Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πολύ μεγάλη πίεση που έχει ξεκινήσει να ασκείται τώρα για το Σκοπιανό ζήτημα επίσημης ονομασίας για δύο λόγους : κατ’ αρχάς για τις δηλώσεις των διαφόρων χειριστών του θέματος τόσο εκ μέρους του Μ. Νίμιτς όσο και εκ μέρους αμφοτέρων των αντιπροσώπων της Ελλάδος και των Σκοπίων και κατά δεύτερον για τον τρόπο παρουσίασης του θέματος από τα ΜΜΕ.
Μεγάλο κίνδυνο για την ακεραιότητα της Ελλάδος αποτελεί, όπως έχουμε επανειλημμένως αναλύσει στο αντίστοιχο blog, το θέμα του πώς θα ονομάζεται επισήμως το κρατίδιο των Σκοπίων καθότι εάν αποκτήσει όνομα το οποίο να έχει σύνθετη ονομασία με κεντρικό συστατικό το Ελληνικό όνομα Μακεδονία, εάν αυτό επιτραπεί, κατόπιν καθίσταται λογική συνέπεια να απαιτήσει αποκλειστικότητα επί του ονόματος και κατοχή οποιουδήποτε εδάφους ονομάζεται αμέσως ή εμμέσως Μακεδονικό.
Αυτό πλέον είναι εμφανέστατο στην πληθώρα αμέσων απαιτήσεων από τον Ν. Γκρουέφσκι προς τις διάφορες διεθνείς κοινότητες σχετικά με κεκτημένα της Ελλάδος ακολουθώντας τον κανόνα της αποκλειστικότητας της ονομασίας και των τοπωνυμίων μίας χώρας από την ίδια την χώρα και συνεπώς ύπαρξη του τοπωνυμίου αυτού εντός των συνόρων άλλης χώρας να αποτελεί παράνομη κατοχή και καταπάτηση ( π.χ. αίτηση απαγόρευσης της χρήσης του ονόματος Μακεδονία από το Αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, αίτηση αναγνώρισης δικαιωμάτων επί Ελληνικού εδάφους, αίτηση οικειοποίησης Ελληνικών συμβόλων και εικονών και προσωπικοτήτων, κ. ά. τα οποία μπορεί να τα ισχυρίζεται μόνο με την προμετωπίδα της ονομασίας του κρατιδίου του εάν και μόνο εάν η Ελλάδα συναινέσει αυτοβούλως σε αυτήν ).
Εμμέσως πλήν σαφώς αυτό επιβεβαιώνεται από δύο πηγές με λίγη μόνο ανάλυση περιεχομένου. Ο Μ. Νίμιτς συγκεκριμένα είπε κατά την διάρκεια επίσημης δήλωσης του ότι προτρέπει τον Σκοπιανό πρωθυπουργό να ασχοληθεί μόνο με το θέμα της ονομασίας και όχι κάποιο άλλο από αυτά τα οποία έθεσε ( μερικά εκ των οποίων αναφέραμε παραπάνω ) διότι « το πιο σημαντικό είναι η επίλυση του θέματος της ονομασίας και κατόπιν θα μπορέσουν να συζητηθούν / λυθούν / εξεταστούν / αντιμετωπιστούν τα υπόλοιπα θέματα τα οποία ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έθεσε». Αυτό δηλαδή το οποίο λέγεται και ανακοινώνεται από τον συγκεκριμένο άνθρωπο είναι ότι μόλις κατοχυρωθεί ο όρος Μακεδονία ως επίσημη ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων με την ευθαρσή και ξεκάθαρη συναίνεση της Ελλάδος, άμεσα θα τεθεί επί τάπητος , βάση του διεθνούς Δικαίου το οποίο αυτή τη στιγμή παραβιάζουν τα Σκόπια και όχι η Ελλάδα, θέμα επί οποιουδήποτε εδάφους, περιουσίας, πολιτιστικής ταυτότητος αλλά και ιθαγένειας η οποία αυτή τη στιγμή είναι όπως και θα έπρεπε να είναι Ελληνική αμιγώς.
Το ίδιο ακριβώς ακούγεται και από την πλευρά των Σκοπίων, ότι δηλαδή ενδιαφέρονται αυτή τη στιγμή μόνο να καθιερώσουν νομικά την κατ’ ουσίαν ( ιστορικά, ανθρωπολογικά και πολιτισμικά ) παράνομη για το κρατίδιο αυτό ονομασία, « και κατόπιν θα αντιμετωπιστούν χωρίς πρόβλημα όλα τα άλλα αιτήματα » του κρατιδίου αυτού.
Το γεγονός ότι παρ’ όλες τις ηχηρές και πολύ έντονες διαμαρτυρίες και ισχυρισμούς του κρατιδίου αυτού δεν έχει μέχρι τώρα κατορθώσει ούτε να έχει την σημαία που θέλει ούτε νομίμως την ονομασία που θέλει σημαίνει, όπως και σε όλες τις νομικές υποθέσεις, ότι επειδή δεν έχει ουσιαστικό ή νομικό πάτημα και δικαίωμα διεκδίκησης του ονόματος αυτού και των συναφών / απορρεόντων δικαιωμάτων / καταστάσεων ( status quo ) το μόνο που μπορεί να κάνει ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΟΦΘΑΛΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΙΜΟ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟ ( ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΝΟΜΙΜΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΝΑ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΥΝΕΠΑΓΟΝΤΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ ΑΥΤΟ.
Η παραπάνω κατάσταση είναι απλή και κλασική υπόθεση κυριότητος, νομής και κατοχής με βάση το Διεθνές αλλά και το Αστικό Δίκαιο. Όλες οι διατάξεις ανεξαιρέτως δικαιώνουν την Ελλάδα ακόμα και στο θέμα των διαφόρων ημερομηνιών ή οποιασδήποτε μορφής χρησικτησίας ( καθότι τα διάφορα αιτήματα των Σκοπιανών έχουν γίνει επισήμως γνωστά πάρα πολύ πρόσφατα και όχι από τότε που ισχυρίζονται, καθότι πράξεις εν κρυπτώ δεν συνεπάγονται θεμελίωση δικαιώματος επισήμως ενώ η επίσημη και εμφανής κατοχύρωση της Ελλάδος επί της κτήσης και χρήσης του ονόματος αυτού μετριέται σε χιλιετηρίδες ) και γι’ αυτό και η μόνη ελπίδα πραγμάτωσης με νόμιμα μέσα των διαφόρων απαιτήσεων των Σκοπίων είναι η εκούσια παραχώρηση με νόμιμες διαδικασίες ( δηλαδή, συμβόλαια – συμφωνίες με υπογραφές από Έλληνες και την εκούσια και αβίαστη συναίνεση όλου του Ελληνικού Λαού με αποδείξεις. Σημείωση ότι οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα δεν αποτελεί απόδειξη καθότι τα ποσοστά αποχής, μη έγκυρης αντιπροσώπευσης και ο τρόπος υπολογισμού του αποτελέσματος δεν είναι αντιπροσωπευτικά της βούλησης του Ελληνικού Λαού ).
Αυτό επίσης μπορεί κανείς να το δεί εάν παρατηρήσει πόσο πολύ, με διάφορα τεχνάσματα δημαγωγικής, προσπαθούν τα ΜΜΕ μέσα από τις ειδήσεις να καθησυχάσουν τον Λαό λέγοντας ότι ο Μ. Νίμιτς αρνείται να συζητήσει τα επιπλέον αιτήματα του Ν. Γκρούεφσκι ενώ απλώς θέτει στον Ν. Γκρουέφσκι ένα χρονοδιάγραμμα και μία πιο έξυπνη και νομιμοφανή οργάνωση.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι ( συγκεκριμένα το επιτελείο του Υπ. Εξωτερικών ) δεν επισημαίνουν την επικινδυνότητα και αφήνουν να εννοηθεί ότι ονόματα τα οποία σαφώς κατοχυρώνουν νομικά το κρατίδιο των Σκοπίων πρόκειται να γίνουν δεκτά ( όπως το φημολογούμενο όνομα Βόρεια Μακεδονία και διάφορες παραλλαγές αυτού χωρίς να αναφέρουν ότι βόρεια Μακεδονία κατοχυρώνει ως ονομασία την Μακεδονία όχι ως όνομα περιοχής αλλά ως όνομα κράτους και συνεπώς το κράτος της Βόρειας Μακεδονίας θα θελήσει και την Ανατολική, Δυτική και Κεντρική Μακεδονία ώστε το επίπλαστο ‘ κράτος της Μακεδονίας’ να είναι αυτούσιο εδαφικά οπότε και θα εκδιωχθούν οι Έλληνες υπήκοοι που ‘παρανόμως’ διαμένουν στα εδάφη του κράτους αυτού ώστε να το εποικήσουν οι ομιλούντες την Σλαβική διάλεκτο αυτοαποκαλούμενοι ‘Μακεδόνες’, ακριβώς με την ίδια διαδικασία και ισχυρισμό που Τούρκοι έποικοι κατέλαβαν την Κύπρο ενάντια στην βούληση των Ελλήνων δικαιούχων ή παλαιότερα στην περίπτωση της Ελληνικής από αρχαιοτάτων χρόνων Μικράς Ασίας ). Εάν αυτό συμβεί, αποτελεί πράξη εσχάτης προδοσίας κατά του Ελληνικού Έθνους και Κράτους από συγκεκριμένα άτομα που αυτή τη στιγμή κρατούν θέσεις στην κυβέρνηση καθώς την διπλωματία, συμπεριλαμβανομένου και όσων ανθρώπων υποστηρίζουν και χρηματοδοτούν την προδοτική αυτή συμπεριφορά γεγονός που τιμωρείται με αίρεση της ασυλίας και επιβολή της εσχάτης των ποινών, σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους.