνση του ΠΑΣΟΚ και της Ν. Δημοκρατίας αλληλοσυμπληρώνεται ως προς την επικοινωνιακή τους πολιτική, και αναλόγως το πόσο υπάρχει ανοχή στον Λαό προωθείται είτε το ένα είτε το άλλο κόμμα για να συνεχίσει την πολύ σταθερή και απαράλλακτη αντι-ανθρωπιστική πολιτική νεοφιλελευθερισμού και άλωσης των Εθνικών και κοινωνικών αξιών.
3. η κοινή κατεύθυνση αυτή παρουσιάζεται ως νόμος της φύσης και οποιαδήποτε άλλη επιλογή ως ολοκληρωτική καταστροφή και χάος. Έτσι κανένα από τα κόμματα δεν διανοείται να μην συνεργαστεί με τον κάθε ένα άγνωστο της Ε.Ε. στην ουσία υποτασσόμενο σε αυτόν σε βάρος του Λαού, του Κράτους και του Έθνους, όχι γιατί δεν γνωρίζει ότι μπορεί αλλά διότι θέλει να επικοινωνήσει στον Λαό ότι ο Λαός δεν πρέπει να το διανοείται, όσο και αν αυτά τα οποία διατάζει ο κάθε άγνωστος στο όνομα της Ε.Ε. είναι ειδεχθή, απάνθρωπα ή ηλίθια.
Αυτό το σύστημα δυνάμεων είναι σχεδιασμένο να παράγει υπακοή και υποταγή με παθητική ανοχή από τον Λαό, όπως ο σέρφος ή ο δούλος παλαιότερα δεχόταν ό,τι του έλεγε ο αφέντης υπάκουα και υποταγμένα διότι πίστευε ότι δεν μπορούσε να υπάρξει διαφορετικά ή να διεκδικήσει κάτι καλύτερο.
Έτσι τώρα που το ΠΑΣΟΚ είναι κυβέρνηση σε μία τρομερά δύσκολη για δυνάστες και δικτατορίσκους εποχή στην Ελλάδα, το σύστημα δυνάμεων έχει προσαρμοστεί έτσι ώστε να μη δώσει καθόλου διέξοδο σε σκέψεις και τάσεις δυσαρέσκειας του Λαού, αφού είναι σαφές ότι αυτή την εποχή η δυσαρέσκεια εύκολα μπορεί να γίνει πράξη : το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται ενωμένο και δυναμικό, διαθέτει πολύ καλή επικοινωνιακή πολιτική σε επίπεδο προπαγάνδας προπολεμικής Γερμανίας, η αντιπολίτευση είναι διαλυμένη ( η Ν. Δημοκρατία φαίνεται να διαλύεται στα εξ ων συνετέθη, τα υπόλοιπα κόμματα δεν ακούγονται καθόλου και η εντύπωση είναι ότι δεν υπάρχει άλλο κόμμα με ενεργή δράση εκτός του κυβερνώντος ) και οι ρυθμοί είναι ολοένα και επιταχυνόμενοι ιδιαιτέρως σε τομείς που αποτελούν μοχλό της κοινωνίας. Η ταχύτητα σε συνδυασμό με την έλλειψη αντιρρήσεων, την συνεχή προπαγάνδα επί επουσιωδών πραγμάτων ( όπως π.χ. το περιβάλλον και τα ρούχα των υπουργών, το ωράριο τους και τις εντυπώσεις τους ή τις εξαγγελίες τους χωρίς όμως ουσιαστικά χρονοδιαγράμματα και ενημέρωση ξεκάθαρη επί της γενικής συντονισμένης πολιτικής που ακολουθείται, τα υπέρ και τα κατά της ) σε όλα τα ΜΜΕ στα οποία παραδοσιακά στηρίζεται ο Λαός για να ενημερωθεί και να κρίνει τις κυβερνήσεις που έχει μισθώσει αφαιρεί την δυνατότητα έγκαιρης λήψης γνώσεως και συνεπώς αντιδράσεως επί θεμάτων.
Π.χ., την εβδομάδα που συζητιόταν το θέμα των άδειων γραφείων των υπουργών και τέτοια συναφή δεν υπήρξε ενημέρωση επί θεμάτων που τρέχουν διεθνώς και πρόκειται να μας επηρεάσουν άμεσα όπως τα βιομετρικά διαβατήρια και το άνοιγμα των συνόρων της Ελλάδας προς Τούρκους, Σκοπιανούς, Βούλγαρους και πολύ σύντομα ( το 2010 ) προς Αλβανούς για μετακίνηση και εργασία / εγκατάσταση / διαβίωση χωρίς έλεγχο και χωρίς βίζα ή άλλου είδους περιορισμό στην χώρα μας ( και άλλες τις Ε.Ε. με βάση την Λεύκη Λίστα του Σέγκεν ).
Το γεγονός ότι κανείς δεν αναφέρεται σε τέτοια νευραλγικά και επίκαιρα θέματα που θα αλλάξουν την ποιότητα ζωής μας και την καθημερινότητα μας, αλώνοντας το Κράτος και καταστρέφοντας το Έθνος ( απλώς έχετε υπόψη ότι ο εποικισμός θα επιτρέπεται και συνεπώς οι ‘μειονότητες’ θα ξεφυτρώσουν σαν μανιτάρια και θα μεγαλώσουν μέχρι την στιγμή που με την συνθήκη της Λισσαβόνας θα καταργηθούν πλήρως τα σύνορα με ό,τι σημαίνει και συνεπάγεται αυτό ) δείχνει την συνεργία όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων και των πολιτικών ( εκ των οποίων συντριπτικός αριθμός είναι νομικοί και οι Συνθήκες, Λίστες και Χάρτες που αυτή την στιγμή προσυπογράφουν είναι όλα νομικά έγγραφα τα οποία είναι διάτρητα με βάση το νομικό τους πλαίσιο και αυτή την στιγμή θα μπορούσαν πλήρως είτε να εξουδετερωθούν είτε να χρησιμοποιηθούν στρατηγικά υπέρ της Ελλάδας και των άλλων Λαών χωρίς την άλωση κανενός που επιδιώκουν οι ολιγάρχες μεγαλοκεφαλαιούχοι ).
Το γεγονός ότι κανένας δημοσιογράφος ή κανάλι ή εφημερίδα δεν αναφέρεται σε αυτά δείχνει επίσης την συνεργία, όπως και η αρμονική συνεργασία τους στην προπαγάνδα των κομμάτων δείχνει ότι όλοι ανεξαιρέτως δουλεύουν για τους ίδιους αφέντες οι οποίοι είναι οι εχθροί των Λαών. Αυτό το εξακριβώνουμε και διαφορετικά, βλέποντας ποιοι είναι οι καναλάρχες και ιδιοκτήτες ΜΜΕ, από ποιές οικογένειες κατάγονται ή ποιους γόνους παντρεύονται.
Προσεχώς σε άρθρα μας, πέρα από την ανάλυση και σχολιασμό της επικαιρότητας των ΜΜΕ θα αναλύσουμε και θα αναφέρουμε και τα νέα που δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ αλλά μπορεί κανείς να τα βρεί από τις δημοσιεύσεις της ίδιας της Ε.Ε. και παρόμοιων οργανισμών.