Κρούσματα πυροβολισμών σημειώνονται σε διάφορα μέρη της Αθήνας από την απόπειρα δολοφονίας του 2ου μαθητή ο οποίος τραυματίσθηκε στον καρπό και μετά. Αυτά τα κρούσματα είναι ανούσια και χωρίς εμφανές κίνητρο, όμως δίνουν μία αίσθηση ότι η οπλοφορία και η χρήση όπλων στην Αθήνα, αν όχι σε όλη την Ελλάδα, γίνεται καθεστώς.
Με την ανάλυση μας, απαντώντας στην ερώτηση «ποιός επωφελείται από όλα αυτά», θα δούμε τα πραγματικά κίνητρα και στόχους πίσω από αυτά τα περιστατικά, όπως οι πυροβολισμοί στην κλούβα της ΕΛ.ΑΣ. και ενάντια σε βαγόνι του προαστιακού.
Έχουμε ήδη πεί γιατί ο μόνος τρόπος να ανακαλύψουμε τους δράστες και τους οργανωτές μίας οποιασδήποτε κατάστασης, καλής ή κακής, είναι να αναζητήσουμε αυτά τα άτομα και / ή αυτές τις ομάδες οι οποίες έχουν όφελος από τα αποτελέσματα της οποιαδήποτε πράξης ή του οποιουδήποτε περιστατικού. Σήμερα θα ξεκινήσουμε την ανάλυση μας με το ποιος δεν επωφελείται από τις πράξεις βίας όπου εμπλέκονται όπλα και άλλου τέτοιου είδους μέσα. Όπως και στις περιπτώσεις των υλικών καταστροφών, έτσι και στις περιπτώσεις πυροβολισμών ενάντια σε κλούβα ή βαγόνι, σίγουρα δεν ωφελεί τον Λαό. Κατ’ αρχάς, στην περίπτωση της κλούβας, ο Λαός δεν θα ικανοποιείτο ούτε θα είχε όφελος στον αγώνα που ξεκίνησε στις 6 Δεκεμβρίου με το να τραυματίσει ή να σκοτώσει έναν ή περισσότερους αστυνομικούς. Το απέδειξε αυτό με τις τεράστιες Λαϊκές / μαθητικές διαδηλώσεις όπου πραγματικά συμμετείχε ο Λαός και όπου καμμία επίθεση δεν σημειώθηκε από Πολίτες προς αστυνομικούς, οι οποίοι πολλές φορές βρέθηκαν στην δύσκολη θέση να μην ξέρουν εάν θα έπρεπε να πάρουν ή να αγνοήσουν τα λουλούδια που ο Λαός ( και κυρίως τα παιδιά ) τους προσέφερε. Η τυφλή / τυχαία δολοφονία αστυνομικών δεν υπάρχει περίπτωση να βοηθήσει σε αυτό το οποίο ο Λαός ζητάει, το οποίο είναι τήρηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Συντάγματος.
Επίσης, ο Λαός δεν ενδιαφέρεται να αυτοπυροβολείται, όπως θα έκανε εάν τα άτομα τα οποία πυροβόλησαν ενάντια βαγονιού του προαστιακού ανήκαν στην ομάδα των Πολιτών. Η αντίδραση που επέδειξε ο Λαός στην δολοφονία ενός νεαρού Πολίτη δείχνει το πόσο ανεκτίμητη θεωρείται η ζωή κάθε ενός από τον Ελληνικό Λαό.
Επίσης, σε οποιονδήποτε ελεύθερα σκεπτόμενο Άνθρωπο είναι γνωστό ότι η οπλοφορία είναι ασυνήθης ανάμεσα στους Έλληνες και σαφώς όπλα στρατού όπως τουφέκια και καλάσνικοφ δεν είναι ούτε ευρέως διαθέσιμα ούτε κάτι που ο μέσος Αθηναίος έχει στην ντουλάπα του. Τα άτομα τα οποία έχουν / χειρίζονται και έχουν τις γνώσεις ώστε να χειρίζονται επιτυχώς τέτοιου είδους όπλα είναι άτομα τα οποία για οποιονδήποτε λόγο είναι υπεράνω του νόμου περί οπλοφορίας και οπλοχρησίας ο οποίος απαγορεύει στον Έλληνα Πολίτη να κρατά έξω από το σπίτι του έστω και σουγιά ( αυτό συμπεριλαμβάνει και κατοχή λεπίδων ή όπλων εντός οχημάτων Ι.Χ. ).
Ιδιαίτερα όπλα όπως όπλα πολεμικά ( σε αντίθεση με κυνηγίου ) δεν διατίθενται στους Πολίτες, ούτε και άδειες οπλοφορίας τέτοιου τύπου όπλων παρ’ εκτός εάν ανήκουν σε ειδικά σώματα ασφαλείας και / ή έχουν θέσεις κρατικές ή στο στρατό. Και πάλι, τα όπλα αυτά είναι υπηρεσιακά και τα μεγάλα αυτόματα ή άλλα είδη βαρέως οπλισμού δεν δίνονται για ατομική χρήση στο σπίτι ή στην πόλη.
Από αυτά και μόνο τα στοιχεία βλέπουμε ότι Πολίτες είναι μάλλον αδύνατον να έχουν εμπλακεί σε αυτού του είδους τα περιστατικά τα οποία τώρα προβάλλονται. Αυτοί οι οποίοι ενδέχεται να είναι οι δράστες είναι ήδη άτομα στρατολογημένα από οργανώσεις ή παρακλάδια εγκεκριμένα από το κράτος και συνεπώς με πρόσβαση σε τέτοιου είδους εξοπλισμό.
Ιδιαίτερη σημασία για να ανακαλύψουμε τι επιδιώκεται και ποιος είναι πίσω από ‘ τους πυροβολισμούς στην Αθήνα’ είναι η ερμηνείες ‘ εμπείρων ειδικών επί της τρομοκρατίας΄ οι οποίοι αποφαίνονται ότι οι μυστηριώδεις δράστες είχαν σκοπό να σκοτώσουν και ότι έχουν ως στόχο την Ελληνική αστυνομία, προβαίνουν δε και σε προβλέψεις ότι οι επιθέσεις θα γίνουν πιο στυγνές και πιο αιματηρές, υπονοώντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα πρέπει να γίνει κάτι δυναμικό από μεριάς κράτους για να κατασταλούν οι μυστηριώδεις χρήστες των καλάσνικοφ και του κάθε άλλου περίεργου όπλου. Μάλιστα ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η δήλωση αξιωματούχου της ΕΛ. ΑΣ ο οποίος απεφάνθη ότι οι κουκουλοφόροι παράτησαν τις μολότοφ και πήραν τα καλάσνικοφ.
Επωφελούνται οι κουκουλοφόροι από αυτά ;
Σαφώς και όχι, διότι, εάν δεχθούμε ότι οι κουκουλοφόροι είναι ταραχοποιά στοιχεία της πόλης που απορρέουν από τον γενικό Ευρωπαϊκό χουλιγκανισμό τότε αντί να συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται από την ΕΛ. ΑΣ. ως τέτοιοι ξαφνικά θα βρεθούν να αντιμετωπίζουν κατηγορίες τρομοκρατίας και διώξεις κατά πολύ βαρύτερες από αυτές ενός νεαρού που πέταξε μία μολότοφ.
Εάν δεχθούμε το πραγματικό σενάριο το οποίο είναι ότι οι κουκουλοφόροι αποτελούν συνεργάτες τουλάχιστον των αστυνομικών εάν όχι συναδέλφους, τότε απλώς προβαίνουν στις διαταγές που έχουν λάβει να δείξουν ότι υπάρχει τρομοκρατία στην Αθήνα και δεν ενδιαφέρονται εάν χρειαστεί να αποχαρακτηρισθούν ως τάγμα σε κάτι άλλο όταν οι διαταγές τους έχουν έρθει εις πέρας.
Άρα οδηγούμαστε πάλι στο κράτος ως ηθικό αυτουργό ;
Σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ηθικός αυτουργός αλλά εντολέας καθ’ ότι δείχνεται ότι το μόνο που επωφελείται από αυτή την κατάσταση και το μόνο που μπορεί αν χειρισθεί ομάδες κρατικές και παρακρατικές είναι αυτό :
Η απόδειξη ότι υπάρχει τρομοκρατία στην Αθήνα ή και όλη την Ελλάδα, δίνει στο κράτος τις εξής λαβές, όπως έχουνε ήδη περιγραφεί, ζητηθεί ή αναφερθεί από πολιτικούς εντός βουλής και / ή κυβερνήσεως :
1. άρση άρθρων του Ελληνικού Συντάγματος
2. περιορισμός των ελευθεριών
3. κήρυξη στρατιωτικού νόμου
4. θέσπιση ολοκληρωτικών διατάξεων και αρχών για συνοπτικές διαδικασίες
5. έκκληση βοήθειας σε αλλοδαπά στρατεύματα ( βλ. ΝΑΤΟ, Ε.Ε., Ο.Η.Ε. ή Η.Π.Α. )
6. άρση δικαιωμάτων του Πολίτη να διαφωνεί με την κυβέρνηση ανοιχτά
7. αποφυγή εκλογών ώστε η παρούσα κυβέρνηση να παραμείνει στην εξουσία επ’ αορίστω
Όσο πιο πολύ η κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει τους Πολίτες οι οποίοι πλέον δεν ανέχονται την καταπάτηση των Δικαιωμάτων και των Θεσμών τους, όσο περισσότερο διαφαίνεται ότι η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πολύ πιο φιλελεύθερη και πιθανώς συνεργαζόμενη και εξ ολοκλήρου εξ αριστερών ( έστω και φαινοτυπικά όπως με την περίπτωση του ΠΑΣΟΚ στην δεκαετία του 1980 ) τόσο περισσότερο η κυβέρνηση θα γίνεται ολοκληρωτική ή και πραξικοπηματική σε μία πλήρη πλέον αναβίωση της διαδικασίας που έφερε την χούντα το 1967, όταν η τότε κυβέρνηση Καραμανλή και ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος δεν τολμούσε να εμφανιστεί στον Ελληνικό Λαό και αναγκάσθηκε να τραπεί σε φυγή με το ψεύτικο όνομα Τριανταφυλλίδης για να μπορέσει να γλιτώσει την μήνη των Ελλήνων για την δολοφονία του Γ. Λαμπράκη που η κυβέρνηση του και ο ίδιος προσυπέγραψε και ενορχήστρωσε.
Για να καταλάβουμε τον ρόλο της αστυνομίας σήμερα ας θυμηθούμε τον ρόλο της τότε που ως απλός θεατής εμπόδισε τον Λαό να συνδράμει τον Γ. Λαμπράκη, προστατεύοντας τους δολοφόνους του τόσο κατά την διάρκεια της εκτέλεσης όσο και κατά την διάρκεια της διαφυγής των.