Μεγάλη σύγχυση και αντιφατικές πληροφορίες κατακλύζουν τα ρεπορτάζ παγκοσμίως γύρω από την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή της Ν. Οσετίας, στην κατάσταση της εκεχειρίας του πολέμου Γεωργίας – Ρωσσίας, στα αίτια των διαφόρων πράξεων από τις δύο πλευρές αλλά και στην στάση και εμπλοκή της διεθνούς κοινότητας, της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. στην όλη υπόθεση.

Όποτε υπάρχει σύγχυση, γκρί περιοχή, δυσκολία στην κατανόηση μίας καταστάσεως
με τον τρόπο παρουσίασης της, είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι αποπειράται απόκρυψη πληροφοριών για κάποιο λόγο. Όμως, με μία απλή αντικειμενική ανάλυση στην οποία λαβαίνουμε υπ’ όψη μας μόνο γεγονότα ( όσα μας λέγονται ) και όχι την προφορική επεξήγηση τους ( από σχολιαστές και ‘ειδήμονες’ ), μόνο οπτικές πληροφορίες και όχι την προφορική τους επεξήγηση, και από αυτές μόνο όσες δεν δείχνουν περιστατικά τα οποία δεν είναι εύκολα τοποθετήσιμα ή γενικεύσιμα θα δούμε να ξεπροβάλλει η πραγματική κατάσταση ή τουλάχιστον ένας προϊδεασμός αυτής.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μία σύρραξη η οποία έχει προκαλέσει θύματα κάποιου αριθμού, πιθανώς κυρίως Οσέτιους / Ρώσσους και Γεωργιανούς στα μετόπισθεν, η οποία σταμάτησε χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατάληξη ( οι Ρώσσοι δεν κατέλαβαν κάτι συγκεκριμένο αλλά ταυτόχρονα δεν έχουν υποχωρήσει ), χωρίς παύση στρατιωτικού νόμου και αποκλεισμού. Επίσης έχουμε την προβολή της αποστολής της ανθρωπιστικής βοήθειας των Η.Π.Α. ( ενώ υπάρχουν και άλλες από άλλες χώρες ) και του τρόπου αποστολής αυτής : με Αμερικανικά στρατεύματα τα οποία θα ευθύνονται επίσης για την επιβολή της τάξης ώστε να γίνει σωστά η διανομή αυτών.

Δηλαδή, το μόνο το οποίο είναι ξεκάθαρο από άποψη γεγονότων και ουσιαστικών κινήσεων είναι ότι χρησιμοποιήθηκε μία χρόνια κατάσταση όπως το θέμα της Οσετίας ( και μάλιστα με χρονολογία από την δεκαετία του ’90 και μετά ) ώστε να δοθεί ικανό πάτημα στις Η.Π.Α. να αποστείλουν νομιμοφανώς στρατεύματα κατοχής και ελέγχου σε μία περιοχή την οποία δεν μπορούν να την κατηγορήσουν με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Επίσης, δίνει δυνατότητα δημιουργίας σημείου άμεσης τριβής μεταξύ Η.Π.Α. – Ρωσσίας, δηλαδή εύφορο έδαφος για άλλες ευκαιρίες προέλασης σε διάφορες περιοχές της Ρωσσικής και Βαλκανικής μεριάς.